ตอน ตอนที่ 423 การทะเลาะกันระหว่างพี่น้อง1 จาก เดิมพันรักยัยตัวแสบ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 423 การทะเลาะกันระหว่างพี่น้อง1 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ เดิมพันรักยัยตัวแสบ ที่เขียนโดย สตาร์ไลท์ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่ 423 การทะเลาะกันระหว่างพี่น้อง1
”คุณพ่อของผม......หน้ามืด หมดสติไปกะทันหัน” เขาเอ่ยพูดไม่กี่คำอย่างยากลำบาก
เธอตกตะลึง ท่านปู่เป่หมิงดีๆอยู่จะหน้ามืด หมดสติไปกะทันหันได้อย่างไร เธอบ้วนน้ำไปคำหนึ่ง คายฟองที่อยู่เต็มปากทิ้งไป “ไป!”
“......” เขารู้สึกคาดไม่ถึงอยู่บ้าง “ไปไหน”
เธอจูงมือเขาเดินกลับเข้าไปในห้อง “เก็บกระเป๋ากลับเมือง A ไง!”
เขามองท่าทางรีบเร่งของเธอ ความอุ่นร้อนจากฝ่ามือของเธอ ก็รู้สึกอบอุ่นในใจเขาโดยไม่รู้ตัว......
*
เมือง A
เมื่อลงจากเครื่องบิน
ก็รู้สึกได้ถึงความเหน็บหนาวของอากาศในเมือง A ได้ในทันที
นี่เป็นสภาพภูมิอากาศที่แตกต่างจากเมืองซาบาห์อย่างสิ้นเชิง
และก็แช่แข็งความกระตือรือร้นของเธอที่มีตอนอยู่เมืองซาบาห์ในชั่วพริบตาเดียว
ชั่วขณะกู้ฮอนยังไม่สามารถปรับตัวได้ งอแขนกอดสะดุ้งเล็กน้อย
เป่หมิงโม่ถอดเสื้อกันหนาวตัวใหญ่ของตัวเองออกมา คลุมไปบนไหล่ของเธอ “ใส่ซะ ระวังเป็นหวัด”
ทันใดนั้นก็จูงมือเธอเดินไปทางประตูใหญ่ของสนามบิน
“เดี๋ยวก่อน” เธอหยุดเท้า
“ทำไมหรือ” เขาขมวดคิ้ว
“พวกเรา......แยกกันไปจะดีกว่า......” เธอดึงมือออกจากมือใหญ่ของเขาตามจิตใต้สำนึก แหวนเพชรบนนิ้วนางบาดมือเขาเจ็บ
“คุณกำลังกลัวอะไร” แววตาเขาแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่สบอารมณ์ อาการของคุณพ่อทำให้เขารู้สึกกังวลใจมากพอแล้ว เธอยังจะเล่นแง่อะไรอีก
“ฉัน.......” เธอส่ายหน้าอย่างลังเล “คุณรับปากฉันว่าตอนนี้ยังไม่เปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างพวกเรา”
หรือไม่ก็ เธอหวาดกลัวว่าจะถูกผู้คนมากมายชี้หน้าด่าว่า
“......” คิ้วเขาขมวดลึก ความอุ่นร้อนถูกแทนที่ด้วยความหนาวเย็นในฝ่ามืออันว่างเปล่า
“เป่หมิงโม่ คุณรีบไปเถอะ คุณพ่อของคุณยังรอคุณอยู่นะ” เธอเอ่ยเร่ง กลัวว่าจะทำให้เขาเสียเวลา
เขาจ้องเขม็งมองเธอรอบหนึ่ง ในที่สุดก็ยอมประนีประนอม ลากร่างของเธอเข้ามา ประทับจูบบนริมฝีปากเธอ “คืนนี้ผมจะไปหาคุณ รอผม!”
รู้สึกอาลัยอาวรณ์เล็กน้อยที่จะปล่อยมือเธอ ในไม่ช้า เขาก็ก้าวยาวๆออกไป......
กู้ฮอนมองแผ่นหลังสูงใหญ่ของเขาอย่างเลื่อนลอย หน่วยตาแดงระเรื่อไม่รู้ตัว
เห็นได้ชัดว่า เขาเป็นบิดาของเด็กๆ เธอเป็นมารดาของเด็กๆ
แต่ว่าทำไมความสัมพันธ์ถึงได้กลายเป็นเปราะบางเช่นนี้
“เป่หมิงโม่ ถ้าหากว่าคุณรักฉันจริงๆแล้วล่ะก็ ทำไมยังจะต้องแต่งงานกับเฟยเอ๋ออีก......”
เธอพึมพำ ทอดถอนใจ พร้อมกับหัวใจที่ค่อยๆท้อแท้ลง
ฉิงฮัวที่ตามมาทีหลัง “คุณกู้ ตอนนี้เปียโนที่ทำจากไม้สนสีแดงตัวนั้นถูกจัดการให้ส่งมาทางอากาศแล้ว อีกสองวันก็จะส่งมาครับ”
“อืม ขอบคุณคุณฉิงฮัว” กู้ฮอนกะพริบตาสองทีอย่างอึดอัดใจ กลัวว่าฉิงฮัวจะเห็นน้ำตาของเธอ
ฉิงฮัวหยุดฝีเท้า สงสัยเล็กน้อย “คุณกู้ คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ”
“ไม่......” เธอส่ายหน้า
เป่หมิงยันนั่งแผ่อยู่บนโซฟา ดื่มเหล้าอย่างกลัดกลุ้ม
เมื่อเป่หมิงโม่เห็นชายชราที่มีผมสีขาวโพลน สวมหน้ากากให้ออกซิเจนอยู่บนเตียงผู้ป่วยนั้น ใจเขาก็สั่นขึ้นมา
ไม่เจอกันแค่ไม่กี่วัน คุณพ่อก็ป่วยจนลุกไม่ขึ้นซะแล้ว
เป่หมิงเจิ้งเทียนลืมตาขึ้นมาเห็นเป่หมิงโม่ นัยน์ตาก็ทอประกายชั่วครู่
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่หน้ามืด หมดสติไปกะทันหัน ใบหน้าที่เส้นประสาทเป็นอัมพาตไม่ว่าอย่างไรก็แสดงอารมณ์ออกมาไม่ได้
“......”ท่านปู่อยากจะส่งเสียง ทว่าสามารถออกเสียงได้แค่สองสามพยางค์อย่างไม่ชัดเจน “รอง......”
ใครจะไปคิดว่า เป่หมิงเจิ้งเทียนที่ถึงแม้อายุจะมากแต่ร่างกายยังแข็งแรงในวันก่อน มาวันนี้จะกลายเป็นไม้ใกล้ฝั่งเสียแล้ว
“คุณพ่อผมกลับมาแล้ว” เป่หมิงโม่เอ่ยเสียงแหบแห้ง จับมือของเป่หมิงเจิ้งเทียน “ขอโทษที่ผมมาช้าไป”
จู่ๆเป่หมิงเจิ้งเทียนก็หน่วยตาแดงระเรื่อ มือสั่นระริก อืออืออาอาพูดไม่ออกแม้แต่ประโยคเดียว
ทว่ากลับใช้สายตาบอกกับลูกชายว่า เขารอประโยคที่เต็มไปด้วยความจริงใจประโยคนี้ “คุณพ่อ” รอมานานหลายปีแล้ว......
หรือไม่ก็ คำว่า “ขอโทษ” ของเป่หมิงโม่ ทำให้เขารู้สึกละอายใจ
ในบรรดาลูกชายทั้งสามคน เขารักลูกชายคนโตมากที่สุด ตามใจคนสุดท้องมากที่สุด ชื่นชมคนรองมากที่สุด แต่ทว่าเขาก็ติดค้างคนรองมากที่สุด......
เป่หมิงโม่สูดลมหายใจลึกเย็น แล้วก็หันกลับไปคำรามเสียงต่ำถามคนที่นั่งอยู่ในห้องทันที
“ใครสามารถบอกผมได้บ้างว่า มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
เขาคิดไม่ถึงเลยว่า ไปเมืองซาบาห์ครั้งหนึ่ง ใช้ชีวิตอย่างไร้ค่าไปวัน ๆ เหมือนคนเมาหรือคนที่อยู่แต่ในโลกแห่งความฝันไม่กี่วัน พอกลับมาก็เหมือนกับว่ามีภาพลวงตาบนโลกที่ผ่านมาแล้วหลายปี
แท้จริงแล้วผิดพลาดอะไรไป ถึงได้ทำให้คุณพ่อหน้ามืด หมดสติจนต้องเข้าโรงพยาบาลอย่างกะทันหัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ