เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 82

ตอนที่ 82 ใครคือคนที่อยู่ในใจแต่ไม่อาจอยู่ข้างกายของคุณ2

เธอพบว่า ขนตาของแอนโทนี่นั้นงอนและน่ารัก แต่ของเป่หมิงโม่นั้นยาวและดูอึมครึม

เมื่อเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของแอนโทนี่ค่อยๆเข้ามาใกล้ๆเธอ ริมฝีปากของเราสองคนใกล้จะสัมผัสกันอยู่แล้ว--

ทันใดนั้น "โอ๊ย......"

ได้ยินแต่เสียงกรีดร้องแอนโทนี่

เป่หมิงโม่บีบหูของแอนโทนี่อย่างแรงและดึงเขาออกมา

กู้ฮอนตะลึง และมองที่ดวงตาโหดเหี้ยมคู่นั้น

"เป่หมิงสอง นายไม่ทำตามกฎของเกมนี่!" ป่ายมู่ซี เตือนเขาอย่างใจเย็น

แอนโทนี่ชำเลืองมองอย่างไม่พอใจพี่ชายคนรอง "พี่ชาย นายจะทำอะไร ชายชรานั้นพูดว่าพี่เกลียดผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่เหรอ?"

ใบหน้าเป่หมิงโม่อึมครึม และอ้อมไปดึงกู้ฮอนบนโซฟาออกมา--

"ไป!"

คำพูดเรียบง่ายทำเอาคนตกใจกลัว

"อ๊ะ?" กู้ฮอนมึนงงไปครู่หนึ่ง เป่หมิงโม่จะมาก็มา จะไปก็ไป โดยไม่ได้บอกกล่าวอะไร

ดวงตาที่มืดมนของเขากระทบแสง "หรือคุณจะอยากอยู่ต่อและจูบกับทุกคน?"

ครู่หนึ่ง ภายในห้องก็กลับมาเงียบสงบ

ป่ายมู่ซี เม้มริมฝีปาก และลุกขึ้นยืน จ้องไปที่ดวงตาของเป่หมิงโม่ "เธอแตกต่าง เธอแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่น ถูกไหม?"

เป่หมิงโม่ ตากระตุกเล็กน้อย

ชูหยุนเฟิงสับสน "เกิดอะไรขึ้นกันแน่? เมื่อครู่ก็ยังเล่นกันดีๆไม่ใช่เหรอ?"

"มีใครบางคนไม่ได้เล่นไง" ป่ายมู่ซี พูดขึ้น

เป่หมิงโม่หรี่ตาลง "ป่ายมู่ซี อย่าพยายามท้าทายความอดทนของฉัน!"

"ก็ได้ ฉันไม่ท้าทายก็ได้ แต่ทำไมวันนี้ไม่พาพี่สะใภ้มาด้วยล่ะ?" ป่ายมู่ซี เหลือบมองไปที่กู้ฮอน

กู้ฮอนตกตะลึง ถอยไปด้านหลังของเป่หมิงโม่อย่างไม่รู้ตัว

"ป่ายมู่ซี !" เสียงเยือกเย็นของเป่หมิงโม่พูดขึ้น ดูเหมือนว่า ป่ายมู่ซี กวนโมโหเขาได้จริงๆ

"ทำไมล่ะ? ไม่มีจุดยืนแล้วเหรอ? จะพาผู้หญิงคนนี้ไปไหนมาไหน แต่กลับไม่คิดถึงความรู้สึกของพี่สะใภ้เป่หมิงสอง ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่นายเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้......"

ผัวะ~

เป่หมิงโม่ชกอย่างแรงที่แก้มของป่ายมู่ซี โดยไม่มีคำเตือน

ทันใดนั้น บรรยากาศในห้องนั้นอึดอัดขึ้นมา

ใจหวิว

ทุกคนในขณะนั้นต่างตกใจกับการกระทำของเป่หมิงโม่

"ฉันจะพูดอีกครั้ง ฉันจะพาผู้หญิงคนไหนไป นายก็ไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่าย! และถ้านายไม่เปลี่ยนคำพูด ก็อย่ามาโทษที่แม้แต่พี่น้องฉันก็ให้ไม่ได้!"

ประโยคนั้นพูดออกมาอย่างเย็นชา และเขาก็พา กู้ฮอนออกไป

กู้ฮอนหดตัวอยู่ในอกเขาอย่างรวดเร็ว โดยไม่กล้าออกแรงอะไรเลย

ป่ายมู่ซี ที่แท้ก็เป็นคนของSoso......

อีกด้านหนึ่ง เสียงที่กังวลของชูหยุนเฟิงพูดขึ้น "เฮ้อ เป่หมิงสองจะไปก็ไปสิ ทำไมต้องพาฮอนฮอนของพวกเราไปด้วย...... "

แอนโทนี่จับหูที่เจ็บของเขาและพึมพำกับตัวเอง "เป็นอย่างที่ชายชรานั้นพูดไว้ กู้ฮอนเป็นคนกำหนดความชั่วร้ายของเป่หมิงสอง?"

ป่ายมู่ซี ลูบแก้มที่โดนชกและตะโกนอย่างใจร้อน "เป่หมิงสอง อย่าโง่ไปหน่อยเลย ฉันรู้ว่าในใจนายยังมีพี่สะใภ้อยู่......"