เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 443
ตอนที่443 เธอต้องรับผิดชอบนาย1
“ให้เราสองได้พายเรือไปด้วยกัน คุณอาผลักคลื่นออกไป……เรือลำน้อย ลอยอยู่กลางน้ำ ลมเย็นพัดโชยมา……พวกเรามามีความสุขด้วยกัน……”
ระลอกน้ำกระเพื่อมสั่นไหว~~~
(ฮาๆ พอเปรียบเทียบค่ำคืนที่กู้ฮอนและเป่หมิงโม่เมาแล้ว ฉิงฮัวจะดูอาจหาญกว่า……)
ที่แท้ผู้หญิงเมา ก็สามารถเป็นคนที่แข็งแกร่งคนหนึ่งได้เช่นกัน
นี่ไม่ใช่เรื่องหมาป่าที่หิวโหยกระโจนใส่ลูกแกะ
นี่เป็นเรื่องลูกแกะกระโจนใส่สุนัขแก่ที่ซื่อสัตย์ต่างหาก……
ในคืนนี้ ในที่สุดฉิงฮัวก็หลั่งน้ำตาออกมา……
หยดน้ำตาของลูกผู้ชาย
หยดน้ำตาของวีรบุรุษ……
น่าเวทนามาก……
*
ภายในห้อง เป่หมิงโม่ทำหน้านิ่ง ฟังฉิงฮัวที่พูดเรื่องน่าเวทนาในคืนนั้นอย่างตะกุกตะกัก และเล่าข้ามฉากNที่เร่าร้อนออกไป
ท่านโม่ไม่พอใจ——
“นายนะฉิงฮัวคืนนั้น ฉันยังไม่ได้จัดการกับผู้หญิงของตัวเองเลย แต่นายกลับมีความสุขอยู่กับผู้หญิงแซ่ลั่วทั้งคืน มิน่าล่ะวันที่สองทั้งตัวนายเลยมีแต่แผล……ดูไม่ออกเลยจริงๆ รสนิยมแปลกจริงๆ……”
ท่านโม่ตำหนิเสียงเบา โกรธจนแทบจะทุบอกตัวเอง
พอนึกถึงคืนนั้น เขากำลังจะตีกอล์ฟลงหลุมอยู่แล้วแท้ๆ ก็ถูกฮอนทุบหัวจนหมดสติไป
เจ้านายของเขาอยากจะโจมตีใส่ สุดท้ายก็กระโจนใส่ข้างทาง
นึกไม่ถึงว่าเจ้าฉิงฮัวคนนี้จะโชคดีแบบนี้และโจมตีสำเร็จ
ฉิงฮัวเหงื่อไหล “เจ้า เจ้านาย……ฉิงฮัวถูกบังคับนะครับ……”
“ดูอนาคตนายสิ” ท่านโม่จ้องลูกน้องที่อ่อนแอของตัวเอง “ไม่เกรงกลัวฟ้าดิน แต่กลับกลัวผู้หญิง”
“เจ้านาย……ผมควรทำยังไงดี หลังจากวันนั้นมา ผมก็ลังเลว่าควรจะรับผิดชอบต่อคุณลั่วเฉียวไหม……ยังไงผมก็เป็นลูกผู้ชาย ก็ต้องมีความรับผิดชอบ……แต่ทุกครั้งที่คุณลั่วเฉียวเห็นหน้าผม ก็ทำท่าทางเหมือนกลัวจะหลบผมไม่ทัน……ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไง……เห้อ……”
เป่หมิงโม่ตบไหล่ของฉิงฮัว แล้วถอนหายใจออกมา
ทำไมถึงมีลูกน้องที่ไร้อนาคตแบบนี้นะ
เขาครุ่นคิดอยู่นาน มุมปากเขายิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา แล้วถามขึ้น——
“นายคิดว่าความสัมพันธ์ของกู้ฮอนกับลั่วเฉียวเป็นยังไง”
“คุณกู้ฮอนกับคุณลั่วเฉียว ทั้งคู่มีความผูกพันกันแบบพี่น้องครับ”
“เธอยังจะมาหัวเราะอีก ฉัน——ลั่วเฉียว ยังไงก็เป็นดาราสาวที่มีชื่อเสียง แต่มามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับคนรับใช้……พระเจ้า นี่คือจุดด่างพร้อยครั้งใหญ่ในชีวิตของฉันเลย ฉันทนไม่ได้ และยอมรับมันไม่ได้”
“ฮาๆๆ……ลั่วเฉียว ที่จริงแล้วฉิงฮัวก็ไม่เลวนะ……” กู้ฮอนหัวเราะจนน้ำตาเล็ด “แต่ฉันคิดไม่ถึงเลยว่า เธอจะเป็นครั้งแรกของฉิงฮัว……ฮาๆๆ ทำไมเขาบริสุทธิ์อย่างนี้……นึกไม่ถึงเลยว่าคนบ้ากามอย่างเป่หมิงโม่จะมีกระต่ายน้อยสีขาวบริสุทธิ์อยู่ข้างกายมานานหลายปีขนาดนี้……”
ลั่วเฉียวกลอกตาใส่กู้ฮอน: “ฉันก็สำนึกผิดนะ……คืนนั้นฉันตาบอดจริงๆ ไม่เจอผู้ชายบริสุทธิ์……แล้วยังเป็นชายแก่ที่ยังบริสุทธิ์ด้วย ถ้าเรื่องนี้ถูกแพร่ออกไป ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ฉันยังมีเรื่องภาพลักษณ์ของไอดอลอีก ฉันจะล้มไม่ได้……”
“เหอะๆ ตอนนี้ฉิงฮัว อายุค่อนข้างเยอะก็จริง……แต่ยังไงเขาก็โตมาพร้อมกับเป่หมิงโม่ อายุก็ยังไม่ได้แก่ขนาดนั้น แค่นิสัยสุขุมเท่านั้นเอง”
กู้ฮอนนึกไม่ถึงว่า คืนนั้นตอนที่เธอกับลั่วเฉียวแยกจากกันแล้วพาหนุ่มหล่อกลับบ้าน นึกไม่ถึงว่าต่างฝ่ายต่างแสดงละครไร้สาระด้วยกันทั้งคู่
ลั่วเฉียวตัวสั่น “ฮอน เธอรู้ไหมว่าพอตื่นขึ้นมาตอนเช้า เขามองฉันด้วยความกลัว แล้วพูดติดอ่างกับฉันประโยคแรกคืออะไรรู้ไหม”
“อะไร”
“เขาพูดว่า——คุณ คุณลั่วเฉียว กะ กรุณารักนวลสงวนตัวด้วย” ลั่วเฉียวโกรธจนอยากจะกัดสุนัขแก่ตัวนั้นให้ตายจริงๆ “ให้ตายสิ ยังมีหน้ามาเรียกฉันว่า‘คุณ’ ทำก็ทำแล้ว ยังจะรักนวลสงวนตัวทำบ้าอะไร”
“พรวด” กู้ฮอนหัวเราะอีกครั้ง
“ลั่วเฉียว แล้วเธอคิดว่าจะทำยังไง”
“จะทำยังไงได้อีกล่ะ ทำเหมือนถูกหมากัดแล้วกัน”
“เอ่อ……ดูเหมือนหมาจะถูกเธอกัดนะ……”
“โอ๊ย เซ็ง อย่างไรก็ตามคืนนั้นก็เป็นฝันร้าย ฉันเกลียดหมาแก่ตัวนั้นมาก ก็เห็นอยู่ว่ามีแรงเยอะ ทำไมไม่ผลักฉันออก หา”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ