เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 34

บทที่ 34 อันธพาล2

กลับพบว่าบนเส้นผม บนหน้า แม้แต่คอเสื้อ หน้าอก เปียกปอนไปด้วยน้ำ

ยังมีใบชาอีกสองสามใบติดอยู่ที่แก้มของเธอ กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเลยทีเดียว

บนใบหน้าเล็กๆ ซีดขาว แตกต่างจากใบหน้าที่มีความสุขก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง

เขาเลิกคิ้ว กระตุกยิ้มเล็กน้อยที่ข้างริมฝีปาก

เป็นครั้งแรกที่เห็นเขายอมให้กู้อันขีคล้องแขนเขาไว้ กล่าวขึ้น “อันขี เลขาคนนี้ผมอยากจะเปลี่ยนตั้งนานแล้ว ถ้ายังไงคุณแนะนำคนดีๆให้ผมหน่อยดีไหม?”

ทันทีที่กู้อันขีได้ยิน ก็ดีอกดีใจ

ฉวยโอกาสที่ได้อยู่ใกล้เป่หมิงโม่ ร่างกายจงใจถูที่แขนของเป่หมิงโม่ไปมา

“จริงหรอคะ? พี่เป่หมิงจะเอาคนที่ฉันแนะนำหรอคะ? อิอิ... ...”เธอจงใจทำท่าทีเขินอาย แลบลิ้นออกมาเล็กน้อย “ถ้าอย่างนั้นฉันแนะน้ำตัวเองมาทำงานเป็นเลขาให้พี่เป่หมิงดีไหมคะ?”

ลึกเข้าไปในตาของ เป่หมิงโม่มีแสงประกายวับ

ริมฝีปากเย็นบางๆ ขดเป็นเส้นโค้งเย้ายวน

ยิ้มอย่างเงียบๆ

“อื้อ พี่เป่หมิงร้ายจังเลย... ...ตกลงได้หรือเปล่าคะ... ...”

กู้ฮอนหัวเราะเบาๆ นิ้วมือเช็ดใบชาบนหน้าออก

ในตามีความอ้างว้างเสียใจ

เธอไม่มีอารมณ์มาดูสุนักคู่นี้จู๋จี๋กันหรอก ยิ่งไปกว่านั้น เขาจะไล่เธอออก เธอจะดีใจมากเลย!

ทันใดนั้น เธอไม่พูดอะไร และเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว

*

ห้องน้ำ

ฟู่ฟู่ฟู่ เสียงของน้ำในก๊อกกำลังไหลออกมา... ...

ใช้โอกาสตอนนี้ที่ในห้องน้ำยังไม่มีคน กู้ฮอนรีบถอดเสื้อคลุมและเสื้อเชิ้ตออกมา ขยี้ในน้ำสองครั้ง แล้วโยนไปไว้ที่เครื่องเป่ามือ ปล่อยให้เครื่องเป่าทำการเป่าแห้ง

แล้วล้างหน้า

เธอเงยหน้าขึ้น มองดูตัวเองในกระจก

เส้นผมที่เปียกชุ่มคลุมอยู่บนไหล่อย่างยุ่งเหยิง เครื่องสำอางที่ใช้แต่งหน้าถูกล้างออกไปนานแล้ว

ใบหน้าที่ไม่ได้เติมแต่งมีความขาวซีด

คิดไม่ถึงเลยว่าเมื่อเช้ารอดพ้นจากอุทกภัยของลินดาแล้ว แต่ก็ยังหนีไม่พ้นกู้อันขี

เหอะ เธอหัวเราะให้กับตัวเองในกระจก

“กู้ฮอนเอ๋ยกู้ฮอน เป็นไปได้ไหมที่ชีวิตเธอจะไม่ถูกกับน้ำ?”

สูดหายใจเข้าลึกๆ เธอตบแก้มของตัวเองสองสามที

ราวกับว่าอยากจะตบเรื่องที่ไม่ชอบใจเมื่อกี้นี้ทิ้งไปให้หมด

ส่วนบนของร่างกายถอดออกจนเหลือแค่ชุดชั้นในเท่านั้น

น้ำชาแก้วเมื่อกี้นี้ กู้อันขีสาดได้ยุ่งยากมากเลย