เด็กดื้อ | 73 อยากตายหรือไง – ตอนที่ต้องอ่านของ เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+
ตอนนี้ของ เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ โดย Story Truth ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง เด็กดื้อ | 73 อยากตายหรือไง จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
เวลาล่วงเลยมาถึงวันสอบ วันสุดท้าย ฉันขับรถกลับมาที่คอนโด วันนี้ต้องเก็บเสื้อผ้า เพราะพรุ่งนี้ฉันจะขึ้นดอย ตามที่พี่ดินแนะนำ
หลายวันมานี้มักจะมีกุหลาบช่อโตมาวางไว้ที่หน้าห้องของฉันทุกวัน แต่ฉันก็ไม่เคยคิดจะสนใจหรือหยิบมันขึ้นมาเชยชมเลยสักครั้ง
และฉันก็ไม่ได้เจอคุณป๋าตั้งแต่วันนั้น ฉันบล็อกแล้วทุกอย่าง เรื่องคลิป ถ้าคุณป๋าจะส่งให้พี่ดินดู ฉันก็ไม่แคร์ อยากจะทำร้ายฉันยังไงก็เชิญ
เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่ได้ไปมหาวิทยาลัยวันสุดท้ายของภาคเรียนแล้ว ฉัน ฟาร์น และเอวาจึงลงความคิดเห็นกันว่าเราจะไปฉลองที่คลับ
จริงๆ มันเป็นความคิดของฉันกับฟาร์นน่ะ เอวาก็ขัดไม่ได้หรอก เพราะปิดเทอมนี้เราก็ต้องต่างแยกย้ายกัน เจอกันอีกครั้งก็มหาวิทยาลัยเปิดนู้น
#คลับ
ฉันกับเพื่อนเลือกนั่งโต๊ะที่ไม่ค่อยมีคนพลุ่งพล่านเท่าไหร่ เพราะไม่ค่อยชอบความแออัด
ฉันนั่งดื่มกับฟาร์นสองคน ส่วนเอวาก็ดื่มน้ำเปล่าเหมือนเดิม วันนี้ที่คลับคนค่อนข้างแน่นเป็นพิเศษ
“แกจะกลับไปอยู่ที่บ้านหรือจะอยู่ที่คอนโดหรอเมเบล ?” เอวาถาม
เป็นคำถามที่รู้สึกว่ามันตอบยากจริงๆ เรื่องที่จะไปบนดอย ฉันจะไม่บอกสองคนนี้ เพราะกลัวว่าทั้งคู่จะเผลอพูดให้คุณป๋ารู้
“อยู่คอนโดแหละ วันไหนอยากกลับบ้านก็กลับ” ฉันต้องโกหกออกไป เพราะทั้งเอวาและฟาร์นไม่มีใครรู้ปัญหาในตอนนี้ของฉัน
ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะปิดบัง แค่มันคงไม่ใช่เรื่องที่สมควรเล่าเท่าไหร่ ใช่มั้ยล่ะ ยังไงทุกอย่างมันก็จบไปแล้ว ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับคุณป๋าก็ให้มีแค่เราที่รู้ ไม่จำเป็นต้องไปเอ่ยปากบอกให้ต่อใคร
“ฉันต้องบินไปอังกฤษ เหงาแย่เลย” เอวาบอก เป็นปกตินั่นแหละ เวลาปิดเทอมนางจะบินไปต่างประเทศกับพ่อแม่
“ส่วนฉัน ไม่มีอะไรทำ” ฟาร์นพูด
“อย่างนายคงไม่เหงาหรอก ฉันมั่นใจ” ฉันว่า เสืออย่างฟาร์นคงไม่ปล่อยให้ท้องว่างจนมหาวิทยาลัยเปิดเทอมหรอก
ฟาร์นไหวไหล่ให้ฉัน ก่อนที่เราจะยกแก้วขึ้นมาชน แล้วดื่มจนหมดแก้วพร้อมกัน
ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ เพื่อเช็คดู จริงๆ ใจหนึ่งก็รู้สึกระแวง เพราะว่าจะเจอหน้าคนที่ไม่อยากเจอ ‘คุณป๋า’ ยังไงล่ะ
ถ้ามีใครสักคนบนโลกที่ฉันไม่อยากเจอมากที่สุดตอนนี้ ก็คงจะเป็นคุณป๋านี่แหละ
ดีหน่อยที่ฉันเริ่มทำใจกับอะไรหลายๆ อย่างได้แล้ว ไม่ต้องร้องไห้ฟูมฟายอย่างที่ผ่านมา แต่ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่เจ็บปวดเลย เพราะความเจ็บปวดนั้นมันยากที่จะลบออกไปได้
ฉันดื่มกับเพื่อนฉันคลับใกล้ปิดจึงชวนกันกลับ วันนี้ฉันเอารถมาเอง เพราะให้ฟาร์นกับเอวามาจองโต๊ะก่อน จึงต้องขับรถตามมาทีหลัง
ในขณะที่ฉันกำลังจะเปิดประตูรถของตัวเอง จู่ๆ ร่างของฉันก็ถูกมือหนาของใครสักคนมาคว้าจับไว้ ด้วยความตกใจฉันจึงหันหน้าไปอัตโนมัติและสะบัดแขนออกจากแรง
“…คุณป๋า” ฉันเรียกชื่อคนตรงหน้าออกมาอย่างตกใจ “ตามหนูมาอย่างนั้นหรอคะ”
ฉันคิดไว้แล้วเชียว ไม่ว่าจะทำอะไรก็ไม่พ้นสายตาของคุณป๋า เพราะแบบนี้ไงฉันถึงไม่อยากอยู่ที่นี่ ถ้าคุณป๋ายังตามรังควานแบบนี้ รอยแผลในใจของฉันมันก็คงไม่มีวันหายดี
“คุยกันหน่อยได้มั้ย…”
ครั้งนี้คุณป๋าแปลกไปกว่าทุกครั้ง ทั้งสีหน้า น้ำเสียง และท่าทาง ไม่ได้ใจร้อนแบบที่ผ่านๆ มา
คุณป๋าเอื้อมมือมาจับมือฉัน แต่ก็ถูกฉันสะบัดออกอีกตามเคย “ไม่ค่ะ ไม่มีอะไรต้องคุย”
“อยากตายหรือไงคะ !!”
“ฉันอยากคุยกับเธอ”
“ก็บอกว่าไม่คุยไง หลบไป!!”
“…..” คุณป๋าเงียบและไม่ยอมหลบออกไปตามที่ฉันบอก
ฉันพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูลงจากรถ เดินตรงไปยังร่างของคุณป๋าที่กำลังมองฉันเดินไปหาตัวเองอยู่
เพี๊ยะ!!! มือของฉันฟาดลงไปบนแก้มข้างซ้ายของคุณป๋าเต็มแรง
“ร้ายกับหนูสิ ทำแบบเดิมสิ จะมาทำแบบนี้ทำไม!!”
“…..”
“รู้มั้ยคะว่าตัวเองน่ารังเกียจขนาดไหน !!” ฉันพยายามระงับอารมณ์ที่มันเดือดดาลของตัวเอง แต่พอเห็นหน้าคุณป๋ามันก็ทำไม่ได้
“…อื้ม” คุณป๋าก้มหน้าตอบ “ฉันก็แค่อยากคุย เธอเมาหรือเปล่า เดี๋ยวฉันขับรถไปส่งที่….”
“เก็บความหวังดีไปใช้กับคนอื่นเถอะค่ะ หนูไม่ต้องการ!!” ฉันผลักตัวของคุณป๋าออกไปให้พ้นหน้ารถ “ไม่ต้องเอาหน้ามาให้หนูเห็นแล้วนะคะ ยิ่งเห็นยิ่งเกลียด”
“….เมเบล”
“อ๋อ แล้วช่อดอกไม้นั่น ไม่ต้องเอามาวางไว้หน้าห้องแล้วนะคะ ขยะ!!” ฉันเดินกลับไปที่ก่อน ก่อนจะบอกคุณป๋าอีกครั้ง “ถ้าครั้งนี้ยังมายืนขวางอีกหนูชนจริงๆ แน่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+
มีต่อไหมค่ะสนุกมากอยากอ่านต่อ...
มีต่อไหมครับ...