ตอนที่ 458 ผู้หญิงที่เชื่อถือไม่ได้2
เมื่อกู้ฮอนไปถึง ลั่วเฉียวใส่หมวกและสวมชุดคลุมหนา ๆ ไว้ แต่งกายอย่างมิดชิดเพื่อไม่ให้ผู้คนมองออกว่าเธอเป็นดารา
“คุณแม่ครับ…...” เฉิงเฉิงร้องตะโกนด้วยความดีใจ เขาหนาวจนมือไม้แดงชาไปหมด
กู้ฮอนรีบลงจากรถแล้ววิ่งเข้าไปกอดเฉิงเฉิงไว้ “ลูกรัก…...หนาวขนาดนี้ ทำไมไม่รอข้างในล่ะ”
“ก็ผมคิดถึงคุณแม่ไงครับ อีกอย่างคุณน้าลั่วเฉียวบอกว่าข้างใจคนเยอะ เดี๋ยวเขาจะเห็น” เด็กน้อยพิงอยู่ในอ้อมกอดของแม่ด้วยความคิดถึง
กู้ฮอนมองหน้าลั่วเฉียวไว้ นัยน์ตาเหลือทนจริง ๆ
“แฮะ ๆ ฮอน…...ขอโทษด้วยนะ ลูกของเธอน่ะ ทีแรกฉันไม่มีปัญหาอะไรหรอก......แต่ไอ้เป่หมิงเอ้อนั้นดิ ไม่รู้เป็นบ้าอะไร สั่งลูกน้องไอ้เทพพระเจ้าฉิงฮัวนั้นมา......ฉันไม่อยากเจอคนนั้นจริง ๆ ก็จำเป็นต้องหนีออกมา......แต่คิด ๆ แล้ว ฉันทิ้งลูกคุณไว้คงไม่ดี ถึงต้องพาเฉิงเฉิงออกมาด้วย......” ลั่วเฉียวพยายามอธิบาย
“แล้วหยางหยางล่ะ” กู้ฮอนขมวดคิ้วไว้ แล้วถอนหายใจ
“ทีแรกฉันก็อยากพาหยางหยางออกมาด้วยนะ......แต่เสียดายฉันแย่งไม่ไหว......”
“แย่งเหรอ” เป่หมิงโม่ทำหน้าสงสัย แล้วเดินเข้ามา
เฉิงเฉิงรู้สึกตกใจมาก
ลั่วเฉียวตะลึงเหมือนกัน แล้วมองไปที่บาดแผลบนใบหน้าของเป่หมิงโม่ จากนั้นมองกลับมาที่กู้ฮอนแล้วหัวเราะขึ้นมา “โหย ฮอน สุดยอดเลยอ่ะ ตบไอ่เอ้อนี้ได้น่าสงสารขนาดนี้......สะใจจริง ๆ”
เป่หมิงโม่หัวร้อน
กู้ฮอนเหลือบมองไปที่ใบหน้าของเป่หมิงโม่ “ตบเขาเหรอ ฉันคงไม่ยอมเปื้อนมือตัวเองหรอก”
“ฮ่า ๆ มันก็จริง......” ลั่วเฉียวพยักหน้าแล้วหัวเราะ แทบจะชูขาทั้งสองข้างเพื่อเห็นด้วยกับเธอ
“คนนามสกุลลั่ว คุณยั่วยุน้อย ๆ หน่อยนะ” เป่หมิงโม่พูดทีละคำอย่างชัดเจน ด้วยสายตาที่เยือกเย็น “เรื่องที่บอกว่าแย่งหยางหยางมาไม่ได้คุณหมายถึงอะไร”
“.…..” ลั่วเฉียวรู้สึกกลัวขึ้นมา แม่จ๋า เป่หมิงเอ้อพูดจาข่มขู่คนแบบนี้ เธอจึงรีบหนีไปหลบที่หลังของกู้ฮอน กระซิบพูด “ฉันพยายามจะพาเฉิงเฉิงกับหยางหยางออกมาแล้ว แต่ไอ้คนนั้นไม่ยอม......สุดท้าย......สุดท้ายฉันยิ่งได้แค่เฉิงเฉิง......”
“คุณแม่ครับ ถ้าพูดให้ถูกต้องล่ะก็ น้าเฉียวพยายามจะหลบน้าฉิงฮัว แล้วจะแอบหนีออกมา ยังดีที่ผมตามทันอ่ะครับ......” เฉิงเฉิงลืมตากว้างแล้วจ้องหน้าพูดกับลั่วเฉียงอย่างไม่เกรงใจ
“ลั่วเฉียว” กู้ฮอนไม่แน่ใจเลยว่าในตัวเธอไม่มีความดีเลยหรือไม่มีความเป็นคนเลย
“ไอ้หยา ใจเย็นก่อนสิฮอน……ฉันคิดว่าชายคนนั้นดูแลคุณนายน้อยทั้งสองของเธอได้ดีนะ คงไม่ถึงฉันหรอก......” เฉิงเฉิงพูดจนลั่วเฉียวทำตัวไม่ถูก “คุณนายน้อยเฉิง......ไก่ย่างหนึ่งตัวของฉันซื้อเธอไม่ได้จริง ๆ เลยนะ......รู้งี้พาหยางหยางมาดีกว่า เด็กคนนั้นน่าจะเกลี้ยกล่อมได้ง่ายกว่า......”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ