เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 307
ตอนที่307 เราหมั้นกันเถอะ1
เป่หมิงโม่ขมวดคิ้ว นัยน์ตามีแววประหลาดใจ น้ำเสียงก็แหบหายไปในทันที “เฟยเอ๋อ คุณ......”
เฟยเอ๋อหลบตาเป่หมิงโม่อย่างทันควัน อยากดึงมือกลับ เพราะกลัวจะเผยความอ่อนแอของตัวเองออกมาต่อหน้าเป่หมิงโม่ เธอมองชูหยุนเฟิงพร้อมน้ำตาที่เอ่อล้นออกมาเป็นสาย...... ”หยุนเฟิง คุณปล่อยฉัน......”
“ผมไม่ปล่อย!” ชูหยุนเฟิงกลับจับมือของเฟยเอ๋ออย่างเหนียวแน่น มองไปยังเป่หมิงโม่ที่อยู่บนเตียงผู้ป่วย ก่อนจะพูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ
“เป่หมิงเอ้อ นายคิดว่าหลายปีมานี้ เฟยเอ๋อทนอยู่มาได้ยังไง? นายเคยใส่ใจเธอจริงๆ หรือเปล่า? สำหรับผู้หญิงคนหนึ่ง การถูกไฟคลอกคือฝันร้ายที่น่าสยดสยอง......
เฟยเอ๋อใช้เวลาตั้งหลายปี เพื่อพยายามรักษาตัวเองให้ดีขึ้น แต่วิทยาการทางการแพทย์ตอนนี้ก็ทำได้เท่าที่เห็น ถึงแม้จะทำการปลูกถ่ายผิวหนัง หรือจะทำกายภาพบำบัดอย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่มีวันกลับมาเหมือนเดิมได้อีกแล้ว!
รอยแผลบนข้อมือเหล่านี้ เป็นร่องรอยจากการที่เธอ พยายามฆ่าตัวตายตลอดหลายปีมานี้! เธอแทบจะทนต่อไปไม่ไหวแล้ว นายรู้บ้างไหม? หากไม่ใช่เพราะเธอยังรักนายมาก และยังพอมีความหวังเล็กๆที่คอยหล่อเลี้ยงชีวิตแล้วล่ะก็ เธอก็ไม่ยืนหยัดอดทนมาได้ถึงทุกวันนี้หรอก......
สองปีก่อน ในที่สุดเธอก็ได้กลับมาจากต่างประเทศ เธออยากเจอหน้านายมาก แต่ก็กลัวที่จะเจอหน้านาย......เธอกลัวว่านายจะยอมรับสภาพแบบนั้นของเธอไม่ได้......เธอกลัวนายจะรังเกียจเธอ......
เธอจึงแอบสะกดรอยตามนาย เพราะเธอไม่สามารถทนความคิดถึงที่มีต่อนายได้ เธออยากเจอนายทุกวัน
แต่คิดไม่ถึงเลยว่า สองปีก่อน รถของนายจะพลาดไปชนใส่เธอ!
โชคดีที่บาดเจ็บแค่เล็กน้อยเท่านั้น
แต่นายล่ะ? สุดท้ายพอนายได้เจอกับเธอ เธอที่อยู่ในสภาพแบบนี้แล้ว นายทำอะไร?
นายส่งเธอเข้าไปในหอพักฟื้น! ก็จริงอยู่ ที่หอพักฟื้นนั่นเป็นหอพักฟื้นที่ดีที่สุดหรูหราที่สุดในเมืองA!
เธอได้รับการดูแลอย่างดีเยี่ยมในหอพักฟื้นนั่น!
แต่เป่หมิงโม่ นายคิดว่าเธออยากอยู่ในหอพักฟื้นนั่นจริงๆ เหรอ?
เฟยเอ๋อไม่ใช่คนป่วย! เธอแค่บาดเจ็บภายนอกจากการถูกไฟไหม้เท่านั้น แต่ข้างใจจิตของเธอก็ยังคงเป็นเฟยเอ๋อคนเดิม!
นายไม่ควรมองว่าเธอเป็นคนป่วย! ยิ่งไม่ควรปฏิบัติต่อเธอเหมือนเธอเป็นผู้การ!!
นายรู้ไหมว่า ชีวิตในแต่ละวันของเฟยเอ๋อ ที่หอพักฟื้นนั้นเป็นอย่างไร? กลางวันมานั่งเหม่อลอยอยู่ตรงลานข้างนอก นั่งจนตัวแข็งทื่อเพราะความเย็นก็ไม่รู้สึกตัว เพราะเธออยากรอนาย รอให้นายมีเวลาว่างเพื่อไปเยี่ยมเธอ......
แต่รอตั้งแต่เข้าจรดค่ำวันแล้ววันเล่า นายกลับไปเยี่ยมเธอแค่เดือนละครั้งสองครั้งเท่านั้น!
สองปีแล้ว!
นายรู้ไหมว่า ทำไมเฟยเอ๋อยังต้องนั่งรถเข็นอยู่?
เพราะทุกครั้งที่นายไปเยี่ยมเธอ นายไม่เคยให้เธอเดินจริงๆจังๆเลยน่ะสิ! อันที่จริง บาดแผลของเธอเมื่อสองปีก่อนนั้น หายดีตั้งนานแล้ว!
แต่นายไม่เคยมองว่าเธอเป็นคนปกติเลย!
แล้วทำไมเธอถึงยังยอมนั่งอยู่บนรถเข็นแบบนี้เพื่อนายล่ะ? เพราะเธออยากได้การเอาใจใส่จากนาย อยากให้นายสนใจเธอให้มากขึ้นกว่าเดิม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ