เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ นิยาย บท 33

เมื่อถูกอย่างมันกำลังจะเลยเถิดไปไกล ฉันรีบตั้งสติแล้วผลักตัวคุณป๋าออกเต็มแรง ทำให้ร่างของคุณป๋าหล่นตุบ! ลงไปอยู่ตรงพื้น

“นี่เธอ!!” คุณป๋าชี้หน้าฉันอย่างหาเรื่อง

“คิดว่าหนูต้องยอมทุกครั้งเลยหรอคะ” ฉันตั้งคำถามอย่างเหลืออด

กริ่ง! เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นมา เมื่อหยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นเบอร์ของพี่เบส

ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ อย่างเบื่อหน่าย ทั้งที่เห็นว่าคุณป๋าไม่ชอบหน้าตัวเองขนาดนั้น ทำไมถึงพยายามเข้าหาฉันอยู่ได้กันนะผู้ชายคนนี้ แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็กดรับสาย ทั้งที่ตอนนี้สายตาของคุณป๋าที่มองมากำลังจ้องฉันอยู่ตาเขม็ง

( ค่ะพี่เบส )

ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ยินพี่เบสตอบ คุณป๋าพอได้ยินชื่อพี่เบสก็ลุกขึ้นมาดึงโทรศัพท์ไปจากมือของฉัน ก่อนจะเดินไปที่ราวเหล็กตรงรอบเรือ แล้วโยนโทรศัพท์ของฉันลงไปในทะเล

“คุณป๋า ทำบ้าอะไรคะ!!!”

คุณป๋าหมุนตัวมาหาฉัน แล้วเดินมาใกล้ๆ จากนั้นก็โน้มใบหน้ากดจูบลงมาบนหน้าผากของฉันอย่างแผ่วเบา

มือหนาจับปลายคางของฉันให้เงยขึ้น แล้วพูดเสียงเย็น “ฉันไม่ชอบเลยนะ เวลาได้ยินเธอเรียกชื่อมัน”

“มากไปหรือเปล่าคะ ?”

“ฉันพอใจแบบนี้” คุณป๋ากระตุกยิ้มมุมปาก “เดี๋ยวฉันซื้อโทรศัพท์ให้เธอใหม่ หวังว่าจะไม่เห็นเธอคุยกับมันอีกนะเด็กน้อย”