เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 81

ตอนที่ 81 ใครคือคนที่อยู่ในใจแต่ไม่อาจอยู่ข้างกายของคุณ1

"เฮ้อ เป็นนักร้องอะไร? ผู้หญิงอย่างฮอนฮอน แค่หาผู้ชายดีๆคนหนึ่งไว้ในกำมือ ทำไมจะต้องเรียกร้องความสนใจจากคนเหล่านั้นด้วย?"

ชูหยุนเฟิงมองไปที่แอนโทนี่ และเติมแก้วไวน์ของกู้ฮอนจนเต็ม "ฮอนฮอน แก้วนี้เพื่อคุณเลย คุณร้องได้เข้ามาที่ก้นบึ้งของหัวใจผมเลย......"

เขาทำท่ากุมไปที่หัวใจ แกล้งเธออย่างสนุก

หลังจากรับแก้วไวน์ เธอสูดหายใจลึกๆ ทิ้งอดีตอันไม่พึงประสงค์เหล่านั้นและยกแก้วของเธอขึ้นมาใหม่ "งั้นแก้วนี้ฉันยกให้ก้นบึ้งหัวใจคุณละกันคะ ฮาๆ......"

ในขณะที่คุยกัน ก็ดื่มหมดไปหลายต่อหลายแก้ว

เป่หมิงโม่ขมวดคิ้วกับคนทั้งสองที่กำลังดื่มกัน คิ้วของเขาไม่อาจคลายออกได้

ความสามารถในการดื่มเหล้าของกู้ฮอนผู้หญิงคนนั้น เขาเห็นมันแค่ครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว!

จนถึงตอนนี้ หน้าอกของเขาที่เคยถูกเธอกัดราวกับเป็นสเต๊กเนื้อ......มันยังเจ็บปวดอยู่ภายในลึกๆ

ดังนั้น เขาจึงลงจากบาร์ และเดินไปที่กู้ฮอน คว้าแก้วในมือเธอโดยไม่พูดอะไร

เสียงพูดในลำคอ "กู้ฮอน ผมไม่อยากจะไปส่งคนเมาหรอกนะ!"

เธอชะงัก เงยหน้าขึ้นมองตาคมดำเด็ดเดี่ยวนั้น ยอมรับไม่ได้เลยว่า ดวงตาของชายคนนั้นหน้ามองจริงๆ......

"เป่หมิงสอง นายไม่ไปฉันไปเอง OK?" ชูหยุนเฟิงยื่นริมฝีปาก และชำเลืองมองไปที่เป่หมิงโม่อย่างไม่พอใจ

จากนั้น เดินอ้อมเป่หมิงโม่ไปและดึงกู้ฮอนไปนั่งบนโซฟา "ฮอนฮอน ไม่ต้องสนใจเขา พวกเราดื่มต่อ!"

ทันทีที่นั่งลงบนโซฟา แอนโทนี่ก็เอนตัวกลับมาใกล้ๆอีกครั้ง

"ฮอน ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ผมพบว่าผมหลงใหลคุณเข้าแล้ว......" ผู้ที่ชอบร้องเพลงเพี้ยนอย่างคุณชายสามของเป่หมิง หลังจากฟังเพลงของเธอ ก็รู้สึกชอบขึ้นมาทันที

ชูหยุนเฟิงตะโกน "น้อยๆหน่อย เสียงเพี้ยนเป็นไก่ตัวผู้อย่างนาย ที่หลงอยู่ในวงการบันเทิง ก็แค่ไว้หลอกผู้หญิงหัวอ่อนเท่านั้น ไม่เหมือนผู้หญิงยุคใหม่อย่างฮอนฮอนไม่ว่านายจะทำตัวน่ารักขนาดไหนก็ไม่มีทางหลอกได้หรอก?"

แอนโทนี่ตะโกนด้วยความคับข้องใจ

"หึๆ -" กู้ฮอนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

เมื่อเห็นชายรูปหล่อสองคนนี้พูดโต้กันมันกลับกลายเป็นเรื่องสนุกเสียอย่างนั้น

"ฮอนฮอนมาดื่มกันเถอะ" ชูหยุนเฟิงส่งแก้วให้เธออีกครั้ง

เธอมองไปที่เป่หมิงโม่อย่างไม่รู้ตัว ชายคนนั้นยังคงมองตามมือแก้วไวน์ที่เธอเพิ่งรับมาด้วยใบหน้าอึมครึม

ใจสั่นเล็กน้อย แต่เธอยังคงรับแก้วไวน์แก้วใหม่จากชูหยุนเฟิง

ไม่เหมือนในวันนั้นที่ดื่มในผับของป่ายมู่ซี ไวน์กลิ่นแรงแสบจมูก แต่รสชาติของไวน์นี้ โดยเฉพาะคืนนี้ที่ดื่ม รู้สึกดีเป็นพิเศษ

ไม่ลังเลอีกต่อไป เธอก็หลั่งเข้าปากจนหมด......

ป่ายมู่ซี ผู้ที่เงียบตลอดเวลา กล่าวว่า "พวกเรามาเล่นเกมกันเถอะ?"

"เกม?" ดวงตาของแอนโทนี่เต็มไปด้วยความสนใจทันที

"ดีเลย เรามาเล่นด้วยกันเถอะ!" ชูหยุนเฟิงพูดด้วยรอยยิ้ม "ฮอนฮอนคุณว่าดีไหม?"

กู้ฮอนจับหน้าผาก พองแก้ม และพยักหน้าอย่างเงียบๆ

นอกจากนี้ยังมีผู้หญิงหลายคนที่มาคอยบริการในห้องนี้ ก็ต่างเห็นด้วยอย่างพร้อมใจ

เหลือเพียงเป่หมิงโม่ที่แสดงอาการเยือกเย็นอยู่คนเดียว

ทุกคนต่างมองไปที่เขาพร้อมกัน--

ใครเป็นคนแรก?

ใครคือคนที่ช่วงชิงครั้งแรกของเธอในห้องมืดนั้นตอนอายุสิบแปดกัน?

พูดตรงๆ เธอเองก็อยากรู้คำตอบเหมือนกัน

เธอจับหน้าผาก และขมวดคิ้ว พูดอย่างหมดหนทาง "อืม......ฉันขอเลือกเป็นรับคำท้าแทนได้ไหม?"

ป่ายมู่ซี เลิกคิ้วแล้วยิ้มอีกครั้ง "ได้อยู่แล้ว แต่ถ้ารับคำท้า คุณต้องจูบกับคนที่โดนครั้งต่อไปเป็นเวลาหนึ่งนาที!"

"ฮืม?" กู้ฮอน รู้สึกประหลาดใจ

เมื่อรอบที่สองเริ่ม ขวดถูกหมุนและตำแหน่งของปากขวดหยุดที่แอนโทนี่

"ว้าว! แจ็คพอต!" แอนโทนี่ร่าเริงขึ้นมา

ชูหยุนเฟิงได้แต่อดกลั้นเอาไว้

ป่ายมู่ซี เลิกคิ้วแล้วยิ้มอย่างไม่คาดคิด

เป่หมิงโม่ยังคงทำหน้าเฉยชาตามเดิมและไม่สามารถเดาอารมณ์ใดๆ ภายใต้ดวงตาของเขาได้

กู้ฮอนสั่นไหว

"ฮ่าๆ ฮอน มาเถอะ จะเอาสไตล์ฝรั่งเศสหรืออเมริกาฉันก็ไม่รังเกียจหรอก!" แอนโทนี่ลูบริมฝีปากของเขาและทำปากจู๋พยายามที่จะลอง

"เอ่อ......แอนโทนี่......" กู้ฮอนมองใบหน้าหล่อเหลาและน่ารักของแอนโทนี่ แม้ว่าเขาจะมีเสน่ห์ยังไง แต่ไม่รู้ทำไมเธอถึงจูบไม่ลง

"ต้องจูบหนึ่งนาทีนะ!" แอนโทนี่พูดออกมาอย่างนุ่มนวลและขนตางอนกะพริบไปทาง กู้ฮอน

ดูแล้วเธอเหมือนคนโง่ขึ้นมา ผู้ชายของบ้านตระกูลเป่หมิงล้วนมีหน้าตาหล่อเหลากันหมด