เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ นิยาย บท 11

แน่นอนว่าฉันไม่ได้ฟังในคำค้านของคุณป๋า เมื่อยืนยันเด็ดขาดว่าจะไปดื่มฉันก็หันหลังให้คุณป๋าทันที แต่คุณป๋ากลับพุ่งปรี่มาดักหน้าประตูห้องเอาไว้ไม่ยอมให้ฉันออกไป

ทำไมกัน!! ฉันอยากจะหนีออกไปให้พ้นๆ จากตรงนี้

ฉันไม่อยากที่จะต้องมาเผชิญหน้ากับคุณป๋าแบบนี้ !!

“หนูนัดฟาร์นไว้ค่ะ ป่านนี้ฟาร์นคงไปรอที่คลับแล้ว” ฉันพูดบ่ายเบี่ยงพยายามหาข้ออ้างทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองได้ออกไปจากห้องนี้เร็วๆ

“เธอไม่เข้าใจที่ฉันพูด ?” คุณป๋าเลิกคิ้วขึ้นถาม ก่อนจะยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ “หรือว่าฉันจะใจดีกับเธอมากเกินไป”

คำพูดของคุณป๋าทำให้ฉันนึกตลกในใจ ใจดีมากเกินไปอย่างงั้นหรอ ตั้งแต่จำความได้ฉันไม่เคยเห็นคุณป๋าใจดีเลยสักครั้ง

“จำได้มั้ยคะ หนูบอกว่าถ้าหนูทำงานนี้สำเร็จหนูขอย้ายไปอยู่คอนโด”

“จำได้” คุณป๋าเดินหลีกจากประตูไปนั่งลงบนเตียง “แต่เธอพลาดนะ”

คุณป๋ากระตุกยิ้มมุมปากอย่างยากมี่จะคาดเดาว่าตอนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ “จะให้ฉันย้ำข้อผิดพลาดให้ฟังอีก ?”

ฉันเม้มปากแน่น เรื่องการวางยาฉันไม่พลาด แน่นอนว่าฉันจะไม่ถามว่าตัวฉันเองพลาดที่จุดไหน เพราะฉันรู้ดีว่าคำตอบมันคืออะไร

ทั้งที่คุณป๋าพูดมาก่อนหน้านี้ว่าจะไม่เอ่ยถึง แต่ผ่านไปไม่กี่นาทีกลับหยิบเรื่องนี้มาพูดให้กำกวม

“....ค่ะ”

ก๊อกๆ (เสียงเคาะห้อง)

“มีอะไร” คุณป๋าตะโกนถามคนที่อยู่ด้านนอกห้อง ทั้งที่ยังไม่ได้เปิดประตู

“มีผู้หญิงคนใหม่มานายจะให้ผมบอกให้เธอเตรียมตัวเลยมั้ยครับ”

คำพูดของคนที่อยู่ด้านนอกไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกแปลกใจหรือตกใจอะไร เพราะมันเป็นเรื่องปกติที่จะมีผู้หญิงมากมายเข้าออกบ้านหลังนี้ และฉันก็ไม่เคยมาวุ่นวาย

“วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์” คุณป๋าละสายตาออกจากประตูห้องมามองที่ใบหน้าของฉัน “...ไม่มีอารมณ์กับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น”

“ถ้าอยากจะไปดื่ม ก็ต้องไปที่คลับของฉัน” คุณป๋าลุกขึ้นยืนเต็มความสุข “ฉันกำลังจะเข้าไปตรวจงานพอดี เธอไปพร้อมฉันเลยแล้วกัน”

“หนูอยากนั่งรถไปเองมากกว่าค่ะ”

คุณป๋าหันขวับมาจ้องหน้าฉันตาเขม็ง เมื่อฉันเอาแต่คัดค้านทุกอย่างที่คุณป๋าบอก “ยิ่งเธอปฏิเสธ ฉันก็ยิ่งบังคับ อย่าทำให้ฉันต้องหงุดหงิด !!”

@คลับ

ฉันนั่งรถมาที่คลับกับคุณป๋าเพราะถูกบังคับ ทั้งที่ความจริงไม่อยากจะนั่งมาด้วยเลยสักนิด วันนี้ฉันกับฟาร์นมาดื่มกันแค่สองคน

“ทำไมวันนี้ถึงชวนมาดื่มที่นี่ ปกติไม่ชอบมาดื่มที่คลับของอาหิรัญ ?” ฟาร์นถามอย่างแปลกใจ

ใช่! ฉันไม่ชอบมาที่คลับของคุณป๋า ถึงแม้จะเป็นคลับชื่อดังแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันอยากจะมาเลยสักนิด ถ้าไม่โดนบังคับคงไม่ได้เห็นฉันที่นี่แน่ๆ

“อยากเปลี่ยนที่ดื่มมั้ง” ฉันตอบปัดๆ ไปเพราะไม่อยากถูกจี้ถามอะไรมาก

“เมล คือไปโดนอะไรมา ?” ฟาร์นเพ่งมองมาที่คอของฉัน ในขณะที่ฉันกำลังยกเหล้าขึ้นดื่ม

“ปะ เปล่ามดกัดน่ะ” ฉันรีบเอาผมปิดรอยแดงไว้ จริงๆ ฉันเอาผมปิดไว้ตลอดแต่ดันเผลอลืมปัดผมไปอีกข้าง

มันคือรอยแดงที่ตอกย้ำถึงความผิดพลาดของฉัน และฉันก็อยากให้มันหายไปเร็วๆ ไม่อยากคิดถึงว่าใครคือเจ้าของรอยนี้

“ถ้าเธอมีแฟนฉันคงคิดว่านี่คือรอยคริส” ฟาร์นพูดก่อนจะเหลือบตามองไปที่ทางซ้ายของตัวเอง “ดูสิว่าฉันเจอใคร”

“กรี๊ดดดดด” เสียงฮาน่ากรี๊ดดังลั่น ตอนนี้เลือดค่อยๆ ไหลลงมาอาบใบหน้าของเธอ ก่อนที่เสียงเพลงในคลับจะหยุดลง เสียงซุบซิบของผู้คนดังขึ้น บางคนก็แตกตื่นกับเหตุการณ์นี้

“สมองฉันไม่ได้คิดแต่จะจับผู้ชายแบบแก และฉันก็ไม่เคยคิดอยากจะยุ่งกับผู้ชายของแกสักนิด สกปรก!!”

“มีเรื่องอะไรกัน !!” เสียงทุ้มเข้มตวาดถามดังลั่นมาแต่ไกล ไม่นานร่างของคุณป๋าก็เดินมาประชิดที่ตัวฉัน

“อาหิรัญคะ ฮึก~” ฮาน่าเดินมาเกาะแขนของคุณป๋า แล้วร้องห่มร้องไห้

“เธอทำอะไรหนูฮาน่า ต้องรุนแรงขนาดนี้เลยรึไง!!!”

ฉันได้แต่ยืนมองภาพตรงหน้าด้วยความสงสัย เพราะไม่รู้ว่าคุณป๋ากับฮาน่าไปรู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร่

“ไม่ถามก่อนหรอคะว่ามันพูดอะไรกับหนู หนูถึงหมดความอดทน ?”

คุณป๋าหันไปมองฮาน่า ได้ทียัยนั่นก็อ้อนยกใหญ่ แทนที่จะรีบไปหาหมอ ท่าทางของคุณป๋ากับฮาน่าที่ดูจะสนิทสนมกันมันทำให้ฉันแทบจะไม่อยากคิดมาใส่หัว แต่ทำไมถึงห้ามไม่ให้ตัวเองคิดไม่ได้

“ฟาร์นไปดื่มที่ร้านอื่นกันเถอะ” ฉันจับมือฟาร์นเพื่อจะพาเดินออกจากร้าน แต่กลับถูกคุณป๋ากระชากอย่างแรง “ทำผิดแล้วคิดว่าจะได้เดินออกไปง่ายๆ ?”

“ทำไมคะ จะเรียกตำรวจมาจับหนูหรอ เอาสิ คุณป๋าเรียกตำรวจมาเลยสิคะ!!”

“เมเบล !!” คุณป๋าตวาดเสียงกร้าว คุณป๋าพยายามระงับอารมณ์โกรธ เพราะตอนนี้มีคนกำลังจังตามองเราอยู่เป็นจำนวนมาก “ขอโทษหนูฮาน่าซะ!”

“ไม่จำเป็นค่ะ” พูดจบฉันก็หันไปมองฟาร์น “ไปกันเถอะฟาร์น”

ฉันจูงมือฟาร์นให้เดินออกจากคลับไปพร้อมๆ กัน แต่แล้วก็มีเสียงของคุณป๋าตะโกนตามหลังมาติดๆ

“จับตัวเธอขึ้นไปบนชั้นสอง กูคงต้องอบรมเด็กดื้อสักหน่อย”