ตอนที่ 61 ทันใดนั้น กริ๊ง1
เสียงกริ่งโทรศัพท์ดังแสบแก้วหูขึ้นมาจากนอกห้อง
ทำลายบรรยากาศคลุมเครือทั่วทั้งห้อง
สองแก้มของกู้ฮอนแดงก่ำ กลัวว่าตัวเองจะต้านทานกระแสไฟรุนแรงของเขาไม่อยู่ เธอขมวดคิ้วร้องขึ้น “คุณรับสายคุณเถอะ……”
คงเป็นเพราะกลัวเขามาก และกลัวว่าตัวเองจะต้านทานเขาไว้ไม่อยู่
นาทีนั้น เธอยินดีเหลือเกินที่โทรศัพท์สายนี้ช่วยเธอไว้
หันตัวอย่างรีบร้อน จนไม่ได้สนใจเสื้อผ้าที่เปียกชุ่ม เธอพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว—
ตึง
เสียงประตูเปิดดังหนักหน่วง
ที่อยู่ภายในห้องน้ำ คือผู้ชายรูปร่างแข็งแกร่งคนนั้น กำลังขมวดคิ้ว คว้าโทรศัพท์ในห้องน้ำขึ้นมา สำรอกเสียงต่ำ—
“ฮัลโหล Soso……”
*
เช้าตรู่วันที่ 4
ฝันหวานแสนสุขของกู้ฮอน ถูกพังทลายลงด้วยเสียงปลุกอันน่าหนวกหูของกริ่งโทรศัพท์
เธอพยายามฝืนลืมตา กดปุ่มรับสายอย่างเกียจคร้าน—
“กู้ฮอน นี่ขนาดท่านประธานยังมาทำงานแล้ว เธอยังมาไม่ถึงอีก! ขืนยังไม่ใส่ใจการงานแบบนี้อีก ฉันจะให้ประธานไล่เธอออกซะ!” คนที่โทรมาคือลินดา
“หา?” เสียงนั้นปลุกคนที่กำลังอยู่ในภวังค์ กู้ฮอนยังไม่เข้าใจสถานการณ์ดีนัก “......ท่านประธานมาทำงานแล้วเหรอ?”
เธอพุ่งตัวกระโจนลงมาจากเตียง เท้าเปล่าเหยียบลงบนพรม แล้ววิ่งออกจากห้องนอนอย่างว่องไว
ภายในห้องโอ่โถงกว้างขวาง ทุกอย่างล้วนสงบนิ่ง ไร้ซึ่งร่องรอยของเป่หมิงโม่ “ใช่! ประธานที่ยิ่งใหญ่ของเรา เพิ่งประสบอุบัติเหตุรถชนไม่กี่วัน ก็มาทำงานแล้ว กู้ฮอนในฐานะที่เป็นพนักงานตัวเล็ก ๆ อย่างเธอ รู้จักอายบ้างหรือเปล่า?” เสียงของลินดาที่ดังมาจากโทรศัพท์แหลมแสบหู
“รู้แล้ว ๆ …….” กู้ฮอนนวดคลึงหน้าผากที่ปวดตุบจากอาการเมาค้าง ตอบกลับอย่างรวดเร็ว “ฉันจะไปเดี๋ยวนี้……”
*
กู้ฮอนรีบร้อนไปยังตึกใหญ่ธุรกิจเป่หมิงอย่างอ่อนแรง
ตรงทางเข้าตึกสูงมีสื่อมากมายรวมตัวกันเป็นกลุ่ม เลนส์กล้องทั้งสั้นยาวสูงต่ำเล็งมายังธุรกิจเป่หมิงราวกับห่ากระสุนนับไม่ถ้วน—
ท่ามกลางฝูงชน เสียงของนักข่าวซุปซิบดังสับสนเซ็งแซ่ขึ้นมา:
เธอขมวดคิ้ว ก้าวเข้าไปในลิฟท์อย่างรีบร้อน
ที่แท้วันนี้ก็จะจัดการแข่งขันรอบแรกนี่เอง พอนึกได้ว่ากลุ่มธุรกิจกู้เองก็อยู่ในรายชื่อผู้เข้ารอบ หัวใจของเธอก็หวั่นไหวขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
ทว่า Soso คือใคร?
‘ติ๊ง’ ประตูลิฟท์เปิดออก
เธอก้าวเท้ายาวไปยังทางเดิน ใบหน้าเจ๊ลินดาโผล่มาทันที “กู้ฮอน อย่านึกว่ามีคุณปู่คอยหนุนหลังแล้วจะเหลวไหลไม่สนอะไรได้นะ! บ่ายโมงตรงจะมีการแข่งขันชิงแชมป์ ถ้าเธอกล้าทำผิดพลาดแม้แต่นิดเดียว เง็กเซียนฮ่องเต้ก็ช่วยอะไรเธอไม่ได้!”
สีหน้าของกู้ฮอนสงสัยขึ้นมา แต่ไม่เถียงอะไร
เพียงแต่พยักหน้าเล็กน้อย ให้ลินดาสบายใจ จากนั้นก็เดินตรงไปยังห้องทำงานของประธานบริษัทอย่างรวดเร็ว ชูนิ้วมือเรียวงามขึ้น เคาะลงบนประตูอย่างแผ่วเบา
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เข้ามา”
ภายในห้อง ยังคงราวกับมีเสียงเชลโลที่เป่หมิงเล่นล่องลอยอยู่จาง ๆ
หัวใจของกู้ฮอนบีบคั้น เปิดประตูออกทันที…...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ