เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 21
Take - Cnllen
อยู่ที่ฮ่องกงผมกับไอ้คาแลนก็แยกกันไปเช็คโกดังและบริษัท ที่นี่เรามีบริษัทส่งออกชิ้นส่วนรถยนต์แต่เล็กกว่าของไทย
“เรียบร้อยดีทุกอย่างใช่ไหม”
“ครับนาย ช่วงนี้ปกติดีทุกอย่าง”
“ของที่สั่งไว้จะผลิตทันหรือเปล่า”
“ทันตามกำหนดแน่นอนครับ”
“อืมๆ”
คุยกับลูกน้องเรื่องคุณภาพของสินค้าและความเรียบร้อยอยู่ครู่ใหญ่ผมก็ขับรถออกจากโกดังกลับมาพักที่บ้าน จะว่าพักก็ไม่ได้เพราะผมกำลังดื่มอยู่
“งานเรียบร้อยดีหรือเปล่า” ไอ้คาแลนที่เพิ่งกลับจากบริษัทเดินมาถาม
“อืม”
“แล้วมึงเครียดอะไร”
“กูแค่อยากดื่ม”
“หน้ามึงตอนนี้กำลังเครียด”
“กูไม่ได้เครียด แค่อยากแดกมึงจะเค้นเอาอะไร”
“กูแค่ถามไอ้นี่”
คาแลนถามพร้อมกับนั่งลง ทำอย่างกับเห็นผมดื่มแล้วเป็นเรื่องใหญ่ไปได้ปกติก็ดื่มเป็นประจำไม่เห็นมันจะสนใจ
“ไม่ไปบ้านใหญ่?”
“แล้วทำไมมึงไม่ไป”
“กูไม่อยากไปเจอเมียพ่อ”
“ส่วนกูไม่อยากไปเจอลูกสาวของเมียใหม่พ่อ”
ผมกับไอ้คาแลนพูดคุยกันถึงเรื่องของพ่อ พ่ออยู่ที่ฮ่องกงกับครอบครัวใหม่ แน่นอนว่าผมสองคนไม่ค่อยถูกชะตากับสองแม่ลูกนั่นสักเท่าไร เวลามาฮ่องกงก็เลี่ยงไปเจอตลอด
“ยัยเด็กนั่นเลิกตามวอแวมึงหรือยัง”
“กูบล็อกทุกช่องทาง” ผมตอบ พูดแล้วก็คิดรำคาญยัยเด็กนั่น ทำตัวแก่แดด พยายามอ่อยทั้งผมและไอ้คาแลน เชื้อแม่ไม่ทิ้งแถวจริงๆ
“ทำตัวเหมือนแม่ไม่มีผิด”
“นายครับ ที่ไทยรายงานมาว่าตอนนี้คุณเกลกำลังไปเที่ยวคลับกับเพื่อนครับ” ลูกน้องเข้ามารายงานตามที่ผมสั่งไว้ ถ้ามีเรื่องเกี่ยวกับเกลลินที่ไทยให้รายงานมือขวาของผมทันที
“หึ! หายดีปุ๊บก็ออกทันทีเลยนะ”
“เอายังไงดีครับนาย ให้ลูกน้องตามเธอกลับไหมครับ”
“ไม่ต้องแค่จับตาดูไว้ผู้ชายหน้าไหนเข้าไปยุ่งจัดการให้หมด”
“ครับนาย”
“ยังไงนะ นี่มึงยังไม่เลิกยุ่ง?” คาแลนขมวดคิ้วถาม มันคงจะยังไม่รู้ว่าผมพาเธอเข้าบ้าน เพราะส่วนมากมันอยู่ที่คอนโด
“เธออยู่ที่บ้าน”
“มึงหมายถึงบ้าน….?”
“บ้านมึงกับกูนั่นแหละ มึงโง่คาแลน เข้าใจอะไรยากนะ”
“คัลเลนกูคิดว่ามึงเลิกยุ่งไปแล้ว”
“เด็ดขนาดนั้นกูจะเลิกยุ่งได้ยังไง”
ผมเล่าเรื่องข้อเสนอของไอ้เรย์ให้คาแลนมันฟัง เพราะไม่อยากให้เข้าใจผิดคิดว่าผมพิศวาสเธอ
“เกลลินเธอสวยชิบหายเลยนะคัลเลน เวลามองตาเหมือนถูกมนต์สะกด เธอดึงดูดเวลาอยู่ใกล้”
“มึงเพ้อเจ้ออะไรเยอะแยะคาแลน”
“กูกลัวมึงพลาดไปรู้สึก”
“กูไม่ได้รู้สึกอะไร” ผมบอกไปตามความจริง ไม่แปลกที่คาแลนมันจะกลัวเพราะเกลลินเธอสวยสะกดสายตาอย่างที่มันว่าแต่ความสวยนั้นไม่สามารถทำอะไรผมได้
“แล้วทำไมจู่ๆ พี่ชายมันถึงยกน้องสาวให้ง่ายๆ แค่ขอสงบศึก?”
“มันคงอยากให้กูหลงน้องสาวมันจนยอมยกทุกอย่างให้ หึ!! ความคิดเด็กชิบหาย นี่คงจะสั่งให้น้องมันมาขอหุ้นของบริษัทคืน”
“นั่นบารอนว่าที่เจ้าบ่าวของแกหรือเปล่า”
“อดีตค่ะ ย้ำว่าอดีต” ฉันย้ำกับทิชาที่ยิ้มเจือนๆ ก่อนจะหันมองตามที่เพื่อนชี้ ก่อนจะเห็นบุคคลที่เอ่ยถึงกำลังนั่งดื่มข้างกายมีผู้หญิงสวยกำลังออดอ้อน เห็นแค่
“เจอแต่เสือนะแก คัลเลนก็ไม่ธรรมดา”
“พวกเขาสองคนไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับฉัน แกอย่าเอ่ยถึงได้ไหมชา”
“เกลฉันขอโทษ แค่แซวๆ อย่าคิดมากสิ”
“อือๆ”
ฉันก้มหน้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเพราะเห็นว่ามีแจ้งเตือนเด้ง แต่เหมือนจะคิดผิดที่เปิดอ่านข้อความ
Cullen: ไปดื่มสนุกไหม
Cullen: คงต้องกลับไปสั่งสอนกันหน่อยที่ไปไหนมาไหนไม่รู้จักรายงาน
ไม่แปลกหรอกที่เขาจะรู้เพราะฉันอยู่ที่บ้านเขาไปไหนมาไหนคงรู้หมดทุกอย่าง ถึงมันจะเป็นคำขู่แต่ก็ทำให้หัวใจดวงน้อยๆ กระตุกวูบไหวได้เหมือนกัน
Cullen: อ่า อย่าคิดยุ่งกับผู้ชายคนไหน ไม่ว่าเธอจะทำอะไรฉันรู้หมดทุกอย่าง
Cullen: ดื่มให้สนุกแล้วเตรียมตัวให้ดี พรุ่งนี้ฉันจะกลับไปเช็คบิล
ฉันกดปิดหน้าจอพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ก่อนที่ทิชาจะสะกิด
“เกลเป็นอะไรหรือเปล่าหน้าซีดๆ”
“ปะ เปล่าไม่ได้เป็นอะไร”
“แล้วคืนนี้แกจะไปคอนที่คอนโดฉันใช่ไหม”
“คงกลับไปนอนที่บ้าน”
ระหว่างที่พูดกับทิชาอยู่ จู่ๆ ก็มีผู้ชายเข้ามาทัก เขาไม่ใช่ใครอื่น เป็นบารอนคนที่พ่อเคยคิดจะจับให้แต่งงานกับฉัน
“ไม่เข้าไปทักทายกันเลยนะครับคนสวย”
“……..”
“มาแค่สองคนหรอครับ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD