เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 184

ตอนที่ 184 เสียงเคาะประตูในเวลาดึกดื่นค่อนคืน1

“ในที่สุดก็กลับถึงบ้านสักที!” เฉิงเฉิงพูดพล่ามยาวสุดลมหายใจ เขากลัวเหลือเกินที่พ่อแม่จะทะเลาะกัน ไม่ใช่ว่ากลัวว่าพ่อจะไล่แม่ไปนะ แต่กลัวว่ามาจะทิ้งพ่อไปมากกว่า

ดีที่ว่า พ่อยังไม่ก่อเรื่องจนทำให้เรื่องนี้มันเกิดขึ้น ดีที่ยังรักษาอารมณ์ได้ดีในการอุ้มแม่กลับมา

เรื่องนี้ทำให้เฉิงเฉิงถึงกลับชื่นชมพ่ออยู่เหมือนกัน

ถึงแม้ว่าอารมณ์ของคุณพ่อจะเหมือนปีศาจก็ตาม

“เด็กน้อย เรื่องคืนนี้ทำให้เธอตกใจแล้วใช่ไหม?” กู้ฮอนที่เคร่งเครียดอยู่ตลอดมา เมื่อเห็นเด็กแฝดอยู่ตรงหน้าหล่อนถึงผ่อนคลายได้เยอะ

ทั้งอุ้มเฉิงเฉิงและเดินเข้าห้องน้ำไปพร้อมกัน

หยางหยางกำลังแปรงฟันจนฟองยาสีฟันเต็มปาก “เป็นไง...อึกอัก...เจอคุณลุงใหญ่แล้ว..อึกอัก..หรอ..อึกอัก..”

ยามเมื่อพูดถึงเรื่องคุณลุงใหญ่สีหน้าเฉิงเฉิงกลับเครียดลงอย่างเห็นได้ชัด

ส่วนสีหน้าของกู้ฮอนก็ไม่ได้ดูดีสักเท่าไหร่

ห้องนอนของหยางหยาง ถึงแม้ว่าจะมีห้องน้ำอยู่ในตัว แต่ว่าไม่ได้หรูหราเหมือนห้องน้ำที่อยู่ในห้องรับแขก

แต่ว่าที่นี่มันค่อนข้างปลอดภัยไม่มีใครพบเจอโดยง่าย เพราะฉะนั้นที่นี่ก็เลยเป็นดินแดนของสามแม่ลูกเลยก็ว่าได้

หยางหยางบ้วนปากสองครั้ง จากนั้นก็ถามเฉิงเฉิงด้วยความประหลาดใจ “เป็นไง สนุกไหม?”

เฉิงเฉิงที่กำลังถอดเนกไทอยู่พลางได้ยินหยางหยางถามเลยเหล่มองเขาจากนั้นก็พูดออกมาสามคำอย่างเฉยเมย “ไม่สนุกเลย”

“ห๊า?” อาการกระวีกระวาดในตาของหยางหยางถึงก็หม่นหมองลง “ลุงใหญ่กับป้าใหญ่นิสัยไม่ดีหรอ?”

เฉิงเฉิงส่ายศีรษะไปมาอย่างเฉยเมย

“เฮ้อ ที่แกส่ายหัวหมายถึงว่าพวกเขาไม่ดี หรือว่าไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ได้ไม่ดี?” หยางหยางเริ่มสับสน คำตอบนี้มันช่างดูคลุมเครือจนเขามึนไปหมดแล้ว

“คุณลุงใหญ่กับคุณป้าใหญ่ดีหรือเปล่าฉันก็ยังไม่รู้เลย แต่คุณพ่อไม่ชอบพวกท่าน” เฉิงเฉิงกำลังแกะกระดุมไปเรื่อย “อ้อ อีกอย่าง ลูกลุงใหญ่กับป้าใหญ่พี่ยี่เฟิงอ่ะเหมือนว่าเขากำลังชอบแม่มาก”

กู้ฮอนที่กำลังเปิดน้ำใส่อ่างอาบน้ำถึงกลับคิ้วขมวดทันทีที่ได้ยินคำว่ายี่เฟิง

“สุดยอด! แกบอกว่ามีพี่ชายคนหนึ่งชอบแม่งั้นหรอ? พี่ชายคนนั้นตัวสูงไหม? หล่อป่าว? มีตังค์ไหม? เก่งไหม? เล่นเกมเป็นไหม? รักเด็กหรือเปล่า?” หยางหยางเมื่อได้ยินว่ามีคนชอบแม่ของตัวเองถึงกับเกิดอาการเพ้อเจ้อขึ้นมาทันที

ตุ๋ม~ เสียงกู้ฮอนทำให้พวกเขาหยุดพล่ามทันที

“กู้หยางหยาง จากการที่แม่ฟังลูกมาแล้วเนี่ย แสดงว่าผู้ชายที่จะมาชอบแม่เนี่ย ต้องหล่อรวย เพอร์เฟค รักเด็กแถมยังต้องเล่นเกมเป็นเพื่อนลูกอีกใช่ไหม?” กู้ฮอนถึงกลับกลอกตาทันทีอย่างอดไม่ได้

หยางหยางยิ้มยิงฟัน “ไอ้หยา ผู้ชายคนที่ชอบแม่อาจจะขอแม่แต่งงานทีหลังก็ได้ เดี๋ยวฉันขอทดสอบก่อนว่าเขาจะเข้ากับฉันได้ไหม!”

เฉิงเฉิงกระดกคิ้วขึ้น “กู้หยางหยาง พ่อของแกยังอยู่นะ นี่คิดว่าพ่อตายไปแล้วงั้นสิ?”

หยางหยางถึงกับกลอกตาให้เฉิงเฉิง “ขอร้อง นี่มันสมัยไหนแล้ว แม่จะแต่งงานกับพ่อผู้น่ารำคาญคนเดียวได้หรอ? ”