เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 433

ตอนที่433 เด็กที่อยากรู้อยากเห็น​1

“ว้าว​ ที่แท้หนุ่มเท่คนนี้ก็เป็นตัวจริงนี่เอง​ แม่หนู​ ดูแล้วหนุ่มเท่คนนี้กังวลเรื่องเธอมากเลยนะ​……รีบตกลงแต่งงานกับเขาเถอะ……” ​

“โอ๊ย​ คนหนุ่มสาวจะมีคารมคมคายบ้างก็เป็นเรื่องธรรมดา​ ไหนๆก็มาสำนักกิจการพลเรือน​แล้ว​ เซ็นชื่อรับใบสมรสแล้วค่อยกลับไปเล่นคารมกันต่อที่บ้านเถอะ​ เหอะๆ……”

“ใช่แล้วๆ​ แม่หนูอย่าก่อเรื่องอีกเลยนะ​ เขาก็สวมแหวนให้แล้ว​ เธอก็ตอบตกลงเขาไปเถอะนะ……”

กู้ฮอนได้ยินคำพูดไร้สาระพวกนี้แล้วอยากกระอักเลือด​

คนขี้นินทาพวกนี้รู้เรื่องราวทั้งหมดดีหรือยัง​ จู่ๆก็พากันเข้าข้างเป่หมิงโม่

“เงียบนะ​ พวกคุณจะไปรู้อะไร​ อย่ามาพูดสุ่มสี่สุ่มห้านะ” เธอโกรธจัด​จนหันไปตะคอกใส่ฝูงชน​

ทำให้ผู้คนพากันตะลึงงัน​

“ไอ๊หยาผู้หญิง​คนนี้เจ้าอารมณ์​ไม่เบาเลย​ พูดนิดพูดหน่อยก็ไม่​ได้​”

“ทำให้พ่อหนุ่มเท่คนนี้ลำบากใจจริงๆ​ อุตส่าห์​ขอแต่งงานอย่างดี​ ผู้หญิงคนนี้ก็สวยดีอยู่หรอก แต่ก็คงไร้ซึ่งคุณธรรม​……”

สายตาเป่หมิงโม่น่ากลัวทันที​ เขาตะโกนขึ้นเสียงดัง——

“ถ้าคนไหนกล้าว่าร้ายให้เธออีกประโยคเดียว​ ฉันจะจัดการคนนั้นเอง”

ท่านโม่พูดขู่ขึ้น

ทุกคนเงียบกริบ

หัวใจของกู้ฮอนบีบแน่น

จากนั้น​ เขาก็ดึงไหล่ของเธอเข้ามาในอ้อมกอด​ แล้วกระซิบข้างหูของเธอ​ “ยังไม่ไปอีกหรือ​ อยากให้คนดูการแสดงต่อหรือยังไง”​

ครั้งนี้​ เธอไม่ได้ขัดอะไร

เธอก้มหัวลง​ แล้วเดินตามเป่หมิงโม่ออกไปจากสำนักงานกิจการ​พลเรือน​อย่างรวดเร็ว​……

*

เหตุการณ์ความวุ่นวายของการจดทะเบียนสมรส ในที่สุดก็สิ้นสุดลง

พอมาถึงรถ เป่หมิงโม่ก็หันมาแล้วคาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอ

การกระทำเล็กๆน้อยๆนี้ แต่ดูแล้วกลับเป็นธรรมชาติมาก “รับปากฉัน ไม่ต้องไปมาหาสู่กับหยินปู้ฝันอีกแล้วนะ หืม”

เสียงนุ่มของเขาดังขึ้นข้างใบหูของเธอ ทำเอาเธอหายใจไม่ออก

“ไม่ได้ ตอนนี้เขาเป็นเจ้านายของฉัน ยิ่งกว่านั้นอีกไม่นานฉันต้องเข้าร่วมการสอบตุลาการของศาลเมืองA และยังต้องขอคำแนะนำจากเขาด้วย”

“……” สีหน้าเขาดูไม่ดี

เขากำนิ้วมือที่วางอยู่บนพวงมาลัยแน่น จนเริ่มเห็นเส้นเลือด “ตราบใดที่แม่ของเขายังอยู่ เธอก็เลิกคิดที่จะเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลหยินได้เลย”

บรรยากาศเย็นยะเยือกอย่างทันที

เธอเหลือบมองแหวนที่สะดุดตาบนนิ้วนางของเขา ใบหน้าเธอซีด “ฉันก็ไม่เคยคิดที่จะแต่งงานกับเขา ต้องขอบคุณที่วันนี้นายแอบส่งข่าวให้ท่านนายหยินทราบ ไม่อย่างนั้นฉันก็ยังไม่รู้ว่ามันจะจบอย่างไร แต่ว่าเป่หมิงโม่ ฉันไม่แต่งงานกับหยินปู้ฝัน ไม่ได้หมายความว่าฉันเป็นของนาย ฉันไม่ใช่ของของนาย”

พอได้ยินเธอพูดแบบนี้ ความกังวลของเขาถึงค่อยๆคลายลง

มุมปากของเขาก็กระตุกขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ “รอให้เธอได้รับใบอนุญาตทนายความ ก็ไม่ต้องทำงานที่นั่นกับหยินปู้ฝันแล้ว มาทำงานที่บริษัทของฉันในฐานะที่ปรึกษาด้านกฎหมาย……”

“ไม่จำเป็น” ไม่รอให้เขาพูดจบ เธอก็บอกปัดเขาทันที

ความอับอายทั้งหมดที่เคยได้รับตอนเป็นเลขาของเขา มันยังไม่พออีกหรือไง

เธอจะกลับไปที่บริษัทของเขา เพื่อให้เขาได้มีโอกาสทำเธออับอายขายหน้าอีกครั้งหรือไง