ตอนที่312 ถ้าคำพูดไม่ทำให้รู้สึกทึ่ง ก็จะไม่ยอมหยุด2
“ชิ” ชูหยุนเฟิงแสยะยิ้ม “ลูกชายของนายจิตใจเข้มแข็งจริงๆ เทียบกับคนที่เคร่งขรึมอย่างนายแล้ว ลูกชายนายจะดูเปิดเผย และมีคุณธรรมมากกว่า”
เป่หมิงโม่กลอกตาใส่ชูหยุนเฟิง หรี่ตาลงเล็กน้อย “ใช่ มี‘คุณธรรม’มาก คนแรกที่โกรธ คือฉันที่เป็นพ่อของเขา”
“เหอะๆๆ……” ชูหยุนเฟิงยิ้มยินดีกับความโชคร้ายของเขา “นั่นคือสิ่งที่นายสมควรได้รับ”
เป่หมิงโม่จ้องชูหยุนเฟิง “ซีหยางไม่พอใจเรื่องที่ฉันจะหมั้นกับเฟยเอ๋อ นายว่าเรื่องนี้ใครเป็นคนริเริ่มกันแน่”
ไม่นึกเลยว่ายังจะหัวเราะเยาะเขาอย่างไม่ละอายใจ
ใบหน้าของชูหยุนเฟิงกระตุกเล็กน้อย “ได้ ฉันยอมรับ……ว่าเรื่องเฟยเอ๋อ ฉันเก็บเอาไว้ในใจมานานพอแล้ว นายก็ยังทำเป็นไม่สนใจความรู้สึกฉัน ฉันเสียใจแทนเฟยเอ๋อ……ฉะนั้น เลยบังคับตัวเองไม่ได้……” เขายักไหล่ “แต่ว่าเป่หมิงเอ้อ ถ้านายไม่อยากแต่งงานกับเฟยเอ๋อ ก็ไม่มีใครถือปืนมาบังคับนายหรอก จะเปลี่ยนใจตอนนี้ก็ยังทัน”
เป่หมิงโม่สูดลมหายใจเข้าลึก จากนั้นก็พ่นควันบุหรี่ออกมา หว่างคิ้วขมวดเหมือนมีความรู้สึกที่อัดแน่นอยู่ในใจ
“ไม่ทันแล้ว……” เขาพูดเสียงเบา ดวงตาดำสนิท
“เหอะ งั้นนายก็บังคับตัวเองไม่ได้จริงๆ” ชูหยุนเฟิงถอนหายใจแล้วส่ายหน้า
เป่หมิงโม่กลับส่ายหน้า มองไกลออกไปนอกหน้าต่าง แสงไฟริบหรี่ “ไม่ใช่บังคับตัวเองไม่ได้ ถ้าตอนนั้นเฟยเอ๋อไม่ประสบอุบัติเหตุเสียก่อน คนที่ฉันจะแต่งงานด้วยในชีวิตนี้ก็คือเธอ……”
น้ำเสียงเขาเรียบ จนเหมือนกับการบรรยายสภาพอากาศง่ายๆอย่างนั้น
“ฉันรู้……ฉันที่เห็นเฟยเอ๋อลำบากขนาดนี้ เลยรู้สึกทุกข์ใจแทนเธอ……เธอสามารถอยู่กับนายอย่างมีความสุขได้ แต่กลับต้องมาทุกข์ใจหลายปีอย่างไม่มีสาเหตุเลย……” ชูหยุนเฟิงหย่อนตัวลงบนขอบหน้าต่างอย่างเกียจคร้าน “เป่หมิงเอ้อ นายยอมให้Sosoอยู่กับนายมาสิบปี ฉันเข้าใจนะ แต่นายเคยนึกถึงจิตใจของเฟยเอ๋อบ้างไหม……”
ชูหยุนเฟิงรู้ดี อย่างแรก ซูยิ่งหวั่นเป็นลูกสาวอาจารย์ของเป่หมิงเอ้อ อาจารย์ฝากฝังลูกสาวให้เขาดูแล เขาไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ
อย่างที่สอง ซูยิ่งหวั่นรักเป่หมิงเอ้อมาก แต่เป่หมิงเอ้อคนนี้เป็นฝ่ายได้รับมาโดยตลอด ดังนั้นตราบใดที่ซูยิ่งหวั่นยังคงอยู่ข้างเขาอย่างเงียบๆ ไม่วุ่นวาย รักษาระยะห่างของทั้งสองฝ่าย ไม่รบกวนชีวิตปกติของเป่หมิงเอ้อ เขาก็สามารถทนต่อการมีตัวตนของซูยิ่งหวั่นได้
อย่างที่สามเป็นข้อที่สำคัญที่สุด ตอนที่ซูยิ่งหวั่นยิ้ม มันเหมือนเฟยเอ๋อก่อนที่จะได้รับบาดเจ็บ……เป่หมิงเอ้อเห็นแล้ว รู้สึกว่าเฟยเอ๋อยังอยู่ข้างๆเขา เขายังสามารถมอบชีวิตที่มีความสุขให้เธอได้ ทำให้เธอไม่ต้องทุกข์ใจ……
ในเมื่อเฟยเอ๋อกลายเป็นแบบนี้แล้ว เป่หมิงเอ้อจึงเอาแต่ตำหนิตัวเองมาโดยตลอด คิดเสมอว่าอยากจะชดใช้ให้เธอ……
นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมซูยิ่งหวั่นถึงสามารถอยู่ข้างเป่หมิงโม่มาได้ถึงสิบปี
ถ้าจะบอกว่าเป่หมิงโม่ไร้หัวจิตหัวใจ แต่จะมีใครที่มีความรักที่ยาวนานเช่นเขา
ผู้ชายที่มีนิสัยเย็นชาแบบเขา ถ้าได้ตกหลุมรักแล้ว ก็จะเป็นความรักที่ฝังใจไปตลอดชีวิต
จะต้องรอดู ว่าใครจะเป็นผู้หญิงโชคดีคนนั้นที่ทำให้เขาตกหลุมรัก……
แต่ในเวลานี้ น่าจะเป็นเฟยเอ๋ออย่างไม่ต้องสงสัย
แต่ทำไม——
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ