เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 416

ตอนที่ 416 จะขอบคุณก็ยกร่างกายให้ผมสิ2

เป็นเพราะประโยคนี้ทำให้หัวใจของเธอยังคงเต้นระรัวอย่างไม่สามารถควบคุมได้......

ชายหนุ่มผู้หล่อเหลาเย็นชาแบบนี้ กลับปกป้องคุณสุดชีวิตในช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวาน พูดจริงๆว่า ถ้าไม่ซาบซึ้งเลยก็คงโกหก

แต่ว่า ความรู้สึกซาบซึ้งแบบนี้ มักจะทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ......

เธอหวาดกลัวที่จะสนทนากับเขาในหัวข้อนี้ต่อ หรือไม่ก็เธอกลัวตัวเองว่าจะตายอยู่ในหลุมฝังศพแห่งการแต่งงานแทนผู้อื่นแห่งนี้ หนึ่งเดือนหลังจากนี้ก็ปีนออกมาไม่ได้แล้ว

อดทนต่อความเจ็บปวดในใจ เธอรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนา

“เป่หมิงโม่ คุณจะไม่ให้อภัยคุณป้าหวีหรูเจี๋ยจริงๆหรือ ฉันดูออกว่า......หลายปีมานี้เธอใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก......”

“.......” เขาเงียบขรึม ร่างกายแข็งเกร็งอย่างชัดเจน

เธอพูดต่อไปว่า “แท้จริงแล้ว มองในมุมของผู้หญิง ฉันเข้าใจเธอไม่มากก็น้อย......แม้ว่าในปีนั้นการที่เธอทอดทิ้งคุณนั้นจะใจร้ายจริงๆ แต่ว่ายกตัวอย่างเปรียบเทียบนะ หลังจากผู้หญิงคนหนึ่งถูกคนเหยียดหยาม แล้วยังอุ้มท้องอีก คุณคิดว่าเธอจะไม่ทุกข์ทรมานหรือ เดิมทีเธอก็มีชายหนุ่มที่รักกันอยู่ เพียงแค่ชั่วข้ามคืน ความสุขก็ถูกทำลายลง คาดว่าความรู้สึกนั้น......น่าจะทุกข์ใจเป็นอย่างมาก.......”

“......” เป่หมิงโม่ยังคงเงียบขรึมต่อไป ราวกับว่ากู้ฮอนรู้สึกได้ถึงความรู้สึกเย็นเยียบที่แผ่ออกมาจากในร่างกายของเขา

เธอกอดเขาแน่นโดยไม่รู้ตัว

“ไม่ใช่การเหยียดหยาม!” จู่ๆเขาก็เอ่ยขึ้นมา

“อา?”

“เป็นคุณพ่อของผมที่ดื่มเหล้าเมา เพราะว่าคิดถึงภรรยาที่เสียชีวิตเป็นอย่างมาก ถึงได้บังคับครอบครองเธอหลังจากแต่งงาน......” เขาอธิบายด้วยน้ำเสียงหนาวลึกและแข็งทื่อ เขาให้ความสำคัญกับ หลังจากแต่งงาน สองคำนี้ ซึ่งหมายความว่า แต่เดิมหวีหรูเจี๋ยก็ไม่ได้ปฏิบัติหน้าที่ในฐานะภรรยาอย่างสุดความสามารถ

แต่ทว่า เขาก็เกลียดชังบิดา!

หวีหรูเจี๋ยไม่ได้รักเขา ทำไมเขาจะต้องแต่งงานกับเธอด้วย

“แต่ว่าคุณป้าหวีหรูเจี๋ยไม่ได้รักคุณพ่อของคุณนินา......ทำแบบนี้ ไม่เท่ากับว่าทำให้เธอยิ่งเกลียดคุณพ่อของคุณมากยิ่งขึ้นหรือ” เธอทอดถอนใจ “เธออาจจะทำเรื่องราวผิดพลาด แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่ามือของเธอขาดไปได้อย่างไร แม้ว่าจะไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงพูดว่าเธอต้องการจะฆ่าคุณ......แต่ว่าเป่หมิงโม่ ในเวลาเดียวกันกับที่คุณเกลียดคุณแม่ของคุณ หัวใจของคุณไม่ใช่ว่าก็รู้สึกทุกข์ใจด้วยหรือ”

เธอยังคงจำได้ตลอดว่า สองปีก่อนหน้านี้ในคืนนั้น เขากอดเธอไว้ในอ้อมกอดแน่น บอกกับเธอว่า วันนั้นคือวันครบรอบวันตายของคุณแม่ ความรู้สึกเศร้าเสียใจแบบนั้นโกหกใครไม่ได้.......

ทว่าเมื่อมองย้อนกลับไป ก็เพิ่งจะรู้ว่าชายหนุ่มผู้นี้ เดิมก็รู้ว่ามารดาของตัวเองยังมีชีวิตอยู่ แต่กลับยินยอมที่จะคิดว่าเธอเสียชีวิตไปแล้ว

แต่ต่อให้คิดว่าเธอตายไปแล้ว ทำไมถึงได้เศร้าเสียใจขนาดนั้นในวันครบรอบวันตายของเธอกันล่ะ

ผู้ชายที่ซับซ้อน ที่มีความขัดแย้งคนนี้ ความรู้สึกที่เขามีต่อหวีหรูเจี๋ย คาดว่าน่าจะเป็นทั้งรักทั้งเกลียดผสมปนเปกันสินะ

“ถ้าอย่างนั้นท่านปู่เป่หมิงล่ะ เขาต่างหากที่เป็นคนต้นเรื่องที่ทำผิด” เธอถอนหายใจเบาๆ “คุณยุติธรรมกับคุณป้าหวีหรูเจี๋ยหน่อย......”

“เขาช่วยรับมีดแทนผมไปหนึ่งครั้ง” เขาเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างอึดอัด

“อะไรนะ” เธอตะลึง “ใครช่วยรับมีดแทนคุณนะ”

“คุณพ่อผม......” จู่ๆเสียงของเขาก็แหบแห้ง “ตอนที่ผู้หญิงคนนั้นต้องการจะเอามีดแทงผม เขาช่วยรับแทน......”

กู้ฮอนตกตะลึง......