เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 584

ตอนที่ 584 ความทรงจำที่สเปน

จากนั้นหยิบอีกขวด : “Organic Pinot NoirIcewine ของโรงกลั่นเหล้าองุ่นเซินหม่าซาน เจอไวน์ดีๆ จะพลาดได้อย่างไรกัน”

ชูหยุนเฟิงพูดแล้ว หยิบอุปกรณ์เปิดจุกไวน์ เปิดไวน์น้ำแข็งยี่ห้อDuhof แบ่งให้เป่หมิงโม่ ป่ายมู่ซี แล้วจึงเทให้ตัวเอง

จากนั้นชูแก้วของตัวเองแล้วพูด : “ขอแสดงความยินดีให้กับเป่หมิงโม่ที่กำลังจะเข้าสู่หลุมฝังศพงานแต่งงาน”

เป่หมิงโม่และป่ายมู่ซีหยิบแก้วไวน์ ได้ฟังชูเอ้อพูดเช่นนี้ ใบหน้าพวกเขาอดไม่ได้ที่จะชักกระตุก

***

หลังจากดื่มครบสามรอบ พวกเขาลองชิมไวน์น้ำแข็งทั้งเก้าขวด

ชูหยุนเฟิงหยิบ Organic Pinot NoirIcewine ออกมาจากถังน้ำแข็ง เอ่ยชมไม่ขาดปาก : “ตอนที่ได้ดื่มไวน์นี้ช่างสมกับเป็นสินค้าพิเศษของป่ายมู่ซีแห่งนี้ เป็นความสุขที่ยอดเยี่ยมที่สุด”

พูดถึงตรงนี้ เขาเทไวน์ให้ตัวเอง จากนั้นใช้จมูกสูดดมกลิ่นไวน์ หลับตาเคลิบเคลิ้ม : “อืม...หลังจากได้ดมไวน์น้ำแข็งแล้ว ก็ได้กลิ่นหอมของผลไม้แต่ละชนิด ดื่มแล้วรสชาติกลมกล่อม เป็นสินค้าที่หายากจริงๆ”

ป่ายมู่ซีเห็นท่าทางของเขา อดที่จะมีความสุขไม่ได้ : “ชูเอ้อ ถ้าคุณรู้สึกว่าไวน์ขวดนี้รสชาติดี อีกเดี๋ยวตอนจะกลับก็เอากลับไปสองสามขวด”

ชูหยุนเฟิงฟังแล้วถึงกับตาโต : “ป่ายมู่ซี คุณพูดจริงนะ ตอนฉันกลับจะเอากลับไปหาความสุขสักสองสามขวดนะ”

ป่ายมู่ซีพยักหน้า : “จะเอาไปกี่ขวดก็ตามใจ ถึงตอนนั้นก็ให้คิดบัญชีไว้”

ชูหยุนเฟิงได้ยินถึงกับตาลุกโพลง เอื้อมมือไปหยิบถั่วลิสงที่อยู่ในจานเล็กๆ ขว้างไปทางป่ายมู่ซี : “ฉันว่าแล้ว ไม่มีอาหารกลางวันฟรีบนโลกใบนี้ ป่ายมู่ซี คุณเป็นนายทุนชั่วร้ายที่หน้าเลือด”

พวกเขาพูดคุยจนในที่สุดเกิดเสียงอึกทึกครึกโครม เป่หมิงโม่นั่งอยู่ที่นั่น นอกจากจะดื่มไวน์ไปสองสามแก้วแล้ว ดูเหมือนจะไม่ได้พูดอะไรออกมา

ป่ายมู่ซีทิ้งถั่วลิสงแล้วหันไปตีที่ตัวเป่หมิงโม่ : “เป่หมิงเอ้อ คุณเป็นคนเรียกพวกเราสองคนมา แต่คุณกลับนั่งนิ่งไม่พูด นี่มันหมายความว่าอย่างไร”

“เฮยเฮย....” ชูหยุนเฟิงยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ : “ป่ายมู่ซีคุณดูท่าทางของเป่หมิงโม่ที่คิดถึงผลได้ผลเสียของตัวเอง ฉันจะบอกคุณว่า เมื่อสองวันก่อนเขากับฮวนฮวนสองคนไปร่วมงานแสดงของลูกชายเขา นักข่าวจำนวนมากถ่ายรูปพวกเขาจูงมือตอนเข้าและตอนออกจากงาน”

เป่หมิงโม่ได้ยินสิ่งนี้ วางกระแทกแก้วไวน์ลงบนโต๊ะ จนไวน์ในแก้วกระฉอกออกมาไม่น้อย

เรื่องที่เกิดขึ้นกับเขาในช่วงสองวันนี้มีมากมาย ทำให้จิตใจเขาสับสนวุ่นวาย ตอนแรกอยากให้พวกเขาสองคนมารวมตัวกันดื่มไวน์พักผ่อนหย่อนใจ แต่คิดไม่ถึงพวกเขาทั้งสองกลับทำให้เขาไม่สบายใจ

“เฮ้...เฮ้...เป่หมิงเอ้อ คุณอย่ามาทำท่าทางไม่สุภาพอย่างนี้นะ ดูซิไวน์หกออกมาตั้งเยอะ นี่เพราะป่ายมู่ซีเลี้ยง คุณจะมาทิ้งขว้างแบบนี้ไม่ได้” ชูหยุนเฟิงมองดูไวน์ที่โต๊ะแล้วรู้สึกเจ็บปวดใจ

ขณะพูด เขาเอาโซฟาที่ตัวเองนั่งย้ายไปนั่งข้างๆ เป่หมิงโม่ จากนั้นเอื้อมมือไปจับที่ไหล่ของเขา

เป่หมิงโม่หันไปจ้องมองชูหยุนเฟิงด้วยสายตาเย็นชา จากนั้นขยับไหล่เบาๆ จับ “มือลวนลาม” ของเขาวางลง

แต่ชูหยุนเฟิงดูเหมือนไม่สนใจตอไม้อย่างเขา ยังคงงอมือจับไหล่ของเป่หมิงโม่ จากนั้นพูดอย่างจริงใจ : “เป่หมิงเอ้อ คุณจ้องมองฉันก็ไม่มีประโยชน์ ฉันกับป่ายมู่ซีถือเป็นพี่น้องสองคนกับคุณ พวกเราต่างก็รู้จักกันเป็นอย่างดี มองออกว่าอันที่จริงคุณชอบฮวนฮวนแม่ของลูกมากกว่า”

ป่ายมู่ซีพยักหน้าอย่างเห็นด้วย แล้วพูดต่อ : “ตอนแรกคุณไม่ชอบซูยิ่งหวั่นจึงแยกทางกัน พวกเรานึกว่าคุณจะอยู่กับฮวนด้วยกัน แต่พวกเราคิดผิด แต่ตอนนี้คุณยังชอบฮวนฮวน แต่อยู่กับเฟยเอ๋อ และยังเตรียมแต่งงานด้วยกัน พวกเราไม่เข้าใจ”

“ใช่แล้ว ใช่แล้ว ต้องสาวเอาที่ลึกที่สุดออกมา ในใจพวกเราก็จะรู้ว่าต้องทำยังไง” ชูหยุนเฟิงขมวดคิ้วหันไปมองเป่หมิงโม่

เป่หมิงโม่ยังคงนั่งที่นั่น โดยไม่มีเสียงใดๆ หลังจากที่ผ่านไปได้สักพัก หยิบไวน์ขึ้นมาขวดหนึ่งแล้วยกขึ้นดื่ม “เกือก...เกือก...” ไม่นานดื่มจนหมดทีเดียว

****

ตอนที่เป่หมิงโม่ถูกชูหยุนเฟิงและป่ายมู่ซีถามว่าทำไมถึงแต่งงานกับเฟยเอ๋อ แต่ไม่ใช่กู้ฮวน

เขากลับไม่พูดอะไร แต่แค่เอนกายและเอื้อมมือไปหยิบไวน์ที่อยู่ใกล้ตัวเอง

จากนั้นเขาทำในสิ่งที่เกินความคาดหมายของทุกคนในที่นั้น ยกไวน์ดื่มจนหมดรวดเร็ว

“เป่หมิงเอ้อ เจอแต่สิ่งเลวร้าย ก็ไม่เคยเจอสิ่งเลวร้ายอย่างคุณเช่นนี้มาก่อน ไวน์นี้จะมาดื่มเหมือนเบียร์ได้อย่างไรกัน” ชูหยุนเฟิงจ้องมองขวดไวน์ที่ตั้งไว้ถูกดื่มลงไปเช่นนี้ น้ำตาแห่งความเคียดแค้นชิงชังใกล้จะไหลออกมา

ดื่มไวน์แล้ว

เป่หมิงโม่เอนกายลงบนโซฟาอย่างแรง ขวดไวน์เปล่าตกลงบนพื้น ทำให้ได้ยินเสียงกระจกกระทบกับพื้น

แต่มันยังไม่แตก หลังจากกลิ้งไปมาสองสามครั้งจึงหยุดลง

เป่หมิงโม่หลับตาทั้งสองข้าง ในความมืด ดูเหมือนเขาจะย้อนกลับไปอีกครั้ง ในปีที่เขาเคยเรียนหนังสืออยู่ที่สเปน

เป่หมิงโม่ในตอนนั้นแม้จะยังไม่มีชื่อเสียงอะไรในแวดวงอุตสาหกรรม แต่ความสามารถพิเศษของเขาก็ปรากฏออกมาให้เห็นตั้งแต่แรก

เขาได้ร่ำเรียนกับพ่อของซูยิ่งหวั่น และยังได้ร่วมพิจารณาโครงการอุตสาหกรรม

ความคิดที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาทำให้คนในแวดวงอุตสาหกรรมต่างให้ความสำคัญกับคนรุ่นใหม่

เป่หมิงโม่พบหน้ารู้จักกับเฟยเอ๋อ ที่งานแฟนซีปีใหม่

ตอนแรกเป่หมิงโม่ไม่อยากไปร่วมงานนี้ แต่ซูยิ่งหวั่นพยายามเชื้อเชิญเขาอย่างสุดกำลัง เขาเห็นแก่ซูยิ่งหวั่นซึ่งเป็นลูกสาวของอาจารย์ตัวเขาเอง การหักหน้าเธอก็คงไม่ดี จึงจำใจต้องไป

ตอนนั้นเฟยเอ๋อสวยมาก มีคนมาตามจีบตั้งมากมาย ยิ่งเป็นจุดสนใจที่ขาดไม่ได้ในงานเต้นรำ ในฐานะเพื่อนของซูยิ่งหวั่น เธอก็ได้รับเชิญให้เข้าร่วม

หลายคนพยายามอย่างหนักที่จะชวนเธอเต้นรำ แต่เธอกลับปฏิเสธไม่ไว้หน้าใครๆ

หลังจากเพลงบรรเลงได้สองสามท่อน ในที่สุดเธอก็พบชายคนที่ทำให้เธอรู้สึกสนใจเป็นพิเศษ

เขารูปร่างสูงใหญ่ ชุดสูทที่เขาสวมใส่ตัดเย็บอย่างประณีตทำให้ดูหรูหรามีระดับ เขายืนอยู่คนเดียวที่ระเบียงด้านนอกด้วยท่าทางที่สง่างาม ในมือถือแก้วไวน์แดง มืออีกข้างถือหน้ากากแบทแมนเอาไว้

บางครั้งใบหน้าที่ถูกเปิดเผย แสดงให้เห็นถึงความหล่อเหลาของเขา