เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 424

ตอนที่ 424 การทะเลาะกันระหว่างพี่น้อง2

“โม่......ขอโทษด้วย......เป็นความผิดของฉัน......” จู่ๆเจียงฮุ่ยซินก็ร้องไห้ออกมา “ถ้าหากว่าฉันพบเร็วกว่านี้ เจิ้งเทียนก็จะไม่ตกอยู่ในสภาพแบบนี้......”

เป่หมิงเฟยหย่วนที่ยืนอยู่ด้านข้าง ก็ก้มหน้าเอ่ยตามอย่างไร้ความคิด “เป็นความผิดของฉัน ฉลองปีใหม่ไม่กี่วันมานี้ คุณพ่ออารมณ์ดี ลากฉันดื่มเหล้าด้วยกันหลายแก้ว......”

ปึก!

จู่ๆก็มีหมัดต่อยเข้าที่ใบหน้าของเป่หมิงเฟยหย่วน!

“อา......สามี......” พร้อมกันกับเสียงกรีดร้องของหลันเนี่ยน เป่หมิงเฟยหย่วนก็ถูกเป่หมิงโม่ชกจนล้มไปกองที่พื้น

เป่หมิงโม่ถลึงตามองเป่หมิงเฟยหย่วนอย่างเกลียดชัง “นายรู้ทั้งรู้ว่าเขาความดันสูง ดื่มเหล้าไม่ได้ แต่นายกลับไม่ห้ามเขา เป่หมิงเฟยหย่วน นายนึกว่าเขาตายแล้วนายจะสามารถแบ่งทรัพย์สินของเขาไปส่วนหนึ่งได้อย่างนั้นหรือ!”

เป่หมิงเฟยหย่วนตกใจจนหน้าซีด เจ็บปวดจนส่งเสียงคำราม “ฉันเปล่า! เป็นคุณพ่อที่บอกว่าเขากินยามาตลอด ดื่มแค่สองคำก็ไม่เป็นไร......ยิ่งไปกว่านั้น คุณพ่อคิดถึงคุณแม่ฉันมาก เขาลากฉันมาพูดคุยด้วย แล้วฉันผิดอะไร!”

ประโยค “คุณพ่อคิดถึงคุณแม่ฉันมาก” นี้ของเป่หมิงเฟยหย่วนเหยียบเข้ากับจุดที่เจ็บปวดของเป่หมิงโม่อย่างไม่ต้องสงสัย!

“หุบปาก!” เป่หมิงโม่หน่วยตาแดงก่ำในชั่วพริบตา

“อย่างไร! นายอิจฉาแล้วใช่ไหม” เป่หมิงเฟยหย่วนเช็ดเลือดตรงมุมปาก “ผู้หญิงที่คุณพ่อรักมากที่สุดในชีวิตนี้ เป็นคุณแม่ของฉันมาตลอด! นายแล้วก็คุณ”

เป่หมิงเฟยหย่วนชี้ไปทางเจียงฮุ่ยซินอย่างรวดเร็ว

“ใครก็แทนที่คุณแม่ของฉันในใจของคุณพ่อไม่ได้!” เป่หมิงเฟยหย่วนลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล นัยน์ตาสาดประกายชั่วร้าย “ฉันเป็นคนที่คุณพ่อรักและเอ็นดูมากที่สุด! เป่หมิงโม่ นายมันก็ทำได้แค่อิจฉาตลอดไป! แม้กระทั่งแม่ของลูกชายนาย ก็ยังเป็นผู้หญิงที่ยี่เฟิงของพวกเราเล่นด้วยมาก่อน”

ปึก!

เป่หมิงเฟยหย่วนยังเอ่ยไม่ทันจบ อีกหมัดหนึ่งก็ต่อยมาทางเขาอีก!

“นายหุบปาก!” เป่หมิงโม่โกรธจนทั้งร่างแผ่กลิ่นอายความหนาวเหน็บ “ถึงแม้ว่ากู้ฮอนจะเคยชอบเป่หมิงยี่เฟิง แต่ก็เป็นเด็กผู้หญิงที่สะอาดบริสุทธิ์คนหนึ่งอย่างแน่นอน! เธอไม่ได้มีมลทินอย่างที่นายคิด!”

“โอ้!” เป่หมิงเฟยหย่วนหัวเราะเสียงเย็น “ทำไมถึงได้เป็นกู้ฮอนอีกแล้วล่ะ ไม่ใช่ว่านายจะแต่งงานกับเฟยเอ๋อที่แสนอัปลักษณ์คนนั้นของนายหรอกหรือ เป่หมิงโม่ อย่าพูดราวกับว่าตัวเองสูงส่งขนาดนั้น ไม่ใช่ว่านายก็เหยียบเรือสองแคมอยู่หรือ!”

เป่หมิงโม่กำหมัดแน่น มองแล้วท่าทางจะโผเข้าไปชกต่อยอีก!

เจียงฮุ่ยซินดึงเขาเอาไว้ “อย่าชกต่อยอีกเลยโม่......คุณพ่อเราดูอยู่นะ......”

“เหอะ!” เป่หมิงโม่หัวเราะเสียงเย็น แววตาดุร้ายนั้นจ้องมองจนเป่หมิงเฟยหย่วนเหงื่อไหลไม่หยุด

ไม่มีสาเหตุ จะมีผลลัพธ์ได้อย่างไร

เรื่องราวในสมัยวัยรุ่นของพี่น้องตระกูลเป่หมิง ให้ใครพูดล้วนแล้วแต่มีแผลเป็นในใจทั้งนั้น

เพียงแต่ว่า รอยแผลเป็นของคุณชายใหญ่เป่หมิงเปิดเผยออกมา ราวกับว่าใครก็ล้วนแล้วแต่ติดค้างเขา

รอยแผลเป็นของเป่หมิงเอ้อนั้นลึกที่สุดและเจ็บปวดที่สุด ทว่ากลับถูกปิดไว้อย่างแน่นหนา ใครก็มองไม่เห็น แม้ว่ามันจะช้ำหนองอักเสบ ลุกลามภายในร่างกายของเขา เขาก็ไม่ร้องสักคำ

เป่หมิงสามยังเยาว์วัย รอยแผลเป็นตื้นที่สุด ตื้นซะจนเกือบจะมองไม่เห็น

“พี่ใหญ่ คำพูดนี้ของพี่ไม่ยุติธรรมกับเป่หมิงเอ้อ” เป่หมิงยันเอ่ยแทรก “เห็นได้ชัดเจนว่าปีนั้นเป็นพี่ต่างหากที่รังแกเป่หมิงเอ้ออย่างเอาเป็นเอาตาย พี่มีวันนี้ได้ก็มาจากการสร้างด้วยมือของพี่เองนั่นแหละ! ยิ่งไปกว่านั้น นอกจากเป่หมิงเอ้อ ที่นี่ไม่มีใครที่จะมีคุณสมบัติดูแลตระกูลเป่หมิงอีก!”

“ยันยัน ไม่ต้องพูดแล้ว” เจียงฮุ่ยซินตัดบทพูดของเป่หมิงยัน แววตาเย็นเยียบอยู่บ้าง “ลูกยังรังเกียจที่พี่ใหญ่ของลูกกับพี่รองของลูกทะเลาะกันไม่พอใช่ไหม ตอนนี้ไม่ว่าใครถูกใครผิด ล้วนผ่านไปแล้ว! เรื่องสำคัญคือพวกลูกสามพี่น้องรวมใจเป็นหนึ่งเดียวกัน แล้วกตัญญูต่อคุณพ่อของพวกลูกถึงจะถูก!”

สามพี่น้องคิ้วขมวด เงียบเสียงไป