เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 21
สรุปบท แพ้รักเก่า - 21 วู่วาม: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ตอน แพ้รักเก่า - 21 วู่วาม จาก เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
แพ้รักเก่า - 21 วู่วาม คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD ที่เขียนโดย GoodNovel เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ฉันเม้มริมฝีปากแน่นหัวใจดวงน้อยเต้นรัว ลอบหันมองท่าทางของมาลิคที่นั่งข้าง ๆ
“ลังเลอะไร หรือมึงอยากได้อะไรเพิ่มเสนอมาสิ” คาแลนพูดขึ้นเพราะมาลิคเอาแต่เงียบ
นี่มันไม่ใช่สิ่งที่อยากให้เขาพูด จะยอมเสียทุกอย่างเพื่อเอาตัวฉันกลับไปทำไม คิดว่าทำแบบนี้แล้วจะดีอย่างนั้นเหรอ กลับกันยิ่งเห็นเขาทุ่มขนาดนี้ฉันยิ่งรู้สึกแย่
“แค่ผู้หญิงคนเดียวมึงอยากได้คืนขนาดนั้น?”
“แล้วมึงกล้าคืนให้กูไหม”
“ลงทุนยอมแลกทุกอย่าง มึงมันโง่คาแลน”
“กล้าหรือเปล่า?”
“หึ!! ทำไมต้องให้ในเมื่อมิลาเป็นสมบัติของกู”
เหอะ!! สมบัติอย่างนั้นเหรอ คำพูดของมาลิคมันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง
“หมาที่มันชอบขโมยของคนอื่นไปจุดจบมันจะเป็นยังไงมึงรู้ไหม”
“กูไม่สนใจ”
“ฟังหน่อยกูอยากบอก”
“…”
“หมาตัวนั้นคงคิดว่ามันอยู่เหนือคนอื่น หึ!! ทั้งที่ความจริงมันอยู่ได้แค่ใต้ตีนกูเท่านั้น”
“ไอ้คาแลน!!!” มาลิคกำมือแน่นจนฉันเริ่มกลัวว่าทั้งคู่จะสาดกระสุนใส่กัน
“หงุดหงิดทำไมกูพูดถึงหมา หรือมึงเป็นหมา?”
“…”
“ถ้ากูจับมันเข้ากรงได้ กูจะทรมานให้สาสมกับทุกอย่างที่มันเคยพรากไปจากกู”
“ปากดีไปเถอะ กูนี่แหละจะโค่นมึงเอง!!”
“เกมยังไม่จบอย่าเพิ่งรีบเผยสันดานออกมาสิเพื่อนยาก”
“ไปตายซะ!!!”
“คนที่ตายต้องเป็นมึงไม่ใช่กูมาลิค”
มาลิคพ่นลมหายใจออกแรง ๆ เขาหยิบเอาปืนที่พกไว้ติดตัวออกมาแล้วเล็งไปยังคาแลนที่นั่งอยู่ เห็นแบบนั้นทำให้ฉันเบิกตากว้างรีบเอาตัวเองมาบังไว้
“อย่าทำเขา”
“กล้าปกป้องมันต่อหน้าฉันรึไง!!”
“…” เสียงตวาดนั้นทำให้ฉันกลัวแต่ไม่ได้ถอยหลบ
“เอาสิ ปกป้องมันแล้วน้องสาวเธอจะเป็นยังไงรู้หรือเปล่า”
จู่ ๆ คาแลนก็หัวเราะขึ้นในขณะที่ฉันกำลังกลัวคำขู่นั้นและลังเล หากปกป้องเขาต่อมินต้องแย่ สุดท้ายฉันก็ไม่ได้เรื่อง ปกป้องใครไม่ได้เลย
“มึงหัวเราะเหี้ยอะไร!!”
“หมอวาริสไม่ได้อยู่เอลเอนะ”
“มึงรู้จักว่าริสได้ยังไง”
“มึงคิดว่ากูโง่รึไงมาลิค กูรู้มากกว่าที่มึงคิดอีกนะ จะให้พูดไหมว่ายาตัวไหนที่หมอนั่นเอาให้มินกิน”
“…” ฉันค่อย ๆ หันมามองคาแลน เขารู้อย่างนั้นเหรอ รู้ได้ยังไงทั้งที่ไม่เคยพูดเลยสักครั้ง ส่งคนตามสืบงั้นเหรอ
“หมอวาริสพี่สาวของมึงนี่? เป็นหมอที่เก่งมีฝีมือ แต่เสือกร่วมมือทำเรื่องเหี้ย ๆ กับมึง กี่คนแล้วที่มึงขายยาให้ทำลายชีวิตเขา มึงกับพี่แม่งเหี้ยฉิบหาย!!”
“มึงมันก็ไม่ต่างจากกูนักหรอกคาแลน”
“กูไม่ทำเรื่องสกปรกแบบมึง อย่าดึงให้กูต้องลงไปเกลือกกลั้วกับสวะชั้นต่ำอย่างมึง”
คาแลนดันฉันให้มาอยู่ด้านหลัง เขาเอาปืนขึ้นมาจ่อไปที่หน้าของมาลิคเช่นกัน และไม่นานก็มีลูกน้องของคาแลนเปิดประตูเข้ามามากกว่าสิบคน
ครั้งนี้มาลิคพลาด มันเป็นเพราะเขามั่นใจมากเกินไป
คาแลนหันมามองหน้าฉันก่อนจะยกมือขึ้นมาจับที่พวงแก้มแล้วเอ่ยถาม “จะถามอีกครั้งว่าอยากให้ช่วยไหม?”
“…”
“ไม่ต้องห่วง มินจะไม่เป็นอะไร”
“…” ถ้าตอบตกลงมันก็เหมือนฉันทิ้งน้องสาวเอาไว้ให้เผชิญกับอันตรายอยู่คนเดียว
“เฮียรู้ทุกอย่างแล้ว หนูยังจะใจร้ายอีกรึไงมิลา”
หยดน้ำตาไหลอาบแก้มเมื่อได้ยินคำ ๆ นั้น ใช่ฉันมันคนใจร้าย และมันก็เจ็บมาก ๆ ด้วยที่ใจร้ายขนาดนี้แล้วเขายังรัก
“แค่ตอบตกลง มินลี่จะปลอดภัยเชื่อเฮียอีกสักครั้งได้ไหม อย่างที่หนูเคยเชื่อ”
“ถ้าตกลงฉันจัดการน้องเธอแน่มิลา”
“อึก~” เสียงที่แทรกมาของมาลิคทำให้ฉันส่ายหน้า น้ำตาไหลอาบแก้ม
“มิลาปล่อยน้องไว้ไม่ได้ อึก~” ฉันผลักคาแลนออกจะเดินไปหามาลิคที่ยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ ทว่ากลับถูกรั้งไว้
“ไม่ เฮียไม่ให้หนูกลับไปอีกแล้ว”
“ไม่ได้ อย่าทำแบบนี้นะ อึก~”
“ยังไงเฮียก็ไม่ยอม”
“อึก~ แต่มิน” ฉันร้องไห้สะอื้น ก่อนจะทรุดตัวนั่งลงกับพื้น ทำไมไม่เข้าใจว่าฉันไม่สามารถทิ้งมินได้
“อย่าไปฟัง ตราบใดที่มันอยากได้ตัวหนู มินจะไม่เป็นอะไร”
“อึก~”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD