ตอนที่432 เรื่องราวยิ่งเลวร้ายลง2
หยินปู้ฝันหน้าซีด
“จบกัน” เขาเลิกคิ้วอย่างนึกไม่ถึง เขายิ้มเจื่อนๆ “หรือว่าเธอเองก็เห็นด้วยกับคำพูดของแม่หรือ”
ตอนที่กู้ฮอนกำลังจะตอบกลับ ทันใดนั้นก็มีร่างสูงใหญ่ปรากฏตัวขึ้นในห้องโถง——
เขาเดินเลี่ยงกลุ่มคน แล้วตรงมาหากู้ฮอน แล้วคว้ามือของเธอ
“ไปกับฉัน”
“หา” กู้ฮอนตะลึง
เธอหันกลับมา ก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาเย็นชาของเป่หมิงโม่สะท้อนเข้ามาในดวงตา
เขาสวมแว่นกันแดดสีดำสนิทบนสันจมูก ดูหล่อและเท่มากจริงๆ
ทำให้ผู้คนในห้องโถงเริ่มจะซุบซิบนินทากันอย่างเงียบๆ——
“ว้าว ผู้ชายคนนี้เท่เกินไปแล้ว หล่อกว่าคนเมื่อครู่อีก”
“โอ้ๆๆ เรื่องราวยิ่งเลวร้ายลงแล้ว”
“พระเจ้า ผู้หญิงคนนี้โชคดีเกินไปแล้ว หนุ่มหล่อสองคนกำลังต่อสู้กันเพื่อแย่งชิงเธอ”
“……หา ผู้ชายคนนี้ดูคุ้นตามากเลย……รู้สึกเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน……”
ทันใดนั้น กู้ฮอนก็รู้สึกว่าอยากจะขุดหลุมฝังตัวเองลงไปตอนนี้เลยจริงๆ
เธอดึงมือออก แต่จะทำยังไงก็ดิ้นจากพันธนาการของเป่หมิงโม่ไม่หลุด เธอทำได้แต่พูดเสียงเบา “นายอย่ามาสร้างปัญหาเพิ่มจะได้ไหม ปล่อยมือนะ……”
“ปล่อยมือหรือ เธอจะให้ฉันปล่อยเธอไปจดทะเบียนสมรสกับเขาหรือ” ทันใดนั้นท่านโม่ก็พูดขึ้นเสียงดังลั่น จนเหมือนจะทำให้ห้องโถงสั่นสะเทือนไปสามครั้ง
กู้ฮอนตกใจจนหัวใจบีบแน่น
หยินปู้ฝันทำหน้านิ่ง เขายื่นมือออกไปดึงมืออีกข้างของกู้ฮอน แล้วจ้องเป่หมิงโม่ “จู่ๆนายก็วิ่งเข้ามา มันหมายความว่ายังไง ในเมื่อกู้ฮอนตอบรับคำขอแต่งงานของฉันแล้ว เรื่องจดทะเบียนสมรส จะช้าหรือเร็วก็ไม่เกี่ยวอะไรกับนาย”
“ปู้ฝัน” หวีหรูซินอดที่จะดุไม่ได้ “ปล่อยมือเธอ”
ทันใดนั้น หวีหรูซินก็หันมาก้มหัวขอโทษเป่หมิงโม่ “โม่ ขอโทษจริงๆนะ ต่อไปฉันจะอบรมสั่งสอนปู้ฝันให้ดี ถ้าวันนี้เธอไม่บอกฉัน ฉันก็คงไม่รู้เรื่องไอ้ลูกชั่วคนนี้ หรือแม้แต่เรื่องแต่งงานด้วย กล้าทำโดยไม่บอกกล่าวได้ยังไง”
หยินปู้ฝันตะลึง มองแม่ของตัวเองด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ เธอเป็นแม่ของเขาจริงๆหรือ ทำไมถึงเอาแต่เข้าข้างเป่หมิงโม่มาโดยตลอด
กู้ฮอนอดที่จะเบิกตากว้างไม่ได้ หวีหรูซินพูดว่าเป่หมิงโม่เป็นคนบอกเธองั้นหรือ……
เธอเหลืองมองเป่หมิงโม่ด้วยสายตาดุร้าย คนคนนี้มีตาทิพย์หรือติดเครื่องติดตามไว้บนตัวเธอกันแน่
“แม่ ผมเป็นลูกแม่นะ ทำไมแม่ต้องเข้าข้างเขาตลอดด้วย” หยินปู้ฝันรู้สึกเจ็บปวดจริงๆ “สองปีก่อนเพื่อช่วยให้เขาชนะคดี แม่ขโมยหลักฐานของผมไปอย่างไม่ลังเล แม่รู้ไหมว่าทำแบบนี้มันเป็นการขัดขวางกระบวนการยุติธรรม ผมจะฟ้องร้องเมื่อไหร่ก็ได้”
“ฟ้องร้องหรือถ้าถึงขนาดฟ้องแม่แท้ๆของตัวเอง ฉันก็จะถือเสียว่าตัวเองเลี้ยงลูกเนรคุณแบบแกแล้วกัน” หวีหรูซินโกรธจนตีมือของหยินปู้ฝันให้เขาปล่อยมือของกู้ฮอน “สรุปแล้วลูกจะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้มีแค่เธอ——ที่ไม่ได้”
เหมือนหวีหรูซินตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว เธอดึงหยินปู้ฝัน “ไป”
“ผมไม่ไปคนที่ควรไปคือเขา” หยินปู้ฝันจ้องเป่หมิงโม่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ