เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 434
ตอนที่434เด็กที่อยากรู้อยากเห็น2
“เห้ย……” เธอตกใจ เด้งตัวขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว
เตียงขนาดใหญ่ที่กลับมีแค่เธอเพียงคนเดียว
นี่คือที่ไหน
เธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร
เธอก้มลง มองดูเสื้อผ้าของตัวเองโดยอัตโนมัติ
โชคดี เสื้อผ้ายังอยู่ครบ
เธอรีบลงจากเตียง แวบหนึ่งเธอก็รู้สึกว่าเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงในห้องนี้ดูคุ้นตา
จนเปิดประตูออก สติของเธอถึงกลับมา——
ที่แท้นี่คือบ้านของเป่หมิงโม่นี่เอง
เขากลับมาเมื่อคืนหรือไงกัน
เธอง่วงมาก จำอะไรไม่ได้แม้แต่นิดเดียวเลยจริงๆ
รีบกลับไปที่บ้านเช่าฝั่งตรงข้าม แต่กลับพบว่าตัวเองไม่มีกุญแจ
ติ๊งต่องๆๆ
“ลูกจ้ะ ตื่นหรือยัง เปิดประตูให้แม่หน่อย”
ไม่นาน ประตูก็ถูกเปิดออก
เฉิงเฉิงเงยศีรษะเล็กๆขึ้นมา หลังจากเห็นท่าทางของแม่ เขาก็อดที่จะตะลึงไม่ได้ เขาเบิกตาโต
“เฉิงเฉิง อรุณสวัสดิ์จ้ะ” เธอก้มตัวลง แล้วกอดลูกชายตามความเคยชิน
หยางหยางที่ออกมาจากห้องน้ำพร้อมก้นเล็กของเขา หันกลับมามองที่ประตู “ว้า แม่ ถูกยุงกัดหรือครับ”
นิ้วเล็กของเฉิงเฉิง จิ้มในที่คอของเธอ “แม่ ตรงนี้มันสีแดงๆนะครับ”
“หรือจ๊ะ ไหนแม่ดูหน่อย……” เธอวางเฉิงเฉิงลง เธอหมุนตัวไปหยิบกระจะ พลางบ่นในลำคอ “ฤดูหนาวแท้ๆ จะถูกยุงกัดได้ยังไงกันนะ หรือคนธรรมดาอย่างฉันขึ้นไปนอนบนเตียงของเจ้าคนนั้น มันหรูหราเกินไปจนทำให้เกิดอาการแพ้”
เพิ่งจะพูดจบ เธอยกกระจกแต่งหน้าขึ้น แล้วส่องดูตัวเอง สามวินาทีต่อมา——
“อ๊ายๆๆๆๆ……”
เสียงกรีดร้อง ดังขึ้นในตอนเช้า
หยางหยางรีบเดินถอยหลัง แล้วยกมือเล็กขึ้นมาปิดหู
เฉิงเฉิงเบิกตากว้าง ตกใจเสียงกรี๊ดของแม่
จากนั้น ร่างสูงก็ออกมาจากห้องครัวในทันที——
“เกิดอะไรขึ้น……”
ท่ามกลางความรีบร้อน เสียงต่ำเหมือนเชลโล่ ก็ดังเข้ามาในแก้วหูของกู้ฮอน
“อ๊าย……” เสียงกรีดร้องของเธอหยุดลงอย่างกะทันหัน ติดอยู่ในลำคอ สักพักใหญ่เลยถึงตะโกนออกมา “นี่มันใช่ยุงกัดซะที่ไหนล่ะ”
“งั้นอะไรกัดหรือครับแม่” หยางหยางคือบรรทัดฐานของเด็กที่อยากรู้อยากเห็น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ