สรุปเนื้อหา ยั่วรัก - 25 ทำอะไรของเธอ !! – เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD โดย GoodNovel
บท ยั่วรัก - 25 ทำอะไรของเธอ !! ของ เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย GoodNovel อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ปัก! ฉันหันมองตามเสียงก่อนจะเห็นบัตรแบล็กการ์ดใบสีดำถูกวางไว้บนโต๊ะทำงาน พร้อมกับสายตาคมที่กำลังจ้องมองใบหน้าของฉันอยู่ในขณะนี้
“รางวัลสำหรับเด็กดี”
“ให้เกลหรอคะ” ฉันขมวดคิ้วสงสัยแต่ไม่แปลกใจที่อีกฝ่ายจะมีแบล็กการ์ดวงเงินไม่จำกัด เพราะเขานั้นรวยจนไม่สามารถประเมินทรัพย์สินได้
“วันนี้เธอทำให้ฉันพอใจ เอาไปช๊อปปิ้งกับเพื่อนสิ”
“ปกติถ้าถูกใจก็ให้บัตรผู้หญิงไปใช้ง่ายๆ แบบนี้เลยหรอคะ”
“ปกติฉันให้บัตรวิชด้อม ไม่เคยให้แบล็คการ์ดกับใคร”
ฉันฉีกยิ้มกว้างอย่างแสดงท่าทางดีใจก่อนจะหย่อนก้นนั่งลงบนท่อนขาแกร่งแล้วยกมือขึ้นคล้องคอ ท่าทางออดอ้อนแบบนี้ดูเหมือนว่าเขาจะชอบไม่น้อย
“แปลว่าเกลทำดีมากเลยใช่ไหมคะ”
“อืม” ปลายจมูกโด่งฝังลงมาที่ซอกคอก่อนเจ้าตัวจะสูดลมหายใจเข้า ทำเอาอยากจะรีบลุกขึ้นยืนเพราะกลัวมันจะเลยเถิด
“เกลนัดเพื่อนไว้ ขอไปเตรียมตัวก่อนนะคะ”
“อย่าแต่งตัวโป๊ฉันไม่ชอบ”
“ถ้าหวงมากก็เอาเข็มกลัดประจำตระกูลมาตีตราเกลไว้เลยสิคะ” ก็แค่พูดเล่นๆ แต่เจ้าของกักแกร่งกลับผลักฉันให้ลุกขึ้น
“ของแบบนั้นเธอไม่คู่ควรหรอกนะเกลลิน” เข็มกลัดประจำตระกูลคือสิ่งที่มีค่า มีไว้ให้แค่คนในตระกูลหรือภรรยาเท่านั้น ข้อนี้ฉันเข้าใจดี
“……” ฉันไม่ได้คาดหวังนะก็แค่พูดแหย่เล่นๆ ไม่คิดว่าเขาจะไม่พอใจ เรื่องแค่นี้เองไม่ให้ก็ไม่ได้ตื้อซะหน่อย โกรธอย่างกับฉันแอบไปขโมยมา
“อย่าพูดอะไรให้ฉันหงุดหงิดอีก”
“ค่ะ” ฉันหยิบแบล็กการ์ดขึ้นมา ก่อนจะเดินออกจากห้องทำงาน คอยดูเถอะวันนี้ฉันจะรูดบัตรให้ล้มละลายเลย
#ห้างสรรพสินค้า
“เกลแกซื้อหลายใบแล้วนะ” ฉันและทิชานัดเจอกันที่ช็อปของชาเนล และที่ชาบ่นก็เพราะตอนนี้ฉันซื้อกระเป๋าไปแล้วสามใบราคารวมๆ ก็ประมาณเกือบๆ ล้าน
“แล้วทำไมหรอ”
“ก็ปกติแกไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือยขนาดนี้”
“ไม่ใช่เงินตัวเองจะใช้เท่าไรก็ไม่เสียดายหรอก”
“นะ นั่นแบล็กการ์ดหนิ อย่าบอกนะว่าของ….”
“อือของเขานั่นแหละ”
“หู้ย!! ได้กลิ่นนายหญิง” ทิชาเอ่ยแซวแล้วยิ้มกลิ่มทำเอาฉันถึงกับส่ายหน้าและรีบปฏิเสธ “แค่คู่ขาบนเตียงก็พอ”
“เกล อย่าดูถูกตัวเองแบบนั้น แกมีค่านะ”
“ฉันหรอมีค่า” ฉันไม่รู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองยังมีค่าอะไรหลงเหลืออยู่บ้าง มันถูกย่ำยีไปนานแล้ว
“ไม่เอาไม่คิดแบบนั้น ใครมองข้ามแกก็ช่างแต่สำหรับฉันแกเป็นเพื่อนที่มีค่ามากที่สุด” พอได้ยินคำพูดของทิชาน้ำตามันก็จะไหลอาบแก้มให้ได้ ทั้งที่ฉันพยายามเข้มแข็งต่อหน้าทุกคนแล้วแท้ๆ
“อย่ามาชวนซึ้งได้ไหม ฉันจะไปดูช็อปกุชชี่หน่อย แกจะเอาอะไรไหม รูดได้เต็มที่” ฉันชูบัตรสีดำขึ้นโชว์เพื่อนก่อนทิชาจะยิ้มร้ายออกมาอย่างรู้กัน
ฉันกับทิชาพากันเดินเข้าออกช็อปแบรนด์เนมเป็นว่าเล่น ซื้อจนแทบถือไม่ไหว ไม่ว่าใครเดินผ่านไปมาก็ต้องหันมามอง ไม่มองสิแปลกเพราะในมือมีทั้งถุงของแบรนด์ ชาเนล กุชชี่ ดีออร์ หลุยวิชตอง เฮอเมส และอีกหลายๆ แบรนด์ดัง
“ไม่ไหวแล้วเกล กลับเลยไหมหนักมาก”
“ยังสนุกอยู่เลย”
“ที่แกซื้อวันนี้ไม่ต่ำกว้าห้าล้านแล้วนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD