เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 511

ตอนที่ 511 วัยเด็กของเป่หมิง 1

“เด็กผู้ชายเอาใจใส่มาก เรียนรู้มารยาท ความรู้ เรียนรู้ทุกอย่างที่ผู้ใหญ่ชื่นชอบ แม้ว่าจะไม่ได้หลับไม่ได้นอน แม้ว่าจะป่วยเป็นหวัด ในวัยเด็กของเขาคิดว่าแค่ตัวเองดีขึ้น เด็กดีขึ้น เชื่อฟังขึ้น และดีขึ้น ต้องมีสักวัน แม่ของเขาก็จะยอมรับเขา พ่อของเขาก็จะเฝ้าดูเขา...ดังนั้น ต่อมาเขาดีขึ้น ดีขึ้นมากๆ เขาเรียนรู้เป็นหลายอย่าง แต่กลับไม่สามารถเรียนรู้รอยยิ้มที่สดใสและไร้เดียงสาได้...”

นิ้วมือของกู้ฮอนสั่นเทา

ถูกความโศกเศร้าที่อธิบายไม่ถูกสะกดจิตวิญญาณไว้

เธอรู้ว่าเป่หมิงโม่เกลียดหวีหรูเจี๋ยแม่ของตัวเอง และรู้ว่าพ่อของเป่หมิงโม่รักภรรยาคนก่อนอย่างลึกซึ้ง แม่ของเป่หมิงเฟยหย่วน ยายของยี่เฟิง ดังนั้นท่านปู่เป่หมิงรักหลานชายคนโตเป่หมิงเฟยหย่วนก็ไม่ได้ผิดอะไร

เพียงแต่เธอไม่รู้ ที่แท้เป่หมิงโม่ ในช่วงชีวิตวัยเด็กของเป่หมิงโม่เป็นพ่อแม่ที่ตัวเองรักมากที่สุด

หากไม่มีความรักที่ลึกซึ้งในครั้งแรก ก็จะหม่มีความเกลียดชังเกิดขึ้นในวันนี้?

“ฉันรู้ เด็กคนนั้นหากเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่ช้าก็เร็วก็จะเกิดเรื่อง...สุดท้ายวันหนึ่ง ก็เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ” คุณป้าฟางยิ้มอย่างเยือกเย็น “เด็กผู้ชายคนนั้นเกิดเรื่องร้ายแรง...”

หัวใจของกู้ฮอนเต้นไปตามจังหวะ “เขาทำไมเหรอ?”

คุณป้าฟางแหงนหน้าขึ้นมองก้อนเมฆสีดำบนท้องฟ้า—

“ทันใดนั้นวันหนึ่ง เขาวิ่งมาหาฉันที่นี่ด้วยความอับอาย...ใช่ ก็คือที่นี่ ที่ชนบทแห่งนี้ ซึ่งตอนนั้นยังยากจนและล้าหลัง และที่เพียงไม่กี่คน..เขาประหลาดใจมาก พุ่งเข้ามาอย่างโซเซ เลือดทั่วร่างกาย สีหน้าขาวซีดจนน่ากลัวกว่าผี...เขาตอนนั้นอายุเพียงแค่เจ็ดแปดขวบ ฉันไม่เคยเจอเด็กคนไหน ที่ดูน่าหดหู่และน่ากลัวได้ถึงเพียงนี้...”

ในหัวสมองของคุณป้าฟาง ปรากฏฉากของปีนั้น และยังที่อาการใจสั่นจนถึงตอนนี้ “ฉันจำได้ หน้าอกของเขาเต็มไปด้วยคราบเลือด ตั้งแต่ข้างในจนถึงข้างนอกเต็มไปด้วยเลือด...แต่เขาไม่มีน้ำตาสักหยดเดียว...”

คุณป้าฟางหายใจไม่ออก : “ตอนนั้นที่ฉันเห็นเขา คิดว่าเขาต้องตายแล้วจริงๆ! กลับคิดไม่ถึง เขากัดฟันยืนอยู่ตรงหน้าฉันนิ่งๆ เสียงแหบแห้งเรียกฉันว่า ‘คุณป้า’ จากนั้นก็ล้มลงไป...ล้มลงไปข้างเท้าของฉัน ราวกับไม่มีลมหายใจ...เลือดไหลเยอะมาก เลือดเยอะ...จนทำให้ฉันตกใจแทบตาย ตกใจแทบตายจริงๆ....”

เมื่อกู้ฮอนได้ยินถึงตรงนี้ ใจก็ตื่นตระหนกตามไปด้วย

เด็กที่ร่างกายเต็มไปด้วยเลือด สามารถจินตนาการได้ถึงความทุกข์ยาก

“เกิดอะไรขึ้นกับเขาเหรอ?” กู้ฮอนไม่รู้ว่าตอนที่ตัวเองถามถึงประโยคนี้ น้ำเสียงนั้นสั่นเทาเล็กน้อย

“ใช่...” คุณป้าฟางพยักหน้า “หน้าอกของเขาถูกมีดแทง แทบจะทะลุปอด! เขาตื่นมาจากโรงพยาบาล แม้แต่แผลยังรักษาไม่หาย ถอดสายออกก็มุ่งมาหาฉันที่นี่....”

กู้ฮอนสูดลมหายใจ!

ฉากชิ้นส่วนเข้ามาในหัวสมอง และได้เชื่อมโยงเข้ากับส่วนอย่างสมบูรณ์ทันที