เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ นิยาย บท 71

สรุปบท เด็กดื้อ | 71 ข่มขู่ Nc20+: เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+

สรุปตอน เด็กดื้อ | 71 ข่มขู่ Nc20+ – จากเรื่อง เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ โดย Story Truth

ตอน เด็กดื้อ | 71 ข่มขู่ Nc20+ ของนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่เรื่องดัง เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ โดยนักเขียน Story Truth เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ร่างของฉันถูกจับยัดเข้าไปด้านในรถตรงเบาะนั่งด้านหลังคนขับ ซึ่งเป็นรถของคุณป๋า พร้อมกับร่างของคุณป๋าที่ขึ้นมานั่งข้างๆ กับฉันและไม่ลืมที่จะปิดประตูรถ

“จะทำอะไรคะ” ฉันขยับหนีจนติดกับประตูรถ คุณป๋าขยับเข้ามาใกล้ๆ

“ก็แค่มาคุย”

“…..” ฉันเม้มปากแน่น คำตอบกับสีหน้าของคุณป๋ามันทำให้ฉันเริ่มกลัวว่านี่มันไม่ใช่แค่การคุยธรรมดาแน่ๆ

“เป็นไงบ้าง” จู่ๆ คุณป๋าก็ถาม ซึ่งเป็นคำถามที่ฉันไม่คิดว่าจะได้ยิน

“ก็ดีค่ะ พี่ดินเขาเป็นคนดี ดีกว่าผู้ชายคนแรกของหนู…โอ้ย” ยังพูดไม่ทันจบแขนของฉันก็ถูกคุณป๋ากระชากเต็มแรง

“ทำไมต้องเอ่ยถึงมันตอนอยู่กับฉัน !!”

“ทำไมล่ะคะ แค่เอ่ยถึงก็รับไม่ได้แล้วหรอ แบบนี้ถ้าเห็นว่าหนูกับพี่ดินเวลาที่เราอยู่บนเตียงด้วยกัน เรามีความสุขมากขนาดไหน….”

หมับ!! ครั้งนี้ไม่ใช่แค่ตะคอกและกระชาก แต่คุณป๋าใช้มือของตัวเองบีบปลายคางของฉันอย่างแรง

“มีความสุข หึ!!!” คุณป๋าจ้องหน้าฉันตาเขม็ง “ฉันก็ทำให้เธอมีความสุขได้เหมือนกัน”

“จะทำอะไรก็ทำสิคะ เอาให้พอใจ หนูจะได้เกลียดคุณป๋าได้จริงๆ สักที”

มือหน้าสะบัดออกจากใบหน้าของฉันอย่างแรง จากนั้นคุณป๋าก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆ “เธอรักฉันมากขนาดนั้น คิดว่าจะเกลียดฉันได้ลงคอหรือไง”

“ตอนนี้หนูรักพี่ดิน” ฉันใช้มือดันแผงอกแกร่งให้ออกห่าง จากนั้นก็หันตัวมาที่ประตูแล้วใช้มือเปิด แต่ประตูมันดันล็อก ทำให้ฉันต้องหันหน้ากลับมามองคุณป๋าอีกครั้ง

“เปิดประตูรถเดี๋ยวนี้ค่ะ!!”

“ไม่เปิด”

“หรือจะให้หนูทุบกระจกคะ”

“เอาสิ”

ฉันพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ อย่างหงุดหงิด ทำไมต้องเป็นฉันที่จนมุมทุกครั้ง แล้วทำไมต้องมาเจอหน้ากันด้วย ทำไมถึงยังไม่ยอมจบสักที

ในหัวของฉันมันมีแต่คำถามว่า ทำไมๆๆๆๆ เต็มไปหมด

“เลิกยุ่งกับมันซะ!!” คุณป๋าบอก

“หนูมีสิทธิ์ที่จะมีใครก็ได้ค่ะ ก็ทำเหมือนๆ กับคุณป๋า”

“คุณป๋า!!” ฉันเบิกตากว้างเพราะ จู่ๆ คุณป๋าก็เปลี่ยนจากนั่งข้างๆ ลงไปนั่งคุกเข่าที่พื้นของรถแทน จากนั้นก็ดึงตัวฉันให้มาอยู่ตรงหน้าของตัวเอง

“เธอคงไม่รู้ว่ากำลังทำให้ฉันหงุดหงิด”

“อย่าทำอะไรบ้าๆ นะคะ!!”

คุณป๋าไม่ได้ฟังความอะไร สอดมือเข้ามาในชุดราตรีที่ฉันสวมใส่ เพื่อดึงกางเกงในตัวจิ๋วออก ส่วนฉันก็ดินแต่ถูกมืออีกข้างของคุณป๋ารั้งเอาไว้ แถมประตูรถมันก็เปิดไม่ออก

“รู้มั้ยว่าฉันคิดถึงเธอมากขนาดไหน…”

เรียวขาของฉันถูกชันขึ้น ก่อนที่ใบหน้าคมคายของคุณป๋าจะซุกลงมาตรงหว่างขา

“อย่า บอกว่าอย่า อ๊ะ~” ร่างของฉันสะดุ้งเล็กน้องเมื่อเรียวลิ้นร้อนๆ แตะลงมาบนติ่งเกสรของฉัน และนั่นมันคือจุดอ่อน

แต่!!! ฉันพยายามจะไม่มีอารมณ์ร่วม พยายามดิ้นไปมา แต่ดิ้นยังไงลิ้นของคุณป๋าก็ยังตวัดเลียบนติ่งเกสรของฉันอยู่ดี

“ยะ หยุด อ๊า บอกให้หยุดไง” ฉันใช้มือดันไหล่กว้าง แต่ก็ไร้ประโยชน์ เพราะคุณป๋าใช้มือทั้งสองข้างเกี่ยวกับต้นขาของฉันเอาไว้

“อื้ม หวานเหมือนเดิม”

ฉันที่หมดแรงค่อยๆ หยุดดิ้นแล้วหอบหายใจโรยริน บิดเร้าร่างกายที่ตามจังหวะลิ้นสากที่ตวัดไปมา

“อ๊า ~” ครั้งแล้วครั้งเล่าที่หลุดครางออกมา และฉันก็ต้องกัดริมฝีปากของตัวเองเอาไว้แน่น เพื่อไม่ให้เปล่งเสียงที่น่าอายนั้นอีก

พยายามสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ ก่อนจะก้มมองเส้นผมสีดำขลับตรงหน้า คุณป๋ายังคงปรนเปรอฉันอย่างเร่าร้อน

คุณป๋าหยัดตัวขึ้นใบหน้าของเราทั้งคู่อยู่ในระดับเดียวกัน จากนั้นก็โน้มใบหน้ามาประกบปากจูบฉัน ซึ่งฉันที่รู้ตัวเองดีว่าครั้งนี้ไม่มีทางหนีพ้นแน่ๆ จึงนิ่งเพื่อให้คุณป๋าทำ โดยไม่ได้ตอบสนองอะไรทั้งนั้น

คุณป๋าผละจูบออกแล้วมองใบหน้าของฉันอย่างไม่ชอบใจ ก่อนจะก้มหน้าลงปลดเข้มขัดราคาแพงของตัวเองและปลดกางเกงลงอย่างเรียบร้อน ท่อนเอ็นขนาดใหญ่ถูกควักออกมา มือใหญ่ของคุณป๋ากำรูดที่ท่อนเอ็นของตัวเองทำให้มันแข็งตัวและมีขนาดใหญ่จนน่ากลัว

“พอดีช่วงนี้ทำกับพี่ดินหนักไปหน่อย อ๊ะ~” ยังพูดไม่ทันจบคุณป๋าก็กระแทกเอวสอบเข้ามาอย่างรุนแรง ทำให้ฉันจุกที่ท้องน้อยเอามากๆ จนต้องเอามือไปดันหน้าท้องแกร่งเอาไว้

คุณป๋าก้มหน้าลงหยิบอะไรบางอย่างในเสื้อของตัวเองขึ้นมา มันคือโทรศัพท์

“คิดจะทำอะไรคะ” ฉันถามเมื่อคุณป๋ายกโทรศัพท์ขึ้นให้อยู่ในระดับแนวนอน จากนั้นก็เริ่มขยับท่อนเอ็นเข้าออกโดยไม่ได้ตอบคำถามของฉัน

“ถะ ถ่ายคริปอย่างนั้นหรอคะ” ฉันเบิกตากว้าง พยายามแย่งโทรศัพท์จากมือของคุณป๋ามา แต่ก็ถูกปัดมือออก

เอวสอบกระแทกถาโถมอย่างรุนแรงและป่าเถื่อนอีกครั้ง ปัก ปัก ปัก เสียงเนื้อกระทบกันดังก้องไปทั่วทั้งคันรถ

“อ๊า เมเบลที่รัก เธอสุดยอดไปเลย” ฉันรู้ว่าที่คุณป๋าพูดแบบนี้ จงใจให้เสียงของตัวเองอยู่ในคริป

ส่วนฉันก็ยกมือขึ้นมาปิดปากแล้วเบือนหน้าหนี ไม่นานคุณป๋าก็วางโทรศัพท์ลง จากนั้นก็เอามือมาบีบเค้นหน้าอกของฉัน แล้วอัดกระแทกเอวสอบอย่างหนักหน่วง

ร่างของคุณป๋าก็เกร็งกระตุกติดกันถี่ๆ พร้อมกับน้ำสีขาวขุ่นที่พุ่งเข้ามาในร่างกายของฉัน

“อะ ออกไป” ฉันดันตัวคุณป๋าให้ออกไปให้พ้น เมื่อท่อนเอ็นหลุดออกไปแล้วฉันก็รีบเอื้อมมือไปหยิบทิชชูหน้ารถมาเช็ดคราบน้ำกามออกทันที

คุณป๋าขึ้นมานั่งเบาะข้างๆ กับฉันพร้อมกับตัดแจงใส่กางเกงให้เรียบร้อย ฉันก็เหมือนกัน

บรรยากาศภายในรถเงียบสนิท ฉันไม่ปริปากพูดอะไรออกมาทั้งนั้น จนกระทั่งได้ยินเสียงจากคคลิปที่คุณป๋าถ่ายเอาไว้เมื่อครู่ ทำให้ฉันต้องหันควับไปมอง

“เอาโทรศัพท์มานี่นะคะ” ฉันกะจะแย่งโทรศัพท์ของคุณป๋ามาลบคริปออก แต่คุณป๋าเร็วกว่า “ลบคลิปเดี๋ยวนี้นะคะ!!”

“อ่า! มันก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนถูกมั้ย ?” คุณป๋าถามกลับอย่างเจ้าเล่ห์ ทำให้ฉันต้องกำหมัดแน่น “กลับมาหาฉัน…”

“ไม่ค่ะ!!” ฉันตอบอย่างมั่นใจ

ฉันยังจำความรู้สึกนั้นได้ดี และฉันก็ยังยืนยันคำพูดเดิมตั้งแต่วันที่ตัดสินจบความสัมพันธ์กับคุณป๋า ว่ายังไงฉันก็ไม่มีทางเอาตัวเองกลับมาเจ็บปวดอีก

“อย่างนั้นฉันคงต้องส่งคลิปที่เรามีความสุขด้วยกันให้ไอ้ผู้ชายคนนั้นดูสักหน่อย เผื่อมันจะตาสว่าง”

“ต้องทำร้ายหนูขนาดนี้เลยหรอคะ แค้นหนูเรื่องอะไร ทั้งที่หนูต่างหากที่เป็นฝ่ายถูกคุณป๋าทรยศ!!”

คุณป๋าเอามือมาจับปลายคางของฉัน แล้วพูด “แค่กลับมาเป็นของฉันเมเบล แล้วฉันจะลบคริปนี้ทิ้ง ตามที่เธอต้องการ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+