เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ นิยาย บท 13

ฉันรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งปรี่ตรงไปยังประตู แต่ถูกคุณป๋าโอบเอวเอาไว้ก่อนจะลากตัวฉันมาเหวี่ยงลงบนโซฟาตัวเดิม

เข็มขัดราคาแพงถูกคุณป๋าเหวี่ยงลงพื้นอย่างไม่ใยดี ก่อนจะเดินตรงมาหาฉันช้าๆ

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกกลัวคุณป๋าได้มากขนาดนี้ ฉันไม่อยากจะคาดเดาเลยจริงๆ ว่าอะไรมันจะเกิดขึ้นต่อจากนี้

“หนูเป็นลูกเลี้ยงของคุณป๋าไม่ใช่หรอคะ” เมื่อฉันถามออกไปแบบนั้นมันก็ทำให้คุณป๋าชะงัก แล้วขมวดคิ้วจ้องหน้าฉันจนยุ่งเหยิงไปหมด “อย่าทำอะไรเพื่อเป็นการซ้ำเติมความผิดพลาดอีกเลยนะคะ แค่ครั้งเดียวก็ไม่รู้ว่าจะลบมันออกไปยังไงแล้ว”

ฉันพูดจากใจจริง ด้วยความรู้สึกจริงๆ คิดว่าฉันยินดีมากหรือไงกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นจากความผิดพลาด

“.....” คุณป๋าไม่ได้พูดอะไรและยังคงมองหน้าฉันอยู่แบบนั้น

“ตอนนี้หนูพยายามไม่คิดถึงว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้...อย่าทำให้ทุกอย่างมันแย่ไปกว่านี้เลยนะคะ”

“เธอเองต่างหากที่ทำให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้” ฉันมองคุณป๋าอย่างไม่เข้าใจ ก็ไหนตอนแรกเป็นคนพูดว่าจะไม่เอ่ยถึงไง ทำไมท่าทางตอนนี้มันถึงต่างจากก่อนหน้านี้ล่่ะ

คุณป๋าโน้มตัวลงมา ก่อนจะจับปลายคางของฉันให้เงยขึ้น “ใช่! เธอเป็นลูกเลี้ยงของฉัน แล้วเธอกล้าเถียงหรือเปล่าว่าไม่ได้เป็นมากกว่านั้น”

“หยุดพูดสักทีได้มั้ยคะ”

“อย่ายุ่งกับผู้หญิงของฉัน....” คุณป๋าสั่งเสียงกร้าว คำพูดนี้มันชัดเจนว่าคุณป๋ายอมรับแล้วว่าฮาน่าคือผู้หญิงของคุณป๋าอีกคน

“หนูไม่เคยอยากยุ่งกับมัน งั้นก็ฝากบอกผู้หญิงของคุณป๋าด้วยนะคะว่าอย่ามาล้ำเส้นหนู!!”

ก๊อกๆ ก๊อกๆ (เสียงเคาะประตูห้อง)

“นายครับ คุณวิเชียรมาแล้วครับ” เสียงพี่กล้าดังมาจากหน้าประตูห้อง

คุณป๋าหันไปมองที่ประตูแวบหนึ่งก่อนจะมองกลับมาหาฉัน “ห้ามออกไปไหนจนกว่าฉันจะกลับมา”

“.....” ฉันไม่ได้ตอบ เพียงแค่มองแผ่นหลังของคุณป๋าที่ค่อยๆ เดินออกจากห้องไป