แน่นอนว่าฉันไม่ได้ฟังในคำค้านของคุณป๋า เมื่อยืนยันเด็ดขาดว่าจะไปดื่มฉันก็หันหลังให้คุณป๋าทันที แต่คุณป๋ากลับพุ่งปรี่มาดักหน้าประตูห้องเอาไว้ไม่ยอมให้ฉันออกไป
ทำไมกัน!! ฉันอยากจะหนีออกไปให้พ้นๆ จากตรงนี้
ฉันไม่อยากที่จะต้องมาเผชิญหน้ากับคุณป๋าแบบนี้ !!
“หนูนัดฟาร์นไว้ค่ะ ป่านนี้ฟาร์นคงไปรอที่คลับแล้ว” ฉันพูดบ่ายเบี่ยงพยายามหาข้ออ้างทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองได้ออกไปจากห้องนี้เร็วๆ
“เธอไม่เข้าใจที่ฉันพูด ?” คุณป๋าเลิกคิ้วขึ้นถาม ก่อนจะยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ “หรือว่าฉันจะใจดีกับเธอมากเกินไป”
คำพูดของคุณป๋าทำให้ฉันนึกตลกในใจ ใจดีมากเกินไปอย่างงั้นหรอ ตั้งแต่จำความได้ฉันไม่เคยเห็นคุณป๋าใจดีเลยสักครั้ง
“จำได้มั้ยคะ หนูบอกว่าถ้าหนูทำงานนี้สำเร็จหนูขอย้ายไปอยู่คอนโด”
“จำได้” คุณป๋าเดินหลีกจากประตูไปนั่งลงบนเตียง “แต่เธอพลาดนะ”
คุณป๋ากระตุกยิ้มมุมปากอย่างยากมี่จะคาดเดาว่าตอนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ “จะให้ฉันย้ำข้อผิดพลาดให้ฟังอีก ?”
ฉันเม้มปากแน่น เรื่องการวางยาฉันไม่พลาด แน่นอนว่าฉันจะไม่ถามว่าตัวฉันเองพลาดที่จุดไหน เพราะฉันรู้ดีว่าคำตอบมันคืออะไร
ทั้งที่คุณป๋าพูดมาก่อนหน้านี้ว่าจะไม่เอ่ยถึง แต่ผ่านไปไม่กี่นาทีกลับหยิบเรื่องนี้มาพูดให้กำกวม
“....ค่ะ”
ก๊อกๆ (เสียงเคาะห้อง)
“มีอะไร” คุณป๋าตะโกนถามคนที่อยู่ด้านนอกห้อง ทั้งที่ยังไม่ได้เปิดประตู
“มีผู้หญิงคนใหม่มานายจะให้ผมบอกให้เธอเตรียมตัวเลยมั้ยครับ”
คำพูดของคนที่อยู่ด้านนอกไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกแปลกใจหรือตกใจอะไร เพราะมันเป็นเรื่องปกติที่จะมีผู้หญิงมากมายเข้าออกบ้านหลังนี้ และฉันก็ไม่เคยมาวุ่นวาย
“วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์” คุณป๋าละสายตาออกจากประตูห้องมามองที่ใบหน้าของฉัน “...ไม่มีอารมณ์กับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น”
“ถ้าอยากจะไปดื่ม ก็ต้องไปที่คลับของฉัน” คุณป๋าลุกขึ้นยืนเต็มความสุข “ฉันกำลังจะเข้าไปตรวจงานพอดี เธอไปพร้อมฉันเลยแล้วกัน”
“หนูอยากนั่งรถไปเองมากกว่าค่ะ”
คุณป๋าหันขวับมาจ้องหน้าฉันตาเขม็ง เมื่อฉันเอาแต่คัดค้านทุกอย่างที่คุณป๋าบอก “ยิ่งเธอปฏิเสธ ฉันก็ยิ่งบังคับ อย่าทำให้ฉันต้องหงุดหงิด !!”
@คลับ
ฉันนั่งรถมาที่คลับกับคุณป๋าเพราะถูกบังคับ ทั้งที่ความจริงไม่อยากจะนั่งมาด้วยเลยสักนิด วันนี้ฉันกับฟาร์นมาดื่มกันแค่สองคน
“ทำไมวันนี้ถึงชวนมาดื่มที่นี่ ปกติไม่ชอบมาดื่มที่คลับของอาหิรัญ ?” ฟาร์นถามอย่างแปลกใจ
ใช่! ฉันไม่ชอบมาที่คลับของคุณป๋า ถึงแม้จะเป็นคลับชื่อดังแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันอยากจะมาเลยสักนิด ถ้าไม่โดนบังคับคงไม่ได้เห็นฉันที่นี่แน่ๆ
“อยากเปลี่ยนที่ดื่มมั้ง” ฉันตอบปัดๆ ไปเพราะไม่อยากถูกจี้ถามอะไรมาก
“เมล คือไปโดนอะไรมา ?” ฟาร์นเพ่งมองมาที่คอของฉัน ในขณะที่ฉันกำลังยกเหล้าขึ้นดื่ม
“ปะ เปล่ามดกัดน่ะ” ฉันรีบเอาผมปิดรอยแดงไว้ จริงๆ ฉันเอาผมปิดไว้ตลอดแต่ดันเผลอลืมปัดผมไปอีกข้าง
มันคือรอยแดงที่ตอกย้ำถึงความผิดพลาดของฉัน และฉันก็อยากให้มันหายไปเร็วๆ ไม่อยากคิดถึงว่าใครคือเจ้าของรอยนี้
“ถ้าเธอมีแฟนฉันคงคิดว่านี่คือรอยคริส” ฟาร์นพูดก่อนจะเหลือบตามองไปที่ทางซ้ายของตัวเอง “ดูสิว่าฉันเจอใคร”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+
มีต่อไหมครับ...