เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 461

ตอนที่ 461 จะแทะนิ้วท้าวผมทำไม1

ไม่สนใจคนเหลือทนคนนี้อีกต่อไป เธอหันหลังแล้วกอดหยางหยางหลับไป......

ท่านโม่ถอนหายใจ ตั้งใจมาเมือง S เพื่อจะได้สวีทกับเธอดี ๆ แต่ไม่นึกเลยว่าจะถูกตัวแสบสองคนนี้มาป่วน เกิดมาเพื่อก่อกวนเขาด้วยเฉพาะเลยใช่ไหม

กอดผู้หญิงอันเป็นที่รักของเขาไว้ แต่ต้องอดหลับอดนอนทนกับความทุกข์ความต้องการทางร่างกายทุกคืนแบบนี้

ท่านโม่เอ๋ยท่านโม่ ถ้าเป็นแบบนี้อีกต่อไป เขาคงต้องอดตายแน่ ๆ

*

และแล้ว ครอบครัวทั้งสี่คนนี้ก็อัดกันนอนบนเตียงเดียวกัน ไล่เรียงไปจากคนตัวใหญ่สุดไปเล็กสุด......

เฉิงเฉิงนอนตะแคงอย่างเงียบ ๆ อยู่ขอบเตียงด้านขวาสุด

แล้วกำลังหลับสนิท

หยางหยางก็นอนตะแคงข้างเหมือนเฉิงเฉิง แล้วกำลังนอนกรนออกเสียง

ด้วยความน่ารัก

กู้ฮอนนอนอยู่ข้างหลังหยางหยางแล้วกอดลูกไว้

อย่างมีความสุข

ท่านโม่นอนอยู่ด้านซ้าย สองแขนขาทาบไว้ที่ตัวของกู้ฮอน......

เฮ่อ......ทรมาน

ในห้องนั้นเงียบลงในที่สุด ค่ำคืนที่แสนยาวนาน

นอกหน้าต่างนั้น แสงจันทร์ครึ่งเสี้ยวที่ส่องสว่าง ดวงดาวระยิบระยับที่กำลังแอบยิ้มอยู่......

*

กลางดึก......

ไม่ง่ายเลยที่ท่านโม่จะยับยั้งความปรารถนาอันแรงกล้าของตัวเองแล้วนอนหลับไป แต่อยู่ ๆ ก็รู้สึกว่ามีอะไรนุ่ม ๆ กำลังพยายามเข้ามาในอ้อมแขนเขาแล้วถูไปถูมา......

ปากยิ้มกว้างขึ้นมาทันที สุดท้ายฮอนฮอนที่รักของเขาก็อดมีความสุขกับเขาไม่ได้แล้วเหรอ

เขารู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา แล้วยื่นแขนยาว ๆ นั้นออกไป แล้วยื่นปากเข้าไปด้วยความมีสัญชาตญาณ

ในห้องที่มืดสนิทนั้น และสติที่ยังไม่ได้ฟื้นขึ้นมาของท่านโม่ ค่อย ๆ จับของที่นุ่มนวลนั้น แล้วจูบมัน...... จุ๊บ ๆ ๆ ๆ......

ทันใดนั้น......

ตุบ

ดูเหมือนจะมีวัตถุที่ไม่รู้คืออะไรทุบไปที่หน้าของท่านโม่

ก่อนเขาจะรู้สึกเจ็บ ก็ถูกเสียงกรีดร้องที่แหลมคมของเด็กน้อยตะโกนใส่......

“เฮ้ ไอ่พ่อนก ผีบ้าจริง ๆ เลย มากัดเท้าของหยางหยางทำไม......”

เท้าเหรอ?

เมื่อคำนี้เข้าไปในของหูท่านโม่ เขาก็ลืมตาขึ้นมาอย่างกะทันหัน

แล้วรีบกดปุ่มเปิดไฟในห้องมืดนั้น

เมื่อไฟส่องสว่างออกมา ท่านโม่ถึงเห็นมือเขาจับเท้าเล็ก ๆ ไว้ แล้วเท้าเล็ก ๆ นั้นยังมีรอยจูบของเขา……

หยางหยางจ้องท่านโม่ด้วยความตกใจ เขารู้สึกว่า ‘พ่อของเขานั้นไม่ใช่มนุษย์แต่เป็นสัตว์ป่า’ ไม่งั้นทำไมต้องมาแทะขาของเขาด้วย’

ท่านโม่ทำตัวไม่ถูก

“ไอ่เด็กแสบ เป็นนายได้ยังไง” เขาจำได้ว่ากู้ฮอนเป็นคนที่เขากอดอยู่ก่อนที่เขาจะเผลอหลับไป......

ท่านโม่รู้สึกเซ็ง เพิ่งสังเกตเห็นว่ากู้ฮอนเอาเด็กสองคนนี้มากั้นไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เหมือนแม่น้ำไนล์ที่กั้นระหว่างประเทศอยู่