เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 360

ตอนที่ 360 บรรเลงเพลงรัก2

ที่เขาเดินมาที่นี่ เป็นเพราะยามที่อยู่บันใดนั้นบอกว่า เหมือนเห็นเฟยเอ๋อมาเข้าห้องน้ำในชั้นสิบห้า แต่เขากลับไม่เห็นเฟยเอ๋อ อาจเพราะว่ายามคนนั้นดูผิดคนไป

และยิ่งกว่าเรื่องการหายตัวไปของเฟยเอ๋อ

คือเขากลับได้พบกับกู้ฮอนที่นี่

ก่อนหน้านั้นเขาพยายามปิดข่าว ไม่ให้สามแม่ลูกรู้ว่าวันนี้เป็นงานวันหมั้นของเขาแล้วไม่ใช่หรือ

“ผมไม่ได้หมายถึงแบบนี้......”

เขาจ้องคนตรงหน้าที่ไม่ได้พบเจอกันหลายวันอย่างไม่กะพริบตา เป่หมิงโม่เพิ่งรับรู้ว่า เมื่อเห็นเธอแล้วเขาเหมือนกับว่าติดยาเสพติด เพราะทุก ๆ ครั้งที่เห็น สารอะดรีนาลีนก็หลั่งไปทั่วร่างกาย......

ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ น้ำเสียงของเขาเพลาเบาลง และหาเหตุผลปฏิเสธเธอไม่ได้ในชั่วขณะ

บ้าจริง เธอเขากลับมีความรู้สึกผิดต่อเธอ

แม้งานหมั้นระหว่างเขากับเฟยเอ๋อ ก็เหมือนการลักเล็กขโมยน้อย ไม่กล้าสู้หน้าเธอ

“ถ้าไม่ได้หมายถึงแบบนี้แล้ว ก็รบกวนคุณหลบทางไป สุนัขที่ดีจะไม่บังถนนหรอก”

กู้ฮอนแสดงออกถึงความไม่พอใจ แล้วบอกกับตัวเองในใจว่า ชีวิตนี้คงได้เกลียดชังประสบการณ์การเข้าห้องน้ำของเธอแบบนี้แน่

ไม่อย่างนั้นทำไมเขาถึงได้พบเจอกับคนที่ไม่อยากเจอที่สุด ในเวลาที่แย่ที่สุดด้วย

โดยเฉพาะ ได้ข่าวว่าวันนี้ชายตรงหน้าเธอคนนี้กำลังจะหมั้นกับผู้หญิงคนอื่นด้วย

เมื่อคิดถึงจุดนี้ กู้ฮอนเหมือนถูกหนามทิ่มแทงจิตใจ

เจ็บปวดมาก

แต่ เป่หมิงโม่ยืนนิ่งไม่ขยับตัวเลย

“หลบไปสิ”

เธอตะคอกด้วยเสียงที่เบาที่สุด เพราะข้างในห้องน้ำนั้นยังมีผู้หญิงอีกคน ถ้าคนอื่นมาเห็นเข้าแล้วจะไม่ดี

เป่หมิงโม่ขยับร่างกายเล็กน้อย

สายตาจ้องมองเธอเงียบ ๆ อย่างไม่กะพริบตา

กู้ฮอนกัดริมฝีปากล่างของเธอ แล้วพยายามออกจากช่องเล็ก ๆ ที่เขาหลับให้......

เมื่อเดินออกจากประตูห้องน้ำนั้น ก็ถูกเขาคว้าแขนไว้......

จากนั้นเขาก็ดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนด้วยความง่ายดาย……

“นี่ เป่หมิงโม่…...” เธอส่งเสียงอุทาน

แต่ถูกเขาสวมกอดเต็มอก

ล็อกตัวไว้แน่น ๆ

เพียงคำว่า ‘เป่หมิงโม่’ คำเดียว ทำให้หัวใจของเฟยเอ๋อแทบจะทะลักออกมา......

เธอมือไม้สั่นไปหมด แล้วค่อย ๆ ปลดล็อกประตูห้องน้ำ......

แล้วมองผ่านช่องเล็ก ๆ ของประตู......

เหมือนว่าเฟยเอ๋อจะเห็นภาพที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต

ณ ขณะนี้ ตรงประตูทางเข้าห้องน้ำ ชายร่างสูงและรูปหล่อ คือคนรักของเธอ......เป่หมิงโม่

และอ้อมกอดของเขา กอดสาวร่างผอมบางคนหนึ่งไว้

แม้เฟยเอ๋อจะมองหน้าสาวคนนั้นไม่ค่อยชัดเจน แต่ที่แน่นอน โลกของเธอถูกฉีกออกเป็นเสี่ยง ๆ

เพราะผู้หญิงคนนั้น......

เขาให้ปากปิดริมฝีปากของเธอไว้ ไม่ให้มีช่องว่างออกมาเลย

ชายเลวแห่งศตวรรษ

ถึงขั้นนี้แล้ว เขายังคิดจะจูบเธออีก......

แล้วมันจะมีอะไรที่แย่กว่าการที่ได้เห็นสามีในอนาคตของตน และเป็นวันงานหมั้นของเขา กำลังเอียงตัวจูบกับผู้หญิงอีกคนด้วย

“อื้อ......ปล่อยฉันนะ......”

กู้ฮอนรีบขัดขืนด้วยการเตะต่อย

แม้ว่าเขาจะลืมว่าเขากำลังจะหมั้นกับผู้หญิงอีกคน

ส่วนเธอพยายามจะลืมแต่กลับลืมไม่ได้

ยิ่งกว่าการที่ลืมไม่ได้

คือการเกลียดชังจนขีดสุด

ในระหว่างที่เธอใช้แรงที่เหลือเพื่อดิ้นรน เป่หมิงโม่ก็คุมเธอไม่อยู่

ผู้หญิงคนนี้ถ้าคิดจะเอาจริงเมื่อไหร่ ก็ยากที่จะควบคุมได้เหมือนกัน

ตุบ......

รองเท้าส้นสูงของเธอเหยียบลงกลางเท้าของเขาด้วยความแรง

“โอ้ย......” เขาตะโกนร้อง

จนตอนนี้เขาถึงยอมปล่อยเธอ แล้วกัดฟันพูดต่อ “ผมต้องกลับไปโรงพยาบาลแล้ว สองวันนี้ผมต้องไปอยู่โรงพยาบาลแล้ว ผมเพิ่งหายดีนะ คุณอยากให้ผมต้องเข้าโรงพยาบาลอีกเหรอ”

ทั้งสองจ้องหน้าซึ่งกันและกัน ด้วยสายตาที่แทบจะเปล่งประกายไฟออกมา......