เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 375

ตอนที่375 ประชุมลับที่เมืองซาบาห์1

“ งั้นคุณแม่จะกลับมาตรุษจีนกลับพวกผมมั้ยครับ?” เฉิงเฉิงถามอย่างใจเย็นและหวังว่าแม่จะอยู่ข้ามปีด้วย

“.....” กู้ฮอนถอนหายใจ “แม่ยังอยู่ตรุษจีนกับลูกๆทั้ง3คนเลย.....”

“.....” เฉิงเฉิงเงียบ  เหมือนเขารู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ และกลัวแม่เสียใจรีบพูดขึ้นต่อ “งั้นแม่อยู่ตรุษจีนกับน้องไปก่อนเลยครับ พอถึงเวลานั้นผมกับหยางหยางจะแอบวิดีโอคอลไป ได้มั้ยครับ?”

“ลูกรัก......” กู้ฮอนเรียกอย่างอ่อนโยน “ลูกชั่งเป็นเด็กดีจริงๆ อืม งั้นตามนี้ก่อนนะ แล้วหยางหยางละ?”

“เขาไปซื้อประทัดกับอาสามแล้ว”

“เด็กนี่นิ พอเห็นอาสามก็เหมือนแมลงวันเกาะเนื้อเลย...” หล่อนหัวเราะ “จ้า งั้นเฉิงเฉิงบอกให้หยางหยางด้วยนะว่าแม่ไปประเทศมาเลเซียแล้ว เดี๋ยวตอนกลับจะซื้อของขวัญมาให้ พวกลูกๆที่อยู่ตระกูลเป่หมิงก็ต้องอยู่ตรุษจีนอย่างมีความสุขนะลูกนะ!”

“เข้าใจแล้วครับแม่ สุขสันต์วันตรุษจีนปีใหม่.....” เฉิงเฉิงรู้เรื่องจนทำให้คนเป็นแม่รู้สึกบีบใจ

“สุขสันต์วันตรุษจีนนะคะ ลูกรักของแม่....”

ลูกทั้งสามคนนี้ หล่อนไม่ได้บอกว่ารักใครมากที่สุด เพราะว่าหล่อนนั้นรักลูกทุกคนมากๆ

โดยเฉพาะเฉิงเฉิง หล่อนรู้สึกว่าหล่อนติดหนี้ที่สุด เพราะว่าตั้งแต่เฉิงเฉิงกำเนิดก็ไม่เคยได้อยู่ข้างกายหล่อนเลย แต่หยางหยางกับตัวน้อยนั้นหล่อนได้เลี้ยงดู

แต่เฉิงเฉิงนั้นก็เป็นคนที่รู้เรื่องมากที่สุดและไม่ทำให้หล่อนเป็นห่วง

จุดนี้ ถึงแม้การสั่งสอนของเป่หมิงโม่เยือกเย็นสำหรับเฉิงเฉิงและผลออกมาได้ดีมากก็ตาม แต่ว่า——

มันก็โหดร้ายเกินไป

แต่ก็ไม่ต้องคิดมาก เฉิงเฉิงนั้นจะเหมือนพ่อเขาในอนาคต เป็นทายาทที่สืบทอดธุรกิจที่ดีที่สุดของตระกูลเป่หมิง!

กู้ฮอนไม่อยากที่จะวางสาย ถ้าแต่ทำใจและหายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ยิ้มแย้ม ตะโกน—-

“ได้!ออกเดินทางแล้ววว!”

จากนั้น หล่อนก็จับกระเป๋า ลากกระเป๋าเดินทาง เวลาที่หล่อนกำลังจะเปิดประตูออก——

ร่างสูงของหยินปู้ฝันนั้นได้ยืนอยู่นอกประตูแล้ว กำลังจะเตรียมเคาะประตู

“ปู้ฝัน？” หล่อนอึ้ง

หยินปู้ฝันกวาดตามองการเตรียมตัวของหล่อน “จะออกไปหรอ?”

หล่อยพยักหน้า :“อื้ม ไปประเทศมาเลเซียดูตัวน้อย”

ถึงแม้หยินปู้ฝันจะรู้สึกคาดไม่ถึงแต่มันก็อยู่ในความคิดของเขาอยู่ “งั้นจะกลับมาตรุษจีนมั้ย? ถ้ากลับมา เธอสามารถไปบ้านฉัน เพราะยังไงแม่ฉันก็เคยเจอเธอแล้ว....”

“ปู้ฝัน ฉันว่าฉันน่าจะอยู่ข้ามปีตรงนู้น ฉะนั้นไม่น่าจะกลับมา” หล่อนขอโทษแล้วยิ้มๆ

สายตาหยินปู้ฝันนั้นมีความผิดหวัง แต่ก็เคารพในสิ่งที่หล่อนเลือก

“โอเค งั้นฉันส่งเธอไปสนามบิน!”

พูดแบบไม่ให้หล่อนมีโอกาสปฏิเสธ แล้วรีบไปดึงสัมภาระของหล่อน ลงบันได.....

*