เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 23
สรุปบท แพ้รักเก่า - 23 เด็กดื้อ: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
สรุปตอน แพ้รักเก่า - 23 เด็กดื้อ – จากเรื่อง เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD โดย GoodNovel
ตอน แพ้รักเก่า - 23 เด็กดื้อ ของนิยายโรแมนติกเรื่องดัง เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD โดยนักเขียน GoodNovel เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
วันต่อมา
จริง ๆ ฉันนอนไม่ค่อยหลับเพราะเป็นห่วงน้องสาวถึงแม้คาแลนจะรับปากแล้ว และให้คนไปคอยจับตาดูที่คอนโด แต่ก็ยังเป็นกังวลอยู่ดี
เป็นห่วงว่ามินจะกินข้าวหรือยัง กินยาตรงเวลาไหม เพราะตอนที่อยู่ฉันเป็นคนจัดเตรียม มินทำอะไรเองไม่ค่อยได้น้องชอบวูบ
“ตื่นแล้วเหรอครับ” คาแลนเปิดประตูห้องเข้ามาทักทายด้วยใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้ม เราสองคนไม่ได้นอนด้วยกัน
“ค่ะ” ฉันพยักหน้าตอบ รู้สึกประหม่าเล็กน้อย มันไม่ค่อยชินเท่าไรที่เรากลับมาอยู่ด้วยกันหลังจากห่างหายไปนานหลายปี
“อาทิตย์หน้าเฮียต้องกลับกรุงเทพฯ”
“มิลาไปด้วยได้ไหมคะ” คนตัวสูงรีบส่ายหน้าปฏิเสธก่อนจะอธิบายให้เข้าใจ “หนูต้องอยู่ที่นี่ไปก่อน เฮียกลัวเรื่องความปลอดภัย”
“แต่มิลาอยากไปเจอน้อง”
“เราคุยกันเข้าใจแล้วนะมิลา หนูอย่าดื้อสิครับ”
“อื้อ มิลาขอโทษค่ะ”
“อยากออกไปเดินเล่นไหม”
“อยากค่ะ”
“โกรธ?”
เพราะฉันตอบห้วน ๆ คนตัวสูงก็เลยขมวดคิ้วถาม จริง ๆ มันก็เคืองนิดหน่อยแต่ไม่ถึงกับโกรธหรอก พยายามจะเข้าใจมากกว่า
“มิลาอยากไปเดินดูรอบ ๆ เกาะค่ะ”
“ครับ ไปกัน”
มันต่างจากครั้งแรกที่เราเจอกันมากจริง ๆ คาแลนแสนดีจนฉันยิ่งรู้สึกไม่คู่ควรถึงจะถูกห้ามไม่ให้คิดก็เถอะ ทำไมไม่โกรธบ้าง สักนิดก็ยังดี เขาทำเหมือนลืมไปทั้งหมดทุกเรื่องที่ฉันทำให้เจ็บปวด
ฉันเดินตามแผ่นหลังกว้างออกมาจากห้อง พอเดินลงมาชั้นล่างก็เจอกับผู้ชายสองคนที่กำลังนั่งคุยกันอยู่ คนหนึ่งชื่อเคย์เดนจำได้ แต่อีกคนไม่คุ้นหน้าเลยแต่ถ้าให้เดาเขาน่าจะชื่อเฟลิกซ์ เคยได้ยินคาแลนกับเพื่อนพูดถึง
“สวัสดีคนสวย ผมเฟลิกซ์” เขาแนะนำตัวด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง ถึงแม้หน้าตาจะดีกันทั้งสองคนแต่พวกเขาดูน่ากลัวมากเวลาไม่ยิ้ม คงเพราะแววตาที่ดูเหมือนดุอยู่ตลอดเวลา
“ยิ้มหน่อยเธอดูเหมือนจะกลัวมึง”
“เดี๋ยวก็ชินเพราะคงต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนาน”
“กูจะพามิลาออกไปเดินรอบเกาะ”
“อืม ระวังหน่อยแล้วกันถึงที่นี่จะปลอดภัยแต่อย่าพาไปไกลนัก”
“อืม”
คาแลนจับมือฉันจากนั้นก็พาออกมาข้างนอก รู้แค่ว่าที่นี่คือเกาะส่วนตัวแต่ไม่รู้ว่าที่ไหน พอออกมาถึงรู้ว่าตอนนี้เราอยู่บนภูเขาที่สูงกว่าระดับน้ำทะเล ด้านนอกมีคนคอยยืนเฝ้าอยู่แทบจะทั้งเกาะ
ลมของทะเลกระทบผิวหน้า สีฟ้าครามของน้ำมันสวยจนฉันอยากให้มินมาเห็น อยากให้น้องมาอยู่ที่นี่ด้วยกัน
“ตรงนั้นมีบ้านด้วยเหรอ” ฉันชี้ไปบ้านหลังเล็กที่อยู่ไม่ไกลจากตัวบ้านใหญ่เท่าไร
“โรงบ่มไวน์”
“เอะ? อยู่บนเกาะส่วนตัวเนี่ยนะ”
“เคย์เดนมันชอบดื่มไวน์ก็เลยสร้างและเก็บไว้ที่นี่ อยากลองชิมไหม”
“อยากค่ะ”
รอยยิ้มของคาแลนทำให้หัวใจดวงน้อย ๆ ของฉันมันเต้นแรงได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนนี่ก็ยังเป็นรอยยิ้มที่ฉันชอบที่สุด
พอเข้ามาในโรงบ่มก็ต้องลงบันไดมาชั้นใต้ดิน อากาศในนี้ค่อนข้างเย็นเลย ข้างในมีลังไม้และขวดไวน์วางอยู่บนชั้นนับร้อยขวด
“หนูอยากดื่มขวดไหนเลือกมาสิ”
“เฮียเลือกดีกว่าค่ะ มิลาไม่มีความรู้เรื่องไวน์เลย”
“ถ้าอย่างนั้นลองที่แอลกอฮอล์ไม่เยอะดูก่อนนะ หนูดื่มมากไม่ได้”
“เดี๋ยวนี้มิลาคอแข็งขึ้นเยอะนะคะ”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD