เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 20

@วันต่อมา

สุดท้ายฉันก็ถูกมาลิคบังคับให้มาด้วย ตอนนี้รถหรูจอดอยู่ที่บริษัทของคาแลน มีพนักงานมารอรับเขาคงรู้ก่อนแล้วว่ามาลิคจะมาในวันนี้

“คุณคาแลนประชุมอยู่รอประมาณครึ่งชั่วโมงนะคะ” พนักงานพามาลิคกับฉันมาที่ห้องรับรอง

“ขยับมานั่งใกล้ ๆ” เสียงทุ้มออกคำสั่งเพราะฉันนั่งห่างเขา “อย่าทำเหมือนรังเกียจว่าที่คู่หมั้นขนาดนั้น”

“ก็รู้นี่คะ”

“มิลา อย่าคิดว่าอยู่ถิ่นมันแล้วฉันจะไม่กล้าทำอะไร”

“…”

“อยากให้คาแลนมันมาเห็นฉากตอนเธอกับฉันกำลังมีความสุขกันไหม”

“…” เลว เขามันเลวไร้ที่ติจริง ๆ

“มันคงขยะแขยงเธอมากแน่ ๆ”

“คุณต่างหากที่น่าขยะแขยง”

มาลิคคว้ามือมากระชากแขนฉันแล้วดึงให้มานั่งแนบติดกับตัวเอง

“อย่าลืมเรื่องยา มิลาขอไปหวังว่าคุณจะทำตามที่รับปาก” ฉันทวงสัญญาเพราะตอนนั่งรถมา เราคุยเรื่องนี้กันแล้ว

“ขอเยอะขนาดนั้นเหมือนเธอกำลังคิดจะหนีฉันเลยนะ”

“ถ้าไม่ตุกติกวันนี้เขาจะเซ็นยกหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ที่คุณต้องการให้แน่นอน”

“เอาสิ ฉันไม่ผิดคำพูดอยู่แล้ว แต่อย่าคิดหนีก็แล้วกันเพราะเธอไม่มีทางหนีพ้น”

“…”

“ฉันน่ะถูกใจเธอมาก ๆ เลยนะมิลา ถ้าถูกทรยศคงเจ็บไม่น้อย”

“… ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”

“รีบไปรีบมา”

มาลิคยอมปล่อยมือจากเอวฉันง่าย ๆ จึงรีบลุกออกจากห้องแล้วตรงมายังห้องน้ำ รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความไปหาคาแลน

ครั้งนี้สิ่งที่มาลิคทำมันเกินกว่าจะรับได้ ฉันไม่อยากหมั้นกับคนเลว ๆ แบบเขา ไม่อยากตกอยู่ภายใต้คำสั่งของคนชั่วอีกต่อไปแล้ว

เมื่อคืนฉันนอนคิดทั้งคืน ในที่สุดก็ตัดสินใจว่าจะบอกเรื่องหุ้นกับคาแลน เขาต้องมีวิธีรับมือ นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะช่วยเขาได้ก่อนจะพามินลี่หนีไปจากมาลิค

ฉัน: มาพบฉันที่ห้องน้ำชั้นรับรองแขกได้ไหมคะ

รอไม่นานข้อความก็ถูกเปิดอ่าน ก่อนที่คาแลนจะตอบกลับ

คาแลน: ฉันประชุมอยู่

ฉัน: แต่ฉันมีเรื่องสำคัญจะพูดกับคุณ

คาแลน: มีอะไรก็พิมพ์มา

ฉัน: ขอร้อง เฮียมาเจอมิลาหน่อยได้ไหมคะ

ข้อความถูกเปิดอ่านทันที แต่คาแลนกลับเงียบตอนนี้เริ่มกระวนกระวายแล้ว เพราะถ้านานกว่านี้มาลิคจะสงสัยแน่ ๆ

ฉัน: เฮียมาหาหนูก่อนได้ไหมคะ

คาแลน: กำลังไป

ฉันเม้มปากกำโทรศัพท์ในมือแน่นที่ตัวเองพิมพ์แบบนั้นออกไปทำเอาใบหน้ามันร้อนผ่าว ตอนพิมพ์ไม่ได้คิดอะไรเลย แต่ตอนนี้เริ่มคิดแล้วว่าถ้าคาแลนมาฉันจะกล้ามองหน้าเขาหรือเปล่า

แกร็ก!! เสียงเปิดประตูห้องน้ำทำให้ฉันเงียบหันไปมอง เป็นคาแลนจริง ๆ เขามาเร็วกว่าที่คิด

“มีอะไร คงเป็นเรื่องสำคัญถึงพิมพ์แบบนั้น”

“…”

“เธอก็รู้ว่าฉันเป็นยังไงเวลาแทนตัวเองแบบนั้น เล่นกับความรู้สึกของฉันมันสนุกมากไหมมิลา”

คนตัวสูงเดินมาใกล้ ๆ ก่อนจะดันตัวฉันมาติดกับขอบอ่างล้างมือ แล้วใช้ท่อนแขนทั้งสองข้างกั้นไว้ไม่ให้หนี

ใบหน้าคมคายก้มลงมาใกล้ ๆ กระซิบถามที่หู “ถามว่าสนุกไหม”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน