เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 462
ตอนที่ 462 จะแทะนิ้วท้าวผมทำไม2
กู้ฮอนลืมตาขึ้นโดยสัญชาตญาณ แล้วลุกลงจากเตียง จากนั้นหยิบเสื้อคลุมมาสวมใส่แล้วเดินไปเปิดประตู......
“ฉิงฮัว?”
“คุณกู้ครับ......เจ้านายผมล่ะ......” ฉิงฮัวถามยังไม่ทันจบก็ยื่นหัวเข้าไปในห้องนั้น แล้วเห็นเป่หมิงโม่อยู่บนเตียงพอดี......
ฉิงฮัวรู้สึกตกใจเล็กน้อย
เพราะเห็นเจ้านายที่เย็นชาคนนั้น ในขณะกำลังโอบกอดคนทั้งแขนซ้ายและขวา คนที่เขากอดอยู่นั้นไม่ใช่ผู้หญิงเช่นที่ผ่านมา แค่กลับเป็นนายน้อยทั้งสองคน
ไม่ ถ้าจะอธิบายให้ถูกคือ......
นายน้อยเฉิงเฉิงม้วนตัวนอนอย่างเงียบ ๆ ในอ้อมแขนของเจ้านาย
แล้วนายน้อยหยางหยางนอนท่ากางขาออกสองข้างอย่าสบายตัว ขาข้างหนึ่งทาบไว้ตรงไหล่ของเจ้านาย ส่วนอีกข้างทาบไว้บนใบหน้าที่หล่อเหลาอันเป็นเสนห์ชวนหลงใหลของสาว ๆ เป็นหมื่น ๆ คนอย่างไม่เกรงใจ......
“หา เจ้านายผม......” ฉิงฮัวถึงกับพูดไม่ออก
กู้ฮอนก็หันมองย้อนกลับไป แล้วเห็นภาพนี้ จึงทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมา......
เป่หมิงโม่ทำหน้าสงสัย แล้วค่อย ๆ ลืมตามองฉิงฮัวกับกู้ฮอนที่ยืนอยู่นอกประตูนั้น แล้วถามด้วยเสียงแหบแห้ง “มีเรื่องอะไร”
“คือว่า......นายท่านครับ เมื่อสักครู่นี้ผู้ช่วยของคุณลั่วโทรหาผม แล้วบอกว่าหาคุณลั่วไม่เจอครับ ไม่รู้แกไปไหน......”
“ลั่วเฉียวหายตัวไปเหรอ” กู้ฮอนตกใจ “เมื่อคืนเธอนั่งรถไฟความเร็วสูงกลับไปแล้วไม่ใช่เหรอ”
สีหน้าฉิงฮัวเริ่มไม่ดี “โทรศัพท์เธอโทรไม่ติดครับ......”
“อย่าเพิ่งตื่นเต้นสิ ฉิงฮัว โทรศัพท์เฉียวเฉียวอาจจะแค่แบตหมด เธอชอบขี้เล่นแบบนี้ ถ้าไม่วางใจ ก็กลับไปหายเธอสิ”
“แต่ว่า นายท่าน…...” ฉิงฮัวไม่กล้าทิ้งเป่หมิงโม่ไป
“เจ้านายเธอเป็นอะไรไปเหรอ ก็รอเธอมาให้นมให้อาหารเขาใช่ไหม เธอไม่ต้องสนใจเขา” กู้ฮอนสะบัดมือ “รีบไป ๆ เจอเฉียวเฉียวแล้วโทรมาแจ้งฉันก็พอ เข้าใจไหม”
ไม่ต้องรอคำสั่งจากเป่หมิงโม่ ฉิงฮัวเหมือนได้รับคำสั่งจากฮองเฮา เขายืดหน้าอกให้ตรง พยักหน้าเล็กน้อย “ขอบคุณครับคุณกู้ ถ้างั้นผมถือว่าเป็นการขอร้องคุณแล้วครับ”
ฉิงฮัวหันหลังแล้วเดินออกไป......
เป่หมิงโม่ได้แต่มองอย่างหัวร้อน แล้วค่อยตะโกนว่า “ไอ่ฉิงฮัว กูสั่งให้มึงไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”
ฉิงฮัวหันหลังแล้วเดินจากไป แล้วทีนี้จะเอายังไงกับเด็กแสบสองคนนี้ล่ะ ต้องให้เป็นนกเป็นกาคอยรบกวนเวลาสวีทระหว่างเขากับกู้ฮอนแบบนี้ไปตลอดเหรอ
เสียงบ่นของท่านโม่ ทำให้ลูกชายทั้งสองตื่นขึ้นมา
เฉิงเฉิงขยี้ตา แล้วเพิ่งสังเกตว่าตัวเองตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนของพ่อ แล้วพูดอย่างมีมารยาท “อรุณสวัสดิ์ครับคุณพ่อ”
หยางหยางเตะเท้าที่วางอยู่บนใบหน้าของเป่หมิงโม่อย่าหงุดหงิด แล้วบ่น “โอ้ย เสียงดังจัง......”
ท่านโม่ตื่นขึ้นมากะทันหัน
มองหยางหยางอยู่ที่ด้านซ้าย แล้วมองเฉิงเฉิงอยู่ด้านขวา......แล้วหันมองกู้ฮอนที่กำลังแต่งตัวอยู่......
ไอ่ตัวแสบสองตัวนี้มาอัดนอนอยู่ข้างเขาได้ยังไง
เขาจำได้อย่างชัดเจนเมื่อคืนนี้ค่อย ๆ คลานไปนอนอยู่ข้างกู้ฮอนแล้วถึงจะนอนหลับไป......
“เป่หมิงซีเฉิง เป่หมิงซีหยาง ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้เลยนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ