เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 587

ตอนที่ 587 ให้ร้ายเฟยเอ๋อ

“ปู้ฝัน ขอบคุณนะ ฉันรู้ว่าคุณก็ยุ่ง โดยเฉพาะเรื่องคดีที่ตอนนี้สำนักงานรับมา แล้วยังให้คุณจัดการ ฉันไม่อยากเพิ่มภาระให้คุณ แอนนิจะช่วยฉันดูแล” กู้ฮวนพูด

“อืม งั้นรอข่าวดีของคุณล่ะกัน จำไว้ ทบทวนแล้วก็ทบทวน อย่าทำร้ายตัวเอง พวกเด็กๆ ยังรอแม่อย่างคุณมาปกป้องดูแลพวกเขา โอเคไม่รบกวนแล้ว” หยินปู้ฝันพูดจบก็วางสายโทรศัพท์

หลังจากที่กู้ฮวนเก็บโทรศัพท์ พูดกับแอนนิ : “แอนนิ ขอโทษจริงๆ สองวันนี้ต้องขอให้คุณช่วยฉัน”

แอนนิยิ้มเล็กน้อย : “ฮวน พวกเราเป็นพี่น้องกัน คุณยังต้องมาเกรงใจฉันทำไม” เธอดึงมือของฮวน : “บอกมา มีเรื่องอะไรให้ฉันช่วย?”

“ฉันมีสอบทนายความซึ่งสำคัญมาก ถ้าฉันได้ใบอนุญาตทนายความมาอย่างราบรื่น ฉันก็จะสามารถปกป้องเด็กๆ ได้ ไม่ให้ถูกเป่หมิงโม่แย่งไปเหมือนที่แย่งหยางหยางไป” สายตาของกู้ฮวนแสดงถึงความมุ่งมั่นตั้งใจ

แอนนิตีที่มือของกู้ฮวนเบาๆ : “ฮวนฮวนวางใจแล้วเตรียมตัวให้ดีเถอะ ฉันรู้ว่าคุณทำได้แน่นอน สู้สู้”

*

ฉิงฮัวมาส่งเป่หมิงโม่ที่บ้าน เจียงฮุ่ยซินเห็นท่าทางของเขาอดขมวดคิ้วไม่ได้ : “โม่ คุณไปไหนมา”

จากนั้นหันไปพูดกับฉิงฮัว : “รีบพยุงเขาขึ้นไปพักผ่อนที่ห้องนอนเร็ว”

“ครับคุณนาย” ฉิงฮัวตอบรับ

อันที่จริงไม่ต้องให้เจียงฮุ่ยซินมาสั่ง เขาก็ทำอย่างนี้อยู่แล้ว

ขณะที่เป่หมิงโม่ถูกส่งขึ้นไปพักผ่อนที่ห้อง เฟยเอ๋อนำกล่องผูกโบว์รีบลงมาข้างล่าง

“คุณจะไปไหน? โม่เพิ่งจะกลับมา คุณไม่ไปดูหน่อย” เจียงฮุ่ยซินไม่ได้รู้สึกดีกับเฟยเอ๋อสักนิด ดังนั้นจึงพูดด้วยน้ำเสียงไม่เกรงใจ แม้ว่าเธอจะกลายเป็นคุณนายน้อยตระกูลเป่หมิง

ตอนนี้เฟยเอ๋อสับสนมาก เธอจึงไม่มีกะจิตกะใจจะไปครุ่นคิดเรื่องของเป่หมิงโม่ เธอจึงพูดว่า : ตอนนี้ฉันมีเรื่องสำคัญต้องไปทำ รอให้ฉันกลับมาแล้วค่อยไปดูเขา” พูดจบเธอรีบออกไปจากบ้านตระกูลเป่หมิง

เจียงฮุ่ยซินมองดูเงาด้านหลังของเฟยเอ๋อที่รีบออกไป ไม่รู้สึกดีใจสักนิด ตอนนี้ยังไม่ได้แต่งเข้ามา ก็ทำเป็นหูทวนลมกับคำพูดของแม่สามีในอนาคต ถ้าให้เธอแต่งเข้ามาในตระกูลเป่หมิง ยังไม่มาวางอำนาจบาตรใหญ่

เรื่องนี้ต้องรอตอนที่โม่อารมณ์ดีก่อน แล้วค่อยพูดดีๆ กับเขา

หลังจากที่เจียงฮุ่ยซินตัดสินใจแล้ว เรียกคนใช้ : “ยังไม่รีบเตรียมผ้าเช็ดตัวให้คุณชาย แล้วก็น้ำแกงสร่างเมา”

***

ชั่วพริบ ก็ถึงเวลาอาหารค่ำแล้ว

วันนี้มีโล่ฮานอยู่ที่นี่ด้วย เจียงฮุ่ยซินจึงกำชับให้ห้องครัวทำอาหารเพิ่มอีกสองอย่าง

เป่หมิงยันตอนค่ำยากนักที่จะกลับมากินข้าวตรงเวลา

หลังจากที่ช่วงบ่ายเป่หมิงโม่พักผ่อน ตอนนี้ก็ดีขึ้นเป็นปกติ

หลังจากที่อาหารยกมาที่โต๊ะอาหารแล้ว เจียงฮุ่ยซินสั่งให้คนใช้ขึ้นไปเชิญเป่หมิงโม่ โล่ฮาน แล้วก็หยางหยางลงมากินข้าว

“ท่านนางเป่หมิง เตรียมอาหารตั้งมากมาย รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งมาก” โล่ฮานพาหยางหยางเดินเข้ามาในห้องอาหาร เห็นอาหารค่ำมากมาย รู้สึกประหลาดใจ

เจียงฮุ่ยซินพูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณโล่ เป็นครูของหยางหยาง คุณก็คือแขกของพวกเรา”

โล่ฮานโบกมือ : “ท่านนางเป่หมิงกล่าวหนักไปแล้ว”

หยางหยางนั่งที่ม้านั่งของตัวเอง จากนั้นชี้ที่นั่งที่ที่เดิมทีเป็นของเฟยเอ๋อ : “ครูโล่ คุณนั่งตรงนี้” เขาไม่สนใจว่าตรงนี้มีคนนั่งหรือไม่ ตอนนี้เขาอยากรู้อยากเห็นและเลื่อมใสในโล่ฮานอย่างมาก

ไม่เพียงแต่เล่นเกม วิธีการสอนที่โล่ฮานใช้กับเขาเป็นพิเศษเมื่อตอนบ่าย ทำให้หยางหยางเรียนโจทย์คณิตศาสตร์ซึ่งแต่ก่อนเคยทำให้เขาปวดหัวมากที่สุดเข้าใจได้อย่างสบาย

ตอนนี้เป่หมิงโม่พาฉิงฮัวเข้ามาในห้องอาหาร

เขามองโล่ฮานที่นั่งอยู่ข้างๆ หยางหยางด้วยสายตาเย็นชา “คนนี้คือ?”

เจียงฮุ่ยซินยังไม่ทันได้พูด ฉิงฮัวรีบแนะนำให้เป่หมิงทราบ : “เจ้านาย คนนี้คือครูที่เชิญมาสอนคุณชายหยางหยาง”

โล่ฮานเห็นเป่หมิงโม่แล้ว แม้ว่าเขาจะไม่ได้พบกับเป่หมิงโม่อย่างเป็นทางการ แต่ก็เห็นจากข่าวเกี่ยวกับเขาในหนังสือพิมพ์นิตยสาร

เขายืนขึ้น พยักหน้าเล็กน้อยให้เป่หมิงโม่ : “สวัสดีครับประธานเป่หมิง”

เป่หมิงโม่พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นมองโล่ฮานตั้งแต่บนลงล่าง

อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว พูดกับฉิงฮัว : “ทำไมฉันถึงมองความยอดเยี่ยมเขาไม่ออกเหมือนกับที่คุณพูดไว้?”

เขาก็เป็นเช่นนี้ ต่อหน้าผู้คน กลับไม่ไว้หน้า

ไม่รอให้ฉิงฮัวได้พูด เจียงฮุ่ยซินพูดต่อทันที : “โม่ วางใจเถอะ ประสบการณ์ของคุณโล่ ฉันดูแล้ว อีกอย่างครอบครัวของคุณโล่ก็มีชื่อเสียงไม่น้อย”

เป่หมิงโม่ฟังที่เจียงฮุ่ยซินพูดเช่นนี้ ถึงได้พยักหน้า จากนั้นพูดกับหยางหยาง : “ฉันเชิญคุณครูมาให้คุณแล้ว จะเรียนอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับคุณ ถ้าสอบปลายภาคได้ที่หนึ่งของห้อง คุณดูและจัดการเองนะ”

หยางหยางก้มศีรษะ รับปากเสียงเบา

โล่ฮานพูดกับเป่หมิงโม่ : “ประธานเป่หมิง คุณวางใจได้ หลังจากทำความสนิทสนม ฉันพบว่าคุณชายเป็นคนฉลาดมาก ฉลาดกว่าเด็กทั่วไป”

เป่หมิงโม่ยกชามข้าว : “พอแล้ว ตอนนี้ไม่ต้องพูดอะไรมาก รอหลังการสอบปลายภาคค่อยว่ากัน”

พูดถึงตรงนี้ เขามองดูคนที่นั่ง ขมวดคิ้วเล็กน้อย “เฟยเอ๋อทำไมไม่อยู่?”

เดิมทีเจียงฮุ่ยซินมีความคิดเห็นเกี่ยวกับเฟยเอ่อ ในเมื่อเป่หมิงโม่ถามอย่างนี้ เธอจงใจแสดงท่าทางไม่พอใจออกมา : “เธอนะหรือ หลังจากที่คุณกลับมา เธอถือกล่องใบหนึ่งลงมา ฉันให้เธอขึ้นไปดูคุณก่อน เธอกล้าดี ไม่สนใจเลยสักนิดรีบออกไป โม่บอกมาซิ เธอยังไม่ได้แต่งเข้ามา ก็ไม่สนใจไยดีแม่สามีอย่างฉัน สามีอย่างคุณ รอหลังจากแต่งเข้ามายังรับได้? ฉันว่า คุณควรใช้โอกาสก่อนแต่งงานคิดให้ดี ว่าต้องการแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ใช่ไหม”