เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 459

ตอนที่ 459 ไม่รักแล้วจะขอทำไม1

ลั่วเฉียวจับธนบัตรนั้นแล้วกัดฟันไว้แน่น ๆ ด้วยความลังเล ไอ้เป่หมิงเอ้อเอ้ย ไม่แปลกเลยที่ฮอนต้องตกเป็นเหงื่อเขามาตลอด ที่แท้นิสัยแบบนี้นี่เอง

“สาม......ฮัลโหล ฉิงฮัว......”

“อ้าย ๆ ๆ …...”

เสียงกรีดร้องดังขึ้น จากนั้นลั่วเฉียวก้มหน้าแล้วรีบวิ่งกลับไปที่สถานีรถไฟนั้นเหมือนความเร็วสายฟ้า......

กู้ฮอนมองลั่วเฉียวที่กำลังวิ่งหนีจากข้างหลัง แล้วบ่นเสียงเบา ๆ “ลั่วเฉียว......เธอไม่มีศีลธรรมเลยจริง ๆ ......”

เป่หมิงโม่หัวเราะเยาะ ถือว่าลั่วเฉียวหนีไปได้ทัน

คิดจะแย่งผู้หญิงจากเขานั้นเหรอ ไม่ดูสภาพตัวเองเลย

เขาพูดกับฉิงฮัวในโทรศัพท์นั้นต่อ “ถ้าถึงเมือง S ก็ตรงเข้าไปโรงแรมลิตเติ้ลสวอนเลยนะ เราจะไปรอนายที่นั่น”

*

ช่วงฟ้ามืด และแล้วฉิงฮัวก็พาหยางหยางมาถึงโรงแรมลิตเติ้ลสวอน

เมื่อหยางหยางเห็นแม่แล้วรีบวิ่งเข้าไปหาเธอเหมือนหมาป่าน้อยตัวหนึ่ง รีบวิ่งเข้าสู่อ้อมแขนของแม่ “คุณแม่ ๆ ๆ ผมคิดถึงคุณแม่มาก......”

เด็กน้อย ‘จุ๊บ’ ไปกลางหน้าผากของกู้ฮอนหลายรอบ

ท่านโม่ยืนจ้องอยู่ข้าง ๆ ทำไมเธอถูกลูกชายจูบแล้วดูมีความสุขมาก แต่สำหรับเขาเธอกลับชักสีหน้าใส่

“แม่ก็คิดถึงลูก ลูกรักของแม่” กู้ฮอนยิ้มแล้วจูบกลับไปที่แก้มน้อยของหยางหยางอย่างอบอุ่น

สายตาของหยางหยางกวาดมองมาที่เป่หมิงโม่แล้วชักสีหน้าใส่ “ไง พ่อนกกระจอก......”

หยางหยางโดดลงจากอ้อมแขนของแม่แล้ววิ่งไปเกาะที่ตัวเป่หมิงโม่......

ท่านโม่แปลกใจ “ไอ่ตัวแสบ คิดจะทำอะไร”

“ไอ้หยา เห็นผมจูบคุณแม่แล้วสีหน้าเหมือนกินขี้มาเลยนะ น้อยใจอีกแล้วเหรอครับ” หยางหยางยิ้มพูดอย่างมีความสุข ด้วยปากน้อย ๆ ของเขา “มา หยางหยางจุ๊บพ่อทีหนึ่ง……”

ม๊วฟ

ริมฝีปากหยางหยางแปะไปที่ใบหน้าอันเย็นชาของเป่หมิงโม่ และมีเสียงน้ำลายด้วย......

เป่หมิงโม่ชักสีหน้า “ออกไป......สกปรกมาก......”

หยางหยางเบะปากมองบน “เห้อ ตอนกินน้ำลายของคุณแม่ไม่เห็นบ่นว่าสกปรกเลยนะ ถ้าไม่ใช่คุณเคยทำข้าวเช้าให้พวกผมกินนะ ผมจะไม่จุ๊บหรอก”

เมื่อพูดเสร็จ หยางหยางลงมาจากตัวเขาแล้วหันเดินไปหาเฉิงเฉิง......

เฉิงเฉิงนั่งดื่มนมเงียบ ๆ บนโซฟา

“เป่หมิงซีเฉิง นายน่ะจริง ๆ เลยนะ......แอบหนีออกมากับน้าเฉียว ๆ ไม่เรียกกันสักคำ......” หยางหยางพูดไปแล้วแย่งแก้วนมของเฉิงเฉิงมาดื่มจนหมดแก้ว

เฉิงเฉิงชักสีหน้าใส่ สำหรับเรื่องที่ถูกหยางหยางแย่งของกินนั้นเขาชินไปนานแล้ว จากนั้นพูดอย่างเย็นชา “ตอนนี้นายอ้วนยิ่งกว่าถังน้ำมันเหล็ก แล้วจะเรียกนายมาได้ไง”