เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 476
ตอนที่476 ค่ำคืนหมาป่า
“ถังเทียนจื๋อ！ความอดทนของคนมีขีดจำกัดนะ นายอย่าได้คืบเอาศอกนะ!”
“ว่าไง!ถูกฉันจี้ใจดำเหรอ?”หัวเราะขึ้นมาอย่างน่ากลัว “รู้สึกแปลกทันทีเลยนะ ผู้หญิงคนที่นามสกุลกู้นั้นเป็นผู้หญิงยังไงกันแน่?สามารถทำให้นายคุณชายรองตระกูลเป่หมิงเสียสติในพริบตาแบบนี้? ”
“......”เป่หมิงโม่อึ้งทันที ริมฝีปากดูเหมือนจะเย็นอยากกัดคน!
ถังเทียนจื๋อยังคงหัวเราะอย่างสะใจต่อไป ทุกคำที่พูดแฝงด้วยความร้ายกาจที่ชวนขนลุก: “ยอมรับโดยปริยายเหรอ?นับถือนายเลยจริงๆ ด้านหนึ่งก็แต่งงานกับเฟยเอ๋อ อีกด้านก็รักกับผู้หญิงอีกคน ดูแล้วง่ายดายราบรื่นไปหมด ร่าเริงแจ่มใส มีความสุขจริงๆ......ฉันนี่อิจฉานายจริงๆเลย ฮ่าๆๆ......”
เมื่อฟังถึงตรงนี้ สายตาเป่หมิงโม่เริ่มเย็นชา!
“อิจฉา?”เขาเยาะเย้ยอย่างดูแคลน “ถ้าตามนี้ คืนนี้ก็แค่ปั่นหัวฉัน?!”
คำพูดที่ออกจากปากบางๆของเขา คำแต่ละคำ เย็นชาไปหมด!
แม้จะคาดเดาล่วงหน้าแล้วว่าไม่น่าจะรักษาสัญญา แต่เพื่อกู้ฮอนกับลูกชายคู่หนึ่ง เขายอมที่จะลองดู!
แต่แค่ว่า เขายังประเมินความบ้าคลั่งของนักโทษคนนี้ต่ำเกินไป
“ฮ่าๆๆ......ปั่นหัวนายแล้วทำไม?”น้ำเสียงหัวเราะโอเวอร์ดับลง ถังเทียนจื๋อโกรธขึ้นมาทันที “นายคิดว่าแค่นายขุดมือขึ้นมาคู่หนึ่ง ก็จะสามารถปกป้องคนที่นายรักงั้นเหรอ?เป่หมิงโม่ อย่าฝันไปเลย!นายไม่มีสิทธิ์มาคุยเรื่องสัญญากับฉัน!”
“มือคู่นี้ เบิกตาหมาของนายดูให้ชัดๆ——นายควรขอบคุณฉันนะ ที่ฉันช่วยนายเก็บรักษามานานหลายปี!!ฉันให้นายขุดออกมา ก็เพราะช่วยนายรื้อฟื้นอดีต ตั้งแต่ที่นายเอารัดเอาเปรียบฉันในตอนนั้น ฉันถังเทียนจื๋อก็สาบานไว้แล้วว่า ทั้งชีวิตนี้นายและฉันไม่ยอมอยู่ร่วมโลกเดียวกันแน่ ไม่ใช่นายนายก็คือฉันดับ!”
ถังเทียนจื๋อเกือบจะตะโกนออกมาหมดเลย! ‘เอารัดเอาเปรียบ’คำนี้ ทำให้เขาเกือบจะบ้าในหลายปีนี้
“......”เป่หมิงโม่หรี่ตาลง ปล่อยแสงที่อันตราย มือกำแน่นขึ้นมา พยายามยับยั้งความใจร้อนที่อยากจะโยนโทรศัพท์ให้แตก กลั้นไว้สูดลมหายใจเข้าไป ทั่วร่างกายเผยความเย็นชาออกมา “ดีมาก! ดูแล้วการใช้ชีวิตในคุกสิบสองปีนี้ไม่ได้เปลี่ยนแปลงนายได้สำเร็จเลย!ถ้าเป็นแบบนี้ละก็ ฉันก็ไม่มีไรจะพูดเหมือนกัน!!แต่ว่าฉันเตือนนายเลยนะ ถ้ากล้าที่จะแตะต้องตัวพวกเขาแม้แต่เส้นขนละก็ ฉันจะให้นายตายแบบไม่มีที่ฝังศพแน่น!”
คำพูดที่เป่หมิงโม่กัดฟันพูดออกมา ให้คนรู้สึกถูกขมขู่อย่างน่ากลัว!
“ขู่มาให้หมดๆเถอะ!เป่หมิงโม่ นายยิ่งกลัวฉันยิ่งตื่นเต้น!ฮ่าๆๆ......”เสียงหัวเราะของถังเทียนจื๋อเต็มไปด้วยความเย็นชาที่พร้อมจะดูดเลือด พูดเสร็จ เขาหยุดหัวเราะ พูดอย่างร้ายกาจว่า “เกมส์ในคืนนี้ พอแค่นี้ก่อน!มือคู่นี้ ฉันฝังมายี่สิบกว่าปี ตอนนี้ ก็เหลือไว้ให้นายเก็บรักษาดีๆนะ และให้โอกาสนายทำหน้าที่เป็น ‘ลูกกตัญญู’!! นายแค่จำไว้ว่า สิ่งที่นายติดค้างฉัน ฉันจะให้นายชดใช้คืนเป็นสองเท่า!!ฮ่าๆๆ......”
ป๊าบ สายถูกวางในระหว่างเสียงหัวเราะที่สะใจของถังเทียนจื๋อ
หลังจากนั้น ปังเสียงหนึ่ง!
กล่องที่ใส่มือคู่นั้นก็ถูกโดนใส่บนแผ่นหินอย่างรุนแรง!
“เวรเอ้ย!!”
เสียงคำรามของเป่หมิงโม่ดังก้องไปทั่วป่า ดวงตาที่ลึกของเขา จ้องมองไปที่กล่องที่จมอยู่ในดิน......
มันไม่ได้แตก
แต่แค่ถูกกระแทกจนแบนไปมุมหนึ่ง
ของเหลวสีฟ้าที่ถูกกระทบอย่างรุนแรงในข้างใน สั่นระลอกเป็นคลื่น
มือคู่นั้นที่ถูกแช่ ยังคงอยู่ในกล่องอย่างสงบนิ่ง......
เขาคิดยังไงก็คิดไม่ถึงเลยว่า ถังเทียนจื๋อแอบฝังมือคู่นี้มานานหลายปี!
เขาจะไม่รู้ได้ไงว่า มือนี้——
มาจากคุณแม่แท้ๆคนนั้น!
ในสมองโผล่ฉากที่ในอดีตที่คุณแม่หวีหรูเจี๋ยจับมีดทั้งสองมือขึ้นแทงมาที่เขา......
ก็คือมือคู่นี้ ที่เคยเอามีดแทงเขาอย่างโหดร้าย!
ตอนนี้ กลับอยู่นิ่งๆต่อหน้าเขาแบบนี้ สะดุดตาลึกๆของเขาแบบนี้!
ทันใดนั้น ใจของเขาก็เจ็บปวดขึ้นมา
จ้องมองมือที่เรียวยาวงดงามคู่นั้น แต่ก็ทำให้คนรู้สึกกลัว เป่หมิงโม่หลับตาลงอย่างเจ็บปวด นึกถึงภาพที่ในอดีตคุณแม่ที่เล่นเปียโน เขาแทบจะคำรามออกมา——
“ทำไม!ทำไมคุณยังต้องมารบกวนชีวิตของผม?ทำไมคุณไม่หายไปจากในชีวิตผมอย่างเด็ดขาดสักที?ทำไมกัน......”
เขาขมวดคิ้วแน่น ในน้ำเสียงที่แหบ คือความเกลียดชังและสับสนที่ไม่สามารถแก้ไขได้......
ไม่มีใครสามารถเข้าใจ มือคู่นี้สำหรับเขาแล้ว เป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวแค่ไหนในวัยเด็ก
พอผ่านมานานหลายปี ทำไมยังต้องโผล่มาอีก?
มาทำให้แผลลึกๆของเขาถูกฉีดออกอีกครั้ง!
ทันใดนั้น——
ค่ำคืนที่มืดหม่น ป่าไม้ที่น่ากลัว ดูเหมือนจะมี "ผีไฟ" หลายตัว ลอยผ่านหน้าผ่านตาอย่างไม่ทิ้งร่องรอย และรวดเร็ว!
ประสาทของเป่หมิงโม่ตึงขึ้นทันที!
ดวงตาแหลมคมราวกับนกอินทรีมองผ่านแสงไฟ!
มองเงียบๆในที่ไม่ไกล ‘ผีไฟ’ลอยผ่านป่าไม้ที่มืดมิด เยอะขึ้นเรื่อยๆ......
ทันในนั้น ‘บรู๊ว’เสียงนึง เสียงโหยหวนของสัตว์ท่ามกลางความเงียบดังขึ้นทันใด!
สายตาเขาตกใจ!
แย่แล้ว!นั่นเป็นเสียงโหยหวนของหม่าป่า!
และ ‘ผีไฟ’ ที่ซ่อนอยู่ในป่านั้นก็เรืองแสงสีเขียวชวนสยองขวัญทันที นั่นคือดวงตาของหมาป่า ซึ่งเข้าใกล้ในความมืดมิด และใกล้ชิดเข้ามาเรื่อยๆ......
ชั่วครู่นั้น รอบข้างเต็มไปด้วยอันตราย!
ต่อจากนั้น ‘บรู๊วบรู๊วบรู๊ว......’
เสียงโหยหวนของหมาป่าเริ่มดังขึ้น ชวนขนลุกน่าตกใจ!
เข้าใกล้เป่หมิงโม่เรื่อยๆ ราวกับว่าเจอเหยื่อ ก็แสดงความหิวโหยที่โหดร้ายออกมา!
“โธ่เอ้ย!”เขาแช่งเบาๆ!
ไม่มีเวลามาคิดอะไรแล้ว กลั้นลมหายใจ พยายามขยับเท้าถอยไปข้างหลัง อย่างระมัดระวัง เพื่อที่ไม่รบกวนหมาป่าพวกนั้น
ในขณะที่เขากำลังจะหันตัวกลับเข้ารถ ‘กริ๊งกริ๊งกริ๊ง’โทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง!
เสียงนี้ดังขึ้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่ารบกวนหมาป่าฝูงนั้นอย่างรวดเร็ว!
เสียงริงโทนดังขึ้นเหมือนกับว่าได้ปลุกแตรทำสงครามขึ้น ‘บรู๊ว——’ฝูงป่าคำรามเสียงดัง จากนั้นก็กระโจนเข้ามาอย่างดุร้ายในทิศทางของเป่หมิงโม่......
เขารีบถอยไปข้างๆรถ เสียงริงโทนของโทรศัพท์ยังคงดังอยู่เรื่อยมา!
และเหล่าฝูงหมาป่านั้นเหมือนกับว่ายิ่งได้ยินเสียงริงโทนก็ยิ่งดุร้าย อ้าปากเห็นฟันที่แหลมคม และเผยสายตาที่ดุร้ายน่ากลัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ