ตอนที่ 359 บรรเลงเพลงรัก1
ผ่านไปครู่หนึ่ง เฟยเอ๋อถึงหยุดอารมณ์เศร้านั้นได้ แล้วเธอพูดต่อ “ไม่เกี่ยวกับคุณหรอก......แต่เป็นเพราะวันนี้เจอเรื่องแย่มากต่างหาก......มันเจ็บปวดใจมาก......ที่จริงแล้ววันนี้ เป็นวันสำคัญระหว่างฉันกับเขา แต่ว่า......”
เฟยเอ๋อเริ่มพูดไม่ออกอีกครั้ง
“เป็นอะไรไปเหรอคะ เกิดอะไรขึ้น” กู้ฮอนสงสัยและถามด้วยความเป็นห่วง
เฟยเอ๋อกัดริมฝีปากแล้วเริ่มน้ำตาคลอ
“ฮือ…...ฉันขอถามคุณหน่อย ถ้าผู้ชายคนหนึ่งตั้งใจบรรเลงดนตรีเปียโนให้คุณฟังต่อหน้า คุณจะรู้สึกยังไงกัน”
คำถามของเฟยเอ๋อนี้ ทำให้ปลายนิ้วของกู้ฮอนเหมือนถูกสะกิต
ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงความทรงจำในอดีต ที่เป่หมิงโม่กำลังเล่นเพลง《Steel of Worry》ในคอนเสิร์ตเปียโนDepmels......
เธอจำได้ หลังจากเป่หมิงโม่เล่นเพลงนั้นจบลง เขาถามเธอว่า ฟังเข้าใจไหม
ที่จริงแล้วเธอฟังไม่เข้าใจเลย
หรือ เธอคงไม่สามารถเข้าใจได้เลย......
กู้ฮอนคิดในใจพักหนึ่ง ถึงตอบกลับเธอ “ฉันคงรู้สึกว่า บางทีผู้ชายคนนั้นคงอยากจะโชว์ความสามารถของตัวเองมากกว่า......”
“โชว์ความสามารถนั้นเหรอ” เฟยเอ๋อยิ้มพูด “ไม่หรอก สำหรับเขาแล้ว ไม่เคยคิดจะโอ้อวดความสามารถของตัวเองให้ผู้อื่นดูหรอก......ฉันจำได้อย่างชัดเจนเลย ในปีที่ฉันเพิ่งรู้จักเขา ฉันเคยแอบได้ยินเสียงเปียโนที่เขาเล่นอยู่ในห้องคนเดียว ทุกครั้งที่ฉันเดินเข้าไปในห้อง เสียงเปียโนของเขาก็จะหยุดลงทันที......”
“ทำไมถึงหยุดล่ะ” กู้ฮอนรู้สึกตงิด ๆ ว่าชายที่คนข้างห้องเธอพูดถึง มันเหมือนเป่หมิงโม่ไม่ผิดประเภทเลย
“เฮ้อ…...” เฟยเอ๋อยิ้มเศร้า “ตอนนั้นฉันก็ถามเขาแบบนี้แหละ ทั้ง ๆ ที่เป็นเพลงเพราะมากเพลงหนึ่ง ทำไมถึงหยุดเล่นล่ะ เธอรู้ไหมว่าเขาตอบกลับยังไง”
ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น กู้ฮอนรู้สึกเอะใจอย่างไม่รู้สาเหตุ
คล้ายว่าจะตื่นเต้นกับคำตอบนี้ไปด้วย......
“เขาตอบยังไงเหรอ”
เฟยเอ๋อเช็ดน้ำตาแล้วพูดด้วยเสียงเศร้า......
“เขาไม่ได้ตอบฉันหรอก เพียงแค่บอกกับฉันประโยคเดียว คุณรู้ไหม คำว่าบรรเลงเพลงรักน่ะ......หลังจากที่ได้ยินประโยคนี้ ฉันถึงกับทำอะไรไม่ถูกเลย......”
จังหวะการเต้นของหัวใจกู้ฮอนเริ่มเร็วขึ้น
นิ้วมือของเธอเกรงอย่างไม่รู้ตัว
“บรรเลงเพลงรักเหรอ”
“ใช่ บรรเลงเพลงรัก สำหรับเขาแล้ว ตอนบรรเลงเสียงเปียโนนั้นก็คือการบอกรัก......คุณรู้ไหม ตั้งแต่นั้นมา ฉันก็หลงรักเขาหัวปักหัวปำเลย......ฉันสาบานกับตัวเอง สักวันฉันจะให้เขาบรรเลงเพลงรักเพื่อฉัน......”
เมื่อพูดถึงจุดนี้ เฟยเอ๋อก็ร่ำไห้ออกมา พูดด้วยเสียงกึกก้อง “แต่ว่า…...ฮือ ๆ ๆ...... จนวันนี้ฉันถึงรู้ว่า สุดท้ายเขายอมเล่นเปียโนให้ผู้หญิงคนหนึ่งฟังแล้ว......แต่ผู้หญิงคนนั้น กลับไม่ใช่ฉัน......”
กู้ฮอนฟังแล้วรู้สึกสับสนในใจ
ที่จริงแล้วการเล่นเปียโนเป็นการบอกรัก
ถ้างั้น ในคืนนั้นที่เป่หมิงโม่เล่นเปียโนในคอนเสิร์ตและถามเธอว่าฟังเข้าใจไหม
มันคือความหมายเดียวกันไหม
มันคือการบรรเลงเพลงรักไหม
กู้ฮอนมีน้ำตาอย่างไม่รู้ตัว......
ความรู้สึกเหมือนแน่นที่กลางอก
ที่จริงแล้วมีผู้ชายแบบนี้ในโลกด้วยเหรอ เป็นเพราะบอกรักผ่านการเล่นเปียโน ฉะนั้นถึงไม่ยอมเล่นเปียโนให้ใครฟังเลย.....
ส่ายหัวไปมา แล้วยิ้มอย่าขมขื่น
แต่......
ผู้ชายแบบนั้น จะเป็นเป่หมิงโม่ได้ไงกัน
วันนี้เขาจะหมั้นกับเฟยเอ๋อแล้วไม่ใช่หรือ
ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาสองคนสนิทกันถึงไหนแล้ว
ชายคนที่เล่นเปียโนคนนั้น จะเป็นการบอกรักได้ยังไงกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ