ตอนที่174 ความรู้สึกของมนุษย์1
ความสัมพันธ์อันคลุมเครือระหว่างกู้ฮอนกับนาย ฉิงฮัวไม่อาจรู้กระจ่างชัดไปกว่านี้ และความสัมพันธ์อันแค้นเคืองระหว่างเจ้านายกับคุณชายใหญ่ตระกูลเป่หมิง เขาเองก็รู้ดีเช่นกัน ในตอนนี้ ลูกชายของคุณชายใหญ่ตระกูลเป่หมิง ยี่เฟิง แทรกขาก้าวเข้ามาระหว่างกลางกู้ฮอนกับเจ้านาย นี่จะไม่นับว่าหลานชายแย่งผู้หญิงของอาหรือ? จะไม่วุ่นวายกันไปใหญ่หรือ?
แต่ด้วยสถานะของฉิงฮัว จึงไม่กล้าปากมากนัก เขาเพียงแต่แอบรู้สึกว่า รังสีเยียบเย็นที่แผ่ซ่านออกมาจากเจ้านาย มากพอจะแช่แข็งสถานที่นี้ได้ทีเดียว……
อย่างไรก็ตามเป่ยใต้เอ๋อเป็นคนนอก จะไปรู้เรื่องราวพันพัวพวกนี้ภายในตระกูลเป่หมิงได้อย่างไร? ก่อนหน้านี้เธอได้ยินคุณพ่อของตัวเองพูดว่า ครั้งหนึ่งเคยพบลูกชายของเป่หมิงโม่ที่สนามกอล์ฟ อีกทั้งลูกชายของเป่หมิงโม่ยังเคยกอดขาเขาร้องเรียกว่า ‘คุณตา’ ความจริง ขอเพียงเป่หมิงโม่ยอมแต่งงานกับเธอ เธอก็ไม่รังเกียจลูกของเขาหรอก
คิดถึงตรงนี้แล้ว เป่ยใต้เอ๋อก็เดินไปยังข้างกายเจียงฮุ่ยซินด้วยความกระตือรือร้น มองเฉิงเฉิงในอ้อมอกของเธอ เอ่ยทักทายขึ้น “หึ ๆ ที่แท้หนูก็คือเฉิงเฉิงนี่เอง น่ารักจังเลย……”
“ใช่แล้วจ้ะ เฉิงเฉิงของเราน่ารักที่สุด หึ ๆ ๆ……” เจียงฮุ่ยซินอุ้มหลานยิ้มแย้มจนตาหยี
โบ
ท่านปู่เป่หมิงกระแอมขึ้นมาเสียงหนึ่ง ให้ลำคอโล่ง โบกมือขึ้นแสดงให้เห็นชัดถึงความเป็นผู้นำครอบครัว--
“เรื่องหุ้นไว้ค่อยว่ากันวันหลัง อย่าเอ่ยถึงขึ้นมาอีก กินข้าวได้แล้ว!”
*
คู่สามีภรรยาเป่หมิงเฟยหย่วนถอนหายใจโล่งอกออกมาจนได้
ยี่เฟิงพาหญิงสาวกลับมาคราวนี้ ไม่ว่าเธอจะมีเบื้องหลังอย่างไรมาก่อน ก็สามารถรักษาหุ้นส่วนยี่สิบเปอร์เซ็นต์เอาไว้ได้ คู่สามีภรรยาเป่หมิงเฟยหย่วนจึงไม่คัดค้านอะไร ทว่าสิ่งที่ทำให้เบาใจได้ก็คือ ดีที่ยี่เฟิงยังพอใจกล้าบ้างในเรื่องที่สองสามีภรรยาคู่นี้ไร้ความสามารถ ลูกชายของเขาเติบโตแล้ว
จากนั้น ท่ามกลางบรรยากาศพิลึกพิลั่น ทุกคนในตระกูลเป่หมิงจึงเริ่มทานข้าวกัน--
บนโต๊ะอาหารทำจากไม้โบราณราคาไม่อาจประเมินได้ตัวยาว แน่นอนว่าท่านปู่เป่หมิงจะต้องนั่งตรงตำแหน่งหัวหน้าตระกูล
เจียงฮุ่ยซินนั่งอยู่ด้านซ้ายมือของท่านปู่ เฉิงเฉิงยังคงนั่งอยู่ข้างคุณย่า
เป่หมิงยันจึงรีบนั่งลงข้างกายเฉิงเฉิงก่อนใคร
การเรียงลำดับที่นั่ง จึงนับว่ามีความบรรจงทีเดียว
ด้านขวามือของท่านปู่ คือสามีภรรยาเป่หมิงเฟยหย่วน ยี่เฟิงและกู้ฮอนนั่งตามมา
เมื่อเป็นอย่างนี้ สถานการณ์จึงกลับกลาย--
เจียงฮุ่ยซินนั่งอยู่ตรงข้ามเป่หมิงเฟยหย่วน เฉิงเฉิงนั่งตรงข้ามหลันเนี่ยน เป่หมิงยันนั่งตรงข้ามยี่เฟิง
วินาทีต่อมา ขณะที่กู้ฮอนใจเต้นไม่เป็นส่ำ ร่างสูงเพรียวของเป่หมิงโม่ ก็เดินมานั่งที่ว่างข้างเป่หมิงยัน นั่งลงอย่างเยือกเย็นตรงหน้ากู้ฮอนพอดี!
ชวนให้ใจกู้ฮอนสั่นสะท้าน!
เป่ยใต้เอ๋อรีบร้อนอิงแอบนั่งลงข้างกายเป่หมิงโม่ แววตาเผยให้เห็นความพออกพอใจ อย่างไรก็ตามนี่คือมือเย็นภายในบ้านตระกูลเป่หมิง ที่ท่านปู่เป่หมิงเรียกเธอมาร่วมโต๊ะได้ ย่อมหมายความว่ายอมรับสถานะของเธอแล้ว
คนรับใช้รีบร้อนจัดแจงเตรียมอาหารเย็นสำหรับทุกที่ ด้วยเหตุนี้ ระหว่างที่นั่นจึงเต็มไปด้วยเสียงจานชามกระทบกัน
กู้ฮอนก้มหน้า จ้องมองยังจานชามของตัวเอง ไม่กล้าสบตาเป่หมิงโม่ฝั่งตรงข้าม!
ยี่เฟิงนั่งอยู่เคียงข้างคอยคีบอาหารให้อย่างอ่อนโยน “ฮอน ฉันจำได้ว่าเธอชอบกินปลาเปรี้ยวหวานที่สุดนี่นา”
เป่หมิงยันมองภาพที่ยี่เฟิงคีบอาหารให้ ผิวปากขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ “หูว หลานชายยี่เฟิง นายนี่รักแฟนสาวของนายจริงนะ”
“หึ ๆ อาสาม อาไม่รู้อะไร ผมคบกับฮอนตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือแล้ว พวกเราเป็นรักแรกของกันและกันครับ”
ยี่เฟิงพูดอย่างนั้น ทำเอาปลายนิ้วของกู้ฮอนสั่นสะท้าน
พรวด เป่หมิงยันแทบจะพ่นน้ำแกงออกมา!
ตายล่ะ ไหงไม่ใช่หลานชายแย่งผู้หญิงของอา แต่กลับกลายเป็นอาแย่งรักแรกของหลานชายไปซะงั้น?
อ๊าก ช่างวุ่นวายอะไรอย่างนี้?!
เป่หมิงยันแอบเหลือบมองยังคุณชายรองเป่หมิง ทว่าเห็นคุณชายรองยังคงไม่พูดอะไรออกมา
แต่ไม่มีใครสังเกตเห็นว่า ดวงตาล้ำลึกของเป่หมิงโม่ ฉายแววหม่นวาบ!
บรรยากาศพิลึกพิลั่นขึ้นมาทันตา
มีเพียงเฉิงเฉิง ที่หลังจากเคี้ยวอาหารอย่างสง่างามราวสุภาพบุรุษเสร็จแล้ว ช้อนดวงตาสดใส เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเด็ก ๆ
--
“อาสาม รักแรกคืออะไร?”
“รักแรกเหรอ ก็คือผู้หญิงที่ชอบคนแรกไง” เป่หมิงยันหัวเราะฮิ ๆ ตอบ จากนั้นก็ยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ
เฉิงเฉิงเลิกคิ้ว ใบหน้ารูปไข่น้อย ๆ จริงจังขึ้นมา ราวกับว่าเข้าใจ จากนั้นหันไปมองยังเจียงฮุ่ยซินด้วยแววตาเฉลียวฉลาด “ถ้าอย่างนั้นรักแรกของผมคือคุณย่า”
“พรวด--”เหล้าในปากเป่หมิงยันพ่นกระเซ็นกระสายออกมา
“ยันยัน! ดูแกสิ ไม่กลัวเป็นตัวอย่างไม่ดีให้กับเด็กหรือไง!” เจียงฮุ่ยซินเอ่ยเสียงดุด่าลูกชายไม่รักดี จากนั้นก็ลูบหัวน้อย ๆ ของเฉิงเฉิงอย่างอ่อนโยน “เฉิงเฉิงเด็กดี ย่าดีใจมากเลยที่เป็นผู้หญิงคนแรกที่เฉิงเฉิงชอบ แต่ว่าย่าไม่ใช่รักแรกของเฉิงเฉิงหรอก”
เป่หมิงยันไอค่อกแค่ก ลนลานเช็ดมุมปาก “หลานรักเฉิงเฉิงของอา รักแรกต้องเป็นอย่างคุณลุงกับคุณป้า พี่ยี่เฟิงและแฟนสาวแบบนั้น ในอนาคตหนูก็จะเข้าใจเอง”
เฉิงเฉิงกะพริบตา พยักหน้าเหมือนเข้าใจและไม่เข้าใจ “คุณลุงรักคุณป้าเป็นคนแรก ให้กำเนิดพี่ยี่เฟิงออกมา งั้นพี่ยี่เฟิงรักพี่กู้เป็นคนแรก จะมีเด็กเกิดมาอีกคนด้วยหรือเปล่าครับ?”
ดวงตาดำใสบริสุทธิ์นั้นของเฉิงเฉิง ช่างไร้เดียงสาเหลือเกิน…...อย่างไรก็ตาม ดวงตาของเจ้าหนูน้อยฉายแวววาบหนึ่ง ดูเหมือนใคร ๆ ต่างไม่ทันได้สังเกต ถึงคำพูดของเขาว่ามีเด็กเกิดมา ‘อีก’ คน!
เป่หมิงยันเกิดอาการอาหารติดคอ! ยังไม่ทันได้แสดงปฏิกิริยาใด ๆ ออกมา ก็ได้ยินเสียงจากเป่หมิงโม่ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ
ตึง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ