เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 531

ตอนที่ 531 พลิกไปพลิกมา1

กู้ฮอนตกใจ “คุณป้าคะ คุณจะไปที่ไหนคะ?” เธอรีบกระโดดลงจากเตียง แล้วตามไป

แต่ว่า อยู่กับป้าฟางระยะห่างเพียงนิดเดียว แต่ไม่ว่ากู้ฮอนจะทำอย่างไรก็ยื่นมือไปจับเธอไม่ได้

บ้านที่อยู่ด้านหลังค่อยๆจางหายไป กลายเป็นความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุด มีแต่เส้นแสงที่วนอยู่บนตัวของป้าฟาง และยังมีดอกไม้กระถางนั้นที่เธอเคยรดน้ำ

“เสี่ยวกู้้ เธอรู้หรือไม่ว่าดอกไม้กระถางนี้เรียกว่าอะไร? มันเรียกว่าหญ้าลืมทุกข์ หวังว่าเธอกับโม่โม่สามารถลืมความทุกข์ทั้งหมด และใช้ชีวิตอย่างมีความสุข”

คำพูดของป้าฟางจบลง เห็นเพียงร่างของเธอลอยขึ้นอย่างช้าๆไปตามเส้นแสง หิ่งห้อยระยิบระยับบินระบำขับแสงไปพร้อมกับเธอ

ร่างกายของกู้ฮอนเหมือนถูกอะไรบางอย่างสะกดไว้ เธอได้เพียงแค่ยืนห่างไม่ไกลจากป้าฟาง เฝ้าดูป้าฟางด้วยสายตาที่ค่อยๆห่างเธอไปทีละนิด

“คุณป้า......”

ในที่สุดกู้ฮอนก็ได้นำความในใจที่เก็บซ่อนไว้กับการเรียกป้าฟางและได้เรียกมันออกมาแล้ว น้ำตาก็ได้พังทลายออกมา หยดน้ำตาคริสทัลก็ได้กระเด็นไปทางป้าฟาง

ตาของเธอทั้งคู่ได้ถูกน้ำตาไหลผ่านจนพร่ามัวไปหมด มองเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของป้าฟางยังคงแสดงถึงความใจดี เธอโบกมือให้กู้ฮอน ในที่สุดก็หายตัวไปเป็นแค่จุดแสงสว่าง

กู้ฮอนเข้าไปในห้องนอน ฉิงฮัวก็ถอนออกมา เขาปิดประตูเบาๆ

“เจ้านายครับ คุณผู้หญิงและคุณชายน้อยทั้งสองได้พักผ่อนแล้วครับ” ฉิงฮัวรายงานต่อเป่หมิงโม่ด้วยเสียงเบาๆ

เป่หมิงโม่พยักหน้า

ฉิงฮัวพยักหน้า หยิบที่รองสองอันจากตู้เก็บของ ต่อจากนั้นนำเตียงพับกางออกมา

จากนั้นเขาก็ได้หยิบผ้าห่มผืนหนึ่งวางไว้บนโซฟา:“กลางคืนอากาศเย็น เวลาที่ท่านพักผ่อนห่มผ้าบ้างนะครับ”

เป่หมิงโม่พยักหน้า:“โอเค เธอไปพักผ่อนเถอะ”

แสงไฟที่ห้องโถงปรับจางไปหน่อย

เป่หมิงโม่เอนกายลงบนโซฟา ในมือหนีบบุหรี่ไว้หนึ่งมวน ควันไฟสีฟ้าอ่อนๆลอยผ่านอากาศแล้วจางหายไป

บิดคิ้วพลิกไปพลิกมาทั้งคืน การเสียชีวิตของป้าฟางและเหตุเพลิงไหม้ ดูผิวเผินแล้วเกิดขึ้นจากอุบัติเหตุทั้ง

แต่ว่า หากทั้งสองเรื่องนี้เกิดขึ้นในวันเดียวกัน จะไม่สามารถระบุได้โดย อุบัติเหตุ และ บังเอิญ

เขารู้สึกว่า ในบางสิ่งที่เทียบเท่ากัน ทั้งสองเรื่องนี้ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องในการเชื่อมโยงบางส่วน

แต่เขาก็คิดไม่ตกเหมือนกัน ว่าการเชื่อมโยงภายในของพวกเขาอยู่ที่ไหน

จนถึงเวลาตีสี่กว่า หลังจากหานไปครั้งหนึ่ง เขาก็เอนกายลงบนโซฟาค่อยๆหลับไป

เช้าตรู่ ฉิงฮัวตื่นก่อนที่ทุกคนจะตื่นขึ้นมา

แม้ว่าที่นี่เป็นเพียงห้องใต้ดิน แต่ว่าที่นี่ด้านหนึ่งเป็นที่เก็บรักษาความทรงจำวัยเยาว์ของเป่หมิงโม่ ยังมีอีกด้านหนึ่งใช้ประโยชน์เป็นที่หลบภัย

ดังนั้น อุปกรณ์ฉุกเฉิน อาหารและน้ำดื่มจะต้องไม่ให้ขาดแคลนแม้แต่น้อย และยังสามารถพอที่จะประทังชีวิตผู้คนในนี้ได้มากกว่าหนึ่งเดือนโดยไม่มีปัญหา

ยิ่งไปกว่านั้น อากาศที่นี่ยังมีท่อพิเศษที่เชื่อมต่อกับโลกภายนอก เพื่อให้อากาศบริสุทธิ์ตลอดเวลา

ดังนั้น เขาจึงเตรียมอาหารเช้าของทุกคนได้อย่างรวดเร็ว