ตอนที่ 514 การรักษา 2
คุณป้าฟางยิ้มแย้ม พิงไหล่ของเป่หมิงโม่และลุกขึ้นมา ก่อนจะไปเธอได้ชำเลืองมองกู้ฮอนอย่างมีเลศนัย
*
หลังจากคุณป้าฟางไปแล้ว เป่หมิงโม่ก็เงียบ
กู้ฮอนเงียบไม่เอ่ยเสียง
ราวกับว่าโลกทั้งใบได้เงียบสงบลง
สายลมเย็นกระซิบข้างหู เสียงพลิ้วไหวของรำข้าว เสียงคลื่นน้ำ ธรรมชาติกำลังเล่นดนตรีอย่างกลมกลืนที่สุด
เป่หมิงโม่หายใจเบาๆ หลับตาลงช้าๆ...
ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงของทุ่งไร่และบ่อน้ำ ก็รู้สึกราวกับว่ามีคุณลักษณะรักษาที่อธิบายไม่ถูก สามารถทำให้อารมณ์ที่บ้าคลั่งของเขาค่อยๆสงบลงได้
เขาซึมซับกับวินาทีนี้
โดยเฉพาะในอ้อมแขนยังสามารถได้กลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์บนตัวของฮอนเอ๋อ
เพียงแต่ว่า ทุกสิ่งอย่างที่กู้ฮอนได้ยิน ก็ไม่ได้สวยงามเท่าไหร่
ไร้สาระ
กลางดึก ที่รกร้างและน่ากลัว นอกจากนิสัยแปลกๆของเป่หมิงเอ้อแล้ว ยังจะมีใครที่ชื่นชมกับวิวแปลกๆแบบนี้ได้?
“เป่หมิงโม่ ได้โปรดปล่อยมือของคุณออก ได้ไหม?” เธอทนไม่ไหวแล้ว
ร่างกายที่นุ่มนวลบิดไปมาในอ้อมแขนของเขา
ต้องการหลุดพ้นจากพันธนาการของเขา
ทั้งที่วินาทีก่อนเธอยังเห็นใจประสบการณ์ในวัยเด็กที่เขาพบเจอ แต่วินาทีนี้ ในการเผชิญหน้ากับความหยาบคายและความหน้าด้านของเขา เธอไม่โกรธไม่ได้
“ฮอนเอ๋อ...” เขาไม่เพียงไม่ปล่อยมือ กลับกันยังกอดแน่นขึ้นไปอีก เอาริมฝีปากของเขาไว้ตรงหูของเธอ “บอกฉัน การอยู่กับฉัน เป็นความทุกข์ทรมานจริงๆเหรอ?”
“ใช่!”
เธอพูดอย่างไม่ลังเล
เขาบังคับให้เธอแต่งงาน บังคับให้เธอยอมจำนนใต้ร่างของเขา บังคับให้เธอคอยบริการเขาดังเช่นภรรยา หรือว่าไม่ใช่การทรมานเหรอ?
คุณป้าฟางเพิ่งพูดไปหยกๆว่าเขาไม่ใช่คนประเภทที่จะบังคับผู้หญิง นั่นเพราะคุณป้าฟางไม่รู้ว่าในใจของตาคนนี้ดำมืดแค่ไหนก็เท่านั้นเอง!
ดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีเทาทันที แพร่กระจายเหยี่ยวที่กำลังล่าเหยื่อ
ไม่รู้ว่าเบ็ดตกปลาไปวางอยู่ในรูที่วางเบ็ดข้างๆถังไม้ตั้งแต่เมื่อไหร่
มือใหญ่ที่ขยับมาของเขา เคลื่อนไหวอย่างไม่เกรงใจ...
“ซีด....เป่หมิงโม่! คุณอย่ามากเกินไปนะ!” ตัวของเธอสั่นอยู่ครู่หนึ่ง
มันทำให้เธอตกใจ
กลางค่ำกลางคืนที่กองฟางเขายังไม่พออีกเหรอ?!!!
พระเจ้า นี่ผ่านไปแค่ไม่นานเอง?
“ฮอนเอ๋อ ฉันคิดมาตลอดนึกว่าเธอจะซึมซับช่วงเวลาที่อยู่กับฉัน คิดไม่ถึงว่าจะได้ยินเธอพูดว่าเป็นความทุกข์ทรมาน” น้ำเสียงที่เข้มและเย็นชาของเขา ชัดเจนว่ายังใส่ใจกับเรื่องนี้อยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ