ตอนที่ 510 เมื่อไรห่พี่น้องจะได้มารวมตัวกัน2
เฉิงเฉิงพยักหน้าเบาๆ ยื่นนิ้วออกไป และมองแม่ “สัญญา”
การกระทำนี้ ทำให้กู้ฮอนอึ้งชั่วขณะ
ในดวงตาสีดำใสของเฉิงเฉิง เปล่งประกาย ทำให้เธอเข้าใจทันทีว่า เด็กคนนี้ไม่มีความรู้สึกมั่นคง ดังนั้นจึงให้เธอสัญญา
เธอจะใจร้ายบอกฝาแฝดได้อย่างไร ว่าผ่านคืนนี้ไป สัญญาแต่งงานกับเป่หมิงโม่เหลือเพียงห้าวันแล้ว
หลังจากห้าวัน ก็ต้องเลือกว่าเด็กคนไหนกลับไปกับเธอ?
เธอก็ไม่รู้
แม้ในขณะนี้ เธอยังคงลังเล
ทางด้านหนึ่งก็สงสารหยางหยางมีนิสัยซ่าต้องอยู่ที่ตระกูลเป่หมิงกลัวว่าจะได้รับความลำบาก; อีกด้านหนึ่งก็สงสารเฉิงเฉิงที่อยู่ที่ตระกูลเป่หมิงและต้องกลับไปสู่สภาวะซึมเศร้าและไม่รู้สึกปลอดภัยเหมือนแต่ก่อน
เลือดยากมากจริงๆ ไม่อยากจะเสียใครไปสักคน...
“สัญญา” เธอสัญญา ด้วยรอยยิ้ม
เพราะไม่ว่าจะเลือกใคร เธอล้วนรู้ดี ฝาแฝดคู่นี้จะเป็นลูกที่ดีของตัวเองตลอดไป พี่ชายที่ดีของจิ่วจิ่ว
*
กลางคืนยิ่งดึก
หลังจากที่กู้ฮอนกล่อมลูกๆนอนหลับแล้ว หยิบเสื้อคลุมแล้วออกจากห้องไปคนเดียว
บนทางเดินหลังบ้านไร่ เดินอย่างเงียบๆ
ด้านล่างของทางเดิน เป็นบ่อปลาที่ใสแจ๋ว
อารมณ์ของเธอในค่ำคืนนี้ ก็เหมือนแสงจันทร์บนท้องฟ้า ล้อมรอบด้วยเมฆหนา เผยให้เห็นพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวเป็นครั้งคราว และบางครั้งก็ซ่อนตัวอยู่หลังเมฆ
บ่อปลาใต้เท้า มีเสียงของปลาดังมาเป็นระยะ
ในชนบทแห่งนี้ ทำให้รู้สึกเหมือนได้กลับสู่ธรรมชาติอีกครั้งไม่เหมือนเมืองที่ไม่ปลอดภัย
เธอนั่งลงบนเก้าอี้ไม้ไผ่บนทางเดินยาว ซึมซับความสงบภายในใจที่หาได้ยาก
ทันใดนั้น ก็ได้ยินเพียงเสียงน้ำ ‘กูตู’
“ดีจังเลย! ตกปลาเล็กอย่างเธอขึ้นมาได้แล้ว!”
พร้อมกับเสียงหัวเราะด้วยความรัก กู้ฮอนถึงจะพบว่าบนทางเดินฝั่งตรงข้าม มีแสงในที่มืดมีเงาของคนด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ