เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 420

ตอนที่ 420 ทริปท่องเที่ยวดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ในโลกแห่งความฝัน2

เขาเอ่ยพูดพลางทำท่าทางจะจูบลงมาอีก

“คุณ......” เธอตระหนักได้ในทันที เดิมไอ้หมอนี่เห็นว่าเธอเป็นอาหารทะเลที่ว่า เธอรีบร้อนหยิบกุ้งล็อบสเตอร์ตัวหนึ่งยัดเข้าไปในปากเขาอย่างรวดเร็ว “คนบ้ากาม! อย่างนั้นก็กินกุ้งของคุณเสียเถอะ!”

“อุ๊บ......” ท่านโม่ถูกบีบให้ยอมรับความพ่ายแพ้แล้ว

แชะ

เป็นอีกรูปหนึ่งที่เก็บความงดงามภายใต้ช่วงเวลานั้นเอาไว้

พวกเขายังไปพื้นที่ป่าสงวนที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลกที่อยู่ติดกับป่าลิงที่เกาะบอนิโอ

“เฮ้เป่หมิงโม่ คุณดูแม่ลิงตัวนั้นสิ แสดงอาการติดสัดมาทางคุณน่ะ......” กู้ฮอนราวกับค้นพบแผ่นดินใหญ่แห่งใหม่ เห็นแม่ลิงตัวหนึ่งเต้นไปเต้นมามาทางเป่หมิงโม่ ส่งเสียงตื่นเต้นประเภทหนึ่งกับเขา เขาเดินไปที่ไหน มันก็ตามไปถึงที่นั่น เธอหัวเราะยกใหญ่ ตะโกนเอ่ย “ฮ่าๆๆ ที่แท้โลกของลิงก็ตกหลุมรักผู้ชายลักษณะแบบนี้หรือนี่ เฮ้ แม่ลิงเอ๋ย ทำไมเธอถึงได้ถูกใจคนโง่แบบเขาได้ล่ะ สายตาใช้ไม่ได้เท่าไรจริงๆ......”

ใบหน้าเป่หมิงโม่กระตุกเล็กน้อย “นั่นเรียกว่าเอป ไม่ใช่แม่ลิง”

“จะเอปหรือลิงก็เหมือนกันไม่ใช่หรือ” เธอยังหัวเราะใสซื่อโบกมือไปทางแม่ลิงเอปตัวนั้น

“เธอมันซื่อบื้อ!” ริมฝีปากกระตุก “ลิงมีหาง เอปไม่มี ถึงแม้ว่าจะถูกจัดอยู่ในจำพวกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมจำพวกวานร แต่ว่ามนุษย์นั้นอยู่ในตระกูลลิงที่ไม่มีหาง ไม่ใช่ตระกูลลิงโลกเก่า!”

“เห ถ้าพูดอย่างนี้ แม่ลิง......ตัวนี้......เอ่อ ไม่ใช่สิ แม่ลิงอุรังอุตังตัวนี้ก็เป็นสปีชีส์เดียวกับคุณนะสิ” เธอหัวเราะอิอิเอ่ยเสียดสีว่า “อย่างนั้นก็ขายคุณให้กับพื้นที่ป่าสงวนแห่งนี้ อยู่เป็นเพื่อนกับแม่ลิงอุรังอุตังเป็นไง”

เขาตวัดสายตาราวกับมีดบินสาดมาจนทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย แลบลิ้นเล็กๆออกมาอย่างซุกซน ดึงไปที่ไหล่ของเขา “เอาน่า เอาน่า ไม่ล้อเล่นแล้ว พวกเรามาถ่ายรูปกันเถอะ ฉิงฮัว”

“ครับ!” ฉิงฮัวยกกล้องถ่ายรูปขึ้น

แชะ

เป็นรูปภาพรูปหนึ่งที่ประกอบด้วยกู้ฮอนที่ยิ้มหวานราวกับดอกไม้ ส่วนเป่หมิงโม่นั้นใบหน้ามืดทะมึน และแม่ลิงอุรังอุตังทที่ยกมือโบกไปมาอย่างตื่นเต้น......

*

พวกเขายังเดินชมดอกของพืชกาฝากที่ใหญ่ที่สุดในโลกด้วยกัน ดอกบัวผุด ดอกไม้ดอกนั้นสวยงามจนทำให้ผู้คนประหลาดใจ

“เฮ้เป่หมิงโม่ คุณมาถ่ายรูปเดี่ยวสักรูปสิ!”

“ไม่เอา!” เขาปฏิเสธ

“เหตุผลล่ะ”

“สาวไป!” ผู้ชายอกสามศอกคนหนึ่งถ่ายรูปท่ามกลางทะเลดอกไม้ มันใช่หรือไง

“ไอ้หยา ถ่ายสักรูปเถอะนะ! นี่เรียกว่า เจ้าชายนักรัก เข้าใจหรือไม่” เธอฉีกยิ้มเห็นฟัน ออกแรงผลักเขาไปอยู่กลางทะเลดอกไม้อย่างสุดชีวิต

แชะ

เก็บภาพถ่ายท่ามกลางทะเลดอกไม้ที่สาวมากที่สุดในชีวิตนี้ของท่านโม่เอาไว้

จริงๆเลย ดอกไม้งดงามยิ่งกว่าคน คนบอบบาง......ยิ่งกว่าดอกไม้ เอ่อ พวกปากไม่ตรงกับใจน่ะ

*

เหมือนกับว่ามหาสมุทรและเมืองแห่งนี้ไม่อาจแยกออกจากกันได้

ไม่ว่าจะเดินไปที่ไหน ก็จะสามารถมองเห็นคลื่นทะเลเขียวมรกตภายใต้ผืนฟ้าที่มีเมฆสีขาว

ดังนั้น การดำน้ำจึงกลายเป็นกิจกรรมการเที่ยวเล่นที่พวกเขาจะขาดไปไม่ได้

กู้ฮอนที่ใส่ชุดนักประดาน้ำ สวมหน้ากากดำน้ำและท่อออกซิเจนก็ถูกโยนลงไปในทะเล

ไม่นานนัก ฉิงฮัวก็นำกล้องถ่ายรูปกันน้ำกระโดดตามลงไป

ใต้ผืนน้ำนั้นกว้างใหญ่ไพศาล แขกผู้มีสีสันงดงามที่พักอาศัยอยู่นั้นดึงดูดสายตาของกู้ฮอนเป็นอย่างมาก

พระเอกในการ์ตูนสุดคลาสสิกเรื่องนีโม......ปลาเล็ก หัวใจโต๊......โต ปลาการ์ตูนสีแดงดำขาวสลับกัน นีโม ในตอนนี้แหวกว่ายลอยไปลอยมาอยู่ต่อหน้าเธออย่างเป็นความจริง