เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 178

ตอนที่ 178 อาสองไม่มีจุดอ่อน1

ว่าเดิมพันคือการที่เธอเป็นคนรักของอาสอง

ท่านปู่ถอนหายใจออกมาเสียงหนึ่ง “เฮ้อ เจ้าเด็กโง่ ในเมื่อแกก็รู้หมดแล้ว ยังจะพัวพันกับผู้หญิงแบบนั้นไม่เลิกไปอีกทำไม?”

แววตาของยี่เฟิงเปล่งประกาย ฉายแวววาบแห่งความเจ็บปวด “คุณปู่เองก็คิดว่า ฮอนเป็นผู้หญิงแบบนั้นเหรอครับ?”

“เรื่องนี้……” ท่านปู่มองยังเป่หมิงรองที่นั่งอยู่ไกลหน่อย ขมวดคิ้วมุ่น “แกไปถามอาสองของแกเอง! เขารู้ดีที่สุดว่ากู้ฮอนเป็นผู้หญิงแบบไหน! ปู่แค่กลัวว่าแกยังอายุยังน้อย จะถูกหลอกเอา”

“หึ ๆ……” ยี่เฟิงหัวเราะเสียงต่ำออกมาทันใด ในน้ำเสียงอันไพเราะนั่น มีเพียงเขาที่เข้าใจถึงความโศกเศร้า “คนที่ถูกหลอกน่ะ คือฮอนหรือเปล่าครับ?”

“ยี่เฟิง--” ท่านปู่สีหน้าขุ่นเครียด จ้องมองยังหลานชายที่ถูกตนเองเมินเฉยตั้งแต่ยังเล็ก “ผู้หญิงมีตั้งมากมาย ทำไมต้องมาเลือกเอาผู้หญิงที่เป็นเหมือนรองเท้าที่อาสองของแกเคยใส่? เรื่องนี้หากแพร่ออกไปคนไม่หัวเราะเยาะกันแย่หรือ?”

รอยยิ้มของยี่เฟิงจางหาย ในดวงตากระจ่างฉายแววจริงจังอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย

“ปู่ครับ ฮอนไม่ใช่รองเท้า เธอเป็นรักแรกของผมจริง ๆ ผมไม่สนว่าห้าปีก่อนเธอจะผ่านอะไรมา เธอเคยอยู่กับใครมาบ้าง? ขอเพียงมั่นใจว่า หลังจากนี้เธอจะเป็นของผมก็พอแล้ว”

“ยี่เฟิง!” เป่หมิงเฟยหย่วนได้ยินเข้า ก็เครียดจนเหงื่อซึมไหล “แกเจ้าเด็กคนนี้ทำไมถึงรั้นอย่างนี้นะ?  ยืนกรานจะเอาให้ได้เลยเหรอ? แกไม่ฟังคำเตือนของปู่บ้างหรือไง?”

“พ่อ ผมไม่ได้รั้น เป็นเพราะประสบการณ์ห้าปีที่ผ่านมา ผมถึงรู้ได้ในที่สุดว่าตัวเองต้องการอะไร!” ยี่เฟิงเถียงตอบ

“ต้องการอะไร?”ท่านปู่ถลึงตาด้วยความโกรธ ย้อนถาม “ต้องการหุ้นส่วนยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของบริษัทเป่หมิงล่ะสิ?”

ยี่เฟิงส่ายหน้าอย่างสงบ แค่นหัวเราะออกมาเสียงหนึ่ง “คุณปู่ ผมไม่ได้ต้องการของพวกนั้น ผมแค่ปกป้องทรัพย์สินของพ่อเท่านั้นเอง”

“งั้นแกต้องการผู้หญิงอย่างกู้ฮอนคนนี้หรือไง?” ท่านปู่ผู้เฉลียวฉลาด มองยังยี่เฟิงแล้วเหลือบมองยังเป่หมิงรอง รู้สึกปวดหัวขึ้นมา

“ครับ!” ยี่เฟิงตอบอย่างหนักแน่น

บางทีการเกิดมาในตระกูลเป่หมิงอันทรงอำนาจนี้ กำหนดให้เขาต้องเสียสละ หรือถูกเสียสละบางอย่าง แต่มีเพียงฮอนเท่านั้น ที่เขาต้องการแย่งชิงมามากที่สุด

ท่านปู่มองยังดวงตาแน่วแน่ของยี่เฟิง ลังเลจะพูดแต่ไม่พูดอยู่เนิ่นนาน แล้วจึงหันไปทิ้งท้ายกับเป่หมิงโม่ “เจ้าสอง แกว่ายังไง?”

ตอนนั้นเป่หมิงโม่ถึงได้เลิกคิ้วอย่างเยือกเย็น จ้องตรงมายังคุณท่าน  ริมฝีปากบางฉ่ำยกมุมขึ้นเล็กน้อย--

“สองข้อ: ข้อแรก หุ้นส่วนยี่สิบเปอร์เซ็นต์เป็นชัยชนะที่ผมได้มา!” น้ำเสียงทุ้มต่ำของเขาหยุดนิ่งไปชั่วขณะ กวาดสายตาชั่วร้ายล้ำลึกมาทางยี่เฟิง ส่งรอยยิ้มเหยียดหยาม “อย่างที่สอง กู้ฮอนไม่ใช่รองเท้าที่ผมเคยใส่ เธอคือ--รองเท้าที่ผมกำลังใส่!”