เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 33

บทที่ 33 อันธพาล1

“ทำให้ตระกูลกู้ ขายหน้า?” กู้ฮอนหัวเราะเสียงต่ำ “ฉันจำได้แค่หลายปีก่อน ฉันกับแม่ต้องทนทุกข์ทรมานจากการถูกเหยียบหยาม ถูกกดขี่ข่มเหงจากตระกูลกู้ หลายต่อหลายครั้ง ทำไมวันนี้ถึงกลายเป็นฉันที่ทำให้ตระกูลกู้ขายหน้าแล้วหละ กู้อันขี?”

กู้ฮอนไม่เคยคิดเลยว่า ผ่านไปหลายสิบปีแล้ว ยังสามารถกลับมาเจอน้องสาวต่างแม่อีกครั้ง ในสถานการณ์แบบนี้

ตอนที่กู้อันขีมองมาที่เธอ แววตายังคงเผยความดูถูกเหยียดหยามเหมือนในตอนนั้นไม่มีเปลี่ยน

ใจกู้ฮอนสั่นไหวอย่างฉับพลัน

ความทรงจำที่เจ็บปวดเหล่านั้นของเมื่อหลายปีก่อนก็แทรกซึมเข้ามาในใจ ----

ในปีที่อายุได้8ขวบ ตอนที่หยูฟืน พากู้ฮอนเดินเข้าประตู ทุกคนในตระกูลกู้ก็กลายเป็นบ้ากันหมด

กู้อันขีชี้หน้าด่ากู้ฮอนที่อายุมากกว่าเธอแค่หนึ่งเดือนเท่านั้น: “ลูกเมียน้อย! เธอเป็นลูกเมียน้อยที่เกิดมาจากผู้หญิงที่เป็นเมียน้อยคนนั้น เธอไม่คู่ควรจะเป็นพี่สาวของฉัน!”

ในปีที่อายุครบ12ขวบ กู้ฮอนเลี้ยงกระต่ายน้อยน่ารักไว้ตัวหนึ่ง หลังจากนั้นหนึ่งอาทิตย์ ในตอนเช้า เมื่อเธอลืมตาขึ้นมา กระต่ายน้อยตัวนั้นก็ถูกวางอยู่ข้างหมอน และอาบเต็มไปด้วยเลือด!

กู้อันขีพูดกับเธออย่างมืดมน “ยัยลูกเมียน้อย! เธอไม่คู่ควรจะได้เลี้ยงกระต่ายน้อยที่ใสสะอาดนั่น!”

ในปีที่อายุครบ15ขวบ ระหว่างทางที่กู้ฮอนกลับจากโรงเรียน ทันใดนั้นก็ถูกคนกลุ่มหนึ่งลากเข้าไปในตรอก

กู้อันขียืนอยู่ในกลุ่มคนเหล่านั้น เท้าข้างหนึ่งเหยียบลงไปที่ขาของกู้ฮอนอย่างแรง “ไร้ยางอาย ครั้งต่อไปถ้าฉันเห็นเธอใส่กระโปรงสั้นโชว์เรียวขา โปรยเสน่ห์ให้พวกผู้ชายหล่อๆในโรงเรียนพวกเราอีกหละก็ ฉันจะหักขาเธอทิ้งซะ!”

พูดจบ ไม้เบสบอลก็ถูกฟาดไปที่น่องของกู้ฮอน ! ปีนั้นกู้ฮอนต้องพักรักษาอยู่บนรถเข็นหกเดือนเต็มๆกว่าจะหายเป็นปกติ

ในปีเดียวกันกู้ฮอนก็ย้ายโรงเรียน

ในปีนั้นเธอได้พบกับหนุ่มหล่อชื่อยี่เฟิง

ยี่เฟิงราวกับเป็นดวงอาทิตย์หนึ่งเดียวในชีวิตเธอ ช่วยสลายความมืดมนของเธอด้วยความอบอุ่น

ในปีที่อายุครบ17กู้อันขีได้บังเอิญพบกับยี่เฟิงที่อยู่ข้างกายของกู้ฮอน ตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบ

ตั้งแต่นั้นมา ทุกครั้งที่ยี่เฟิงชวนกู้ฮอนไปดูหนัง สุดท้ายคนที่ไปจะเป็นกู้อันขีเท่านั้น

ยี่เฟิงชวนกู้ฮอนออกไปปิกนิก สุดท้ายคนที่ไปก็ต้องเป็นกู้อันขี

แม้กระทั่งของขวัญที่ยี่เฟิงเอาให้กู้ฮอน สุดท้ายก็ต้องไปอยู่ในมือของกู้อันขี

จนกระทั่งวันหนึ่ง กู้ฮอนไปสอบ กู้อันขีก็พุ่งเข้ามาในห้องสอบอย่างโกรธจัด

ผั๊วะ~ ฝ่ามือถูกตบลงบนใบหน้าของกู้ฮอน ต่อหน้าทุกคนในห้องสอบ “คนไร้ยางอาย เธอใช้วิธีหลอกล่ออะไรกัน ถึงได้ทำให้ยี่เฟิงไม่กล้าสบตาฉันอีก! ฉันจะฆ่าเธอคนไร้ยางอาย!”

ในปีเดียวกันกู้อันขีอกหักทรมานตระกูลกู้ทั้งบนและล่างเป็นเวลาสามเดือนเต็ม

ยี่เฟิง ชื่อนี้ ก็ได้กลายเป็นความทรงจำที่โศกเศร้าอยู่ภายในใจของกู้ฮอนและกู้อันขีตั้งแต่นั้นมา