เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 588

ตอนที่ 588 จุดสำคัญ

เห็นเป่หมิงโม่กำลังนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน ใบหน้าเย็นชาของเขาปราศจากการแสดงออกใดๆ ดวงตาที่เหมือนนกอินทรีจ้องเขม็งมาที่เธอ

ทำให้เฟยเอ๋อตัวสั่นงันงกไปทั้งตัว

“โม่ คุณหาฉันมีเรื่องอะไร?” น้ำเสียงของเฟยเอ๋อฟังแล้วดูหวาดกลัวแต่อ่อนกำลัง

“เชิญคุณเฟยเอ๋อเข้าไปคุยกับเจ้านาย” เสียงของฉิงฮัวที่อยู่ด้านหลังเหมือนภูตผีมากระซิบที่ข้างหูเธอ

เฟยเอ๋อก้าวเท้าทีละก้าว ทีละก้าวเข้าไปในห้องหนังสือ

บรรยากาศภายในห้องหนังสือหนาวเหน็บเหมือนน้ำแข็ง หนาวจนเธอรู้สึกว่าตัวเองจะหายใจออกมาเป็นหมอกขาว

“แก๊ก....”

เสียงปิดประตูทำให้หัวใจของเฟยเอ๋อเริ่มเต้นแรงไม่หยุด

เห็นท่าทางด้านหน้าของเป่หมิงโม่ เธอดูเหมือนจะมีลางสังหรณ์ไม่ดี

เธอกำลังสงสัย ว่าเป่หมิงโม่ไปเจออะไรมา? แต่ความคิดนี้ถูกตัวเธอเองปฏิเสธทันที

“โม่ คุณหาฉันมีเรื่องอะไรไหม?” เฟยเอ๋อเดินไปที่หน้าโต๊ะอย่างช้าๆ ถามเขาด้วยความระมัดระวัง

เป่หมิงโม่มองเธอ จากนั้นพูดด้วยเสียงเย็นชา :　ได้ยินป้าซินพูดว่าตอนบ่ายคุณไม่ค่อยสบาย ไม่ได้ลงมากินข้าว”

เฟยเอ๋อพยักหน้า : “ฉันรู้สึกปวดท้องนิดหน่อย แต่ตอนนี้หายแล้ว”

“ในเมื่อคุณปวดท้อง งั้นเมื่อตอนบ่ายออกไปทำอะไร? แล้วคุณยังมายุ่งกับคอมพิวเตอร์ของฉัน” ขณะที่เป่หมิงโม่พูด วางมือข้างหนึ่งไว้บนโต๊ะ นิ้วมือเคาะโต๊ะ

“ติ๊ก...ติ๊ก...ติ๊ก...”

เสียงนี้เปรียบเหมือนเสียงนาฬิกานับถอยหลังแขวนอยู่บนศีรษะของเฟยเอ๋อ

สีหน้าของเฟยเอ๋อเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋าโดยไม่รู้ตัว กำ USB แน่น จากนั้นพูดตะกุกตะกัก : “ฉัน ตอนบ่ายฉันรู้สึกดีขึ้น พอดีมีเพื่อนเรียกฉันออกไป ส่วนเรื่องคอมพิวเตอร์ของคุณ....”

ดวงตาของเธอหันกลับมา “นั่นเป็นเพราะฉันอยู่บ้านคนเดียวน่าเบื่อ พอดีได้ยินเพื่อนพูดว่าช่วงนี้วิดีโอในอินเทอร์เน็ตกำลังมาฮิต ดังนั้นฉันจึงอยากดูสักหน่อย”

***

เป่หมิงโม่ขมวดคิ้ว “โอ๊?” เฟยเอ๋อเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋า แต่ก็ไม่รอดพ้นสายตาของเขาไปได้

“ในกระเป๋าของกคุณใส่อะไรไว้?”

คำพูดนี้ของเป่หมิงโม่ ทำให้สีหน้าของเฟยเอ๋อเปลี่ยนไป ดูเหมือนเธอรู้สึกว่ามีเหงื่อออกที่หน้าผาก

ได้แต่ก้มหน้า : “เปล่า ไม่ได้ใส่อะไรไว้ เป็นเพียงแค่ของเล่นเล็กๆ ธรรมดา”

เฟยเอ๋อยิ่งแสดงอย่างนี้ เป่หมิงโม่ก็ยิ่งรู้สึกว่าในใจเธอผิดปกติ แต่เขายังคงจงใจพูดอย่างผ่อนคลาย : “ในเมื่อเป็นของเล่นเล็กๆ ธรรมดา ก็หยิบออกมาให้ดู”

ขณะพูด เขาแสดงสีหน้าไปทางฉิงฮัวที่ยืนอยู่ด้านหลังเฟยเอ๋อ ฉิงฮัวพยักหน้าด้วยความเข้าใจ เขาเดินไปถึงตัวเฟยเอ๋อ แล้วแบมือออกมา : “คุณเฟยเอ๋อ มีอะไรก็ส่งออกมาเลย”

ตอนนี้ใจเฟยเอ๋อพลิกไปอีกด้าน เธอรู้สึกเสียใจทำไมถึงต้องเอา USB มาไว้อยู่กับตัวด้วย แล้วหลังจากที่ดูวิดีโอจบแล้วไม่ลบมันออก

ตอนนี้สิ่งของเล็กในกระเป๋า กลายเป็นดาบคมที่แขวนอยู่บนศีรษะเธอ แต่ตอนนี้เธอไม่มีทางเลือก จึงต้องหยิบส่งออกอย่างเชื่อฟัง จากนั้นรอการลงดาบจากเป่หมิงโม่

เฟยเอ๋อหยิบ USB ออกมาด้วยความสั่นไหว วางมันลงในมือของฉิงฮัว

ฉิงฮัวนำ USB วางไว้ข้างมือของเป่หมิงโม่

เป่หมิงโม่เอื้อมมือไปหยิบ USB แล้วพลิกหมุนไปมาดูอย่างช้าๆ นี่ก็เป็น USB ธรรมดา

เขาเปิด USB กับคอมพิวเตอร์ ก็เห็นแต่เพียงข้างในมีไฟล์วิดีโอ

เป่หมิงโม่เงยหน้ามองเฟยเอ๋อ เห็นร่างของเธอดูเหมือนจะเริ่มสั่นไหว ไฟล์วิดีโอนี้เนื้อหาข้างในมันคืออะไรกันแน่ ถึงทำให้เธอดูเหมือนจะยั้งสติไม่อยู่เช่นนี้

เสียง “คลิ๊ก คลิ๊ก” สองครั้งดังอย่างรวดเร็ว เปิดโปรแกรมเล่นวิดีโอ แล้วไฟล์วิดีโอนี้ก็เริ่มต้นเล่น

เฟยเอ๋อทนไม่ไหว เธอพูดอย่างร้อนรน : “โม่ เรื่องเป็นอย่างนี้ ฟังฉันอธิบาย....”

พูดมาถึงตรงนี้ ก็เห็น USB ดูเหมือนจะมีประกายไฟ จากนั้นก็มีกลิ่นไหม้จางๆ ออกมา

เป่หมิงโม่ขมวดคิ้ว ดึง USB ออกมา เห็นตรงที่เสียบมีรอยไหม้เล็กน้อย

เฟยเอ๋อก็เห็น เธอถึงได้วางใจ

โชคดีที่ตัวเองยังไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่านี้ โชคดีที่ตอนนี้ USB พังเสียก่อน

หลังจากที่เป่หมิงโม่ดู USB แล้ว สายตาจ้องเขม็งไปที่เฟยเอ๋อ : “คุณพูดต่อซิ เรื่องมันเป็นอย่างไรกันแน่?”

เฟยเอ๋อสบายใจ ไม่มีอะไรที่ต้องละอายใจอีก : “ฉันได้ยินเพื่อนบอกว่าในอินเทอร์เน็ตมีวิดีโอที่น่าสนใจ อยากให้ฉันช่วยดาวน์โหลด ฉันจึงหยิบ USB แต่ฉันไม่มีคอมพิวเตอร์ จึงมาหาที่ห้องหนังสือ คิดไม่ถึงว่าคอมพิวเตอร์ของคุณอยู่ที่นี่ ฉันจึงเปิดใช้โดยไม่ได้ขอก่อน”

พูดมาถึงตรงนี้ เธอแสงสีหน้าขอโทษ : “โม่ ต้องขอโทษจริงๆ ยังไม่ได้รับความเห็นชอบจากคุณก็ใช้ของของคุณแล้ว ฉันรับประกันว่า ครั้งหน้าจะไม่มีเรื่องประเภทนี้เกิดขึ้นอีกแล้ว”

เป่หมิงโม่พยักหน้า : “อืม คุณไม่ต้องโทษตัวเอง ฉันละเลยเรื่องนี้เอง คุณอยู่บ้านทั้งวัน นอกจากโทรทัศน์ก็ไม่มีกิจกรรมยามว่างอื่น เอาอย่างนี้ สองวันนี้คุณไปเลือกคอมพิวเตอร์มาเครื่องหนึ่ง จากนั้นเอาบิลเรียกเก็บเงินมาให้ฉันก็พอ”

เมฆหมอกผ่านไป เฟยเอ๋อเป็นสุขอย่างลับๆ