ตอนที่444 เธอต้องรับผิดชอบนาย2
“เหอะๆ……บางทีฉิงฮัวอาจจะไม่มีประสบการณ์ด้านนี้ เลยเสียเปรียบอย่างเลี่ยงไม่ได้”
“เฮ้ย คุณกู้ฮอนคนที่เสียเปรียบคือฉันโอเคไหม นึกถึงฉันลั่วเฉียว อย่างไรก็เป็นสาวสวยในฝันของผู้ชาย แต่กลับต้องมาถูกทำลายอยู่บนกองอุจจาระนั่น……แงๆๆๆ……” ลั่วเฉียวตีอกชกหัวตัวเอง
กู้ฮอนอดหัวเราะไม่ได้
*
ในที่สุด การเจรจาลับระหว่างทั้งสองฝ่ายสิ้นสุดลง
เป่หมิงโม่พาฉิงฮัวกู้ฮอนลากลั่วเฉียวออกมาจากห้อง
ลั่วเฉียวกับฉิงฮัวพอสบตากัน พูดได้ว่าเหมือนภูเขาจะถล่มลงมาจริงๆเหมือนแผ่นดินแทบถล่ม
“พวกนายได้ข้อสรุปกันหรือยัง” กู้ฮอนยิ้ม “ส่วนทางพวกเราสองคนเห็นพ้องต้องกันว่า——เรื่องของลั่วเฉียวและฉิงฮัวในคืนนั้น ให้คิดเสียว่าเป็นแค่ฝันร้าย นับจากนี้ไปก็ทางใครทางมัน ไม่ต้องมาเกี่ยวข้องอะไรกันอีก”
“เดี๋ยวก่อน” เป่หมิงโม่เลิกมุมปากขึ้น แล้วพูดด้วยเสียงเย็นชา “พวกเราไม่เห็นด้วย”
“ไม่เห็นด้วยหรือ” กู้ฮอนตะลึง
“ในฐานะที่เป็นเจ้านาย และพี่ชายที่ดีของฉิงฮัว ฉันไม่สามารถทนดูเขาทนทุกข์ใจได้” เป่หมิงโม่พูดอย่างสมเหตุสมผล
“ทนทุกข์ใจ” ลั่วเฉียวพูดขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อ “จะบ้าหรือ ฉันยอมให้กับคุณอาแก่ผิวหนังหยาบคนนี้ เป็นโชคดีในชีวิตเขามากกว่า ถือว่าทำบุญมาดี นายยังมีหน้ามาพูดว่าเขาทนทุกข์ใจอีกหรือ”
“แต่มันเป็นครั้งแรกของฉิงฮัว แน่นอนว่ามันถูกเธอพรากไปอย่างป่าเถื่อน เธอจำเป็นต้องรับผิดชอบต่อฉิงฮัว”
“รับผิดชอบหรือ” ลั่วเฉียวอยากจะบ้าตาย เธอร้องเสียงสูง “ฉันไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม เป่หมิงโม่ ตรรกะปัญญาอ่อนอะไรของนาย แล้วยังมาบอกให้ฉันรับผิดชอบไอ้แก่นั่นอีก”
“ลั่วเฉียว ระวังคำพูดด้วย” กู้ฮอนเบิกตาโพลงอย่างไม่อยากเชื่อ มองฉิงฮัวที่ไม่พูดอะไรเลย แล้วก็มองเป่หมิงโม่ที่ท่าทางอวดดี “ฉิงฮัว นายบอกฉันมาตามตรง ว่าไอ้ความคิดห่วยๆแบบนี้ เจ้านายทุเรศของนายเป็นคนคิดขึ้นมาใช่ไหม”
ฉิงฮัวทำอะไรไม่ถูก “ไม่ ไม่ใช่……คือผมเอง” ข้ารับใช้ที่ซื่อสัตย์จะต้องปกป้องเจ้านาย
พอลั่วเฉียวได้ยิน ก็โกรธจัด เธอค่อยๆก้าวเข้าไปใกล้ฉิงฮัว “ไหนนายลองพูดอีกครั้งสิ”
“เอ่อ……” ฉิงฮัวตะลึง พอเผชิญกับใบหน้าโกรธของลั่วเฉียว เขาก็ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร เหมือนพลังงานเหลืออยู่แค่ครึ่งเดียว
“ไร้อนาคต” เป่หมิงโม่ทำเสียงโกรธ “ฉิงฮัว ถ้านายไม่คิดวิธีที่จะให้ผู้หญิงคนนี้รับผิดชอบนาย จากนี้ไปก็ไม่ต้องมาเจอหน้าฉันอีก”
“หา เจ้านายครับ……” ไม่นะ
กู้ฮอนทนดูต่อไปไม่ได้จริงๆ “เป่หมิงโม่ ลั่วเฉียวกับฉิงฮัวเดิมทีมันก็ไม่ถูกต้องอยู่แล้ว นายอย่าสร้างปัญหาเพิ่มจะได้ไหม ขนาดผู้หญิงยังไม่ให้รับผิดชอบอะไรเลย พวกนายเป็นผู้ชายนะ ยังจะหน้าด้านมาให้พวกเรารับผิดชอบอีกหรือ”
ลั่วเฉียวมองฉิงฮัวด้วยความโมโห “นายอยากให้ฉันรับผิดชอบใช่ไหม ได้ฉันจะรีบเขียนเช็คให้ จะเอาเท่าไรก็ว่ามาเลย คิดว่าฉันได้กับวัวแก่ไปแล้วกัน”
เธอพูด พร้อมกับรีบควักเช็คในกระเป๋าออกมา เธอเขียนตัวเลขลงไปอย่างกระฉับกระเฉง แล้วโยนใส่ใบหน้าของฉิงฮัวอย่างแรง
“กู้ฮอน ฉันอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้แล้ว ไว้ฉันมาหาเธอใหม่นะ”
พูดจบ ลั่วเฉียวใส่รองเท้าส้นสูงกลับไปด้วยความโกรธ แล้วเดินฉับๆๆออกไป……
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ