เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 25
ห้าวันต่อมา
ไม่มีวันไหนเลยที่หลับสนิท ฉันเอาแต่พะวงห่วงน้องสาว บางคืนก็ฝันว่ามินถูกมาลิคทำร้าย เหมือนคืนนี้ที่ฉันสะดุ้งตื่นกลางดึกแล้วสะอื้นร้องไห้
“ฮึก~”
“หนู ร้องไห้ทำไม” คนที่นอนอยู่ข้าง ๆ ตื่นเพราะเสียงสะอื้นของฉัน เขาตกใจรีบเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟข้างเตียง
“มะ... มิลาฝันเห็นน้อง ฮึก~ มินถูกทำร้าย”
“มันก็แค่ความฝัน อย่าคิดมากคนของเฮียเฝ้าอยู่ตลอดเวลา”
“ฮึก~ เฮียมั่นใจได้ยังไงว่าเขาจะไม่ทำ”
“เพราะมีข้อแลกเปลี่ยนเป็นพี่สาวมันไง วาริสอยู่กับเรามาลิคมันไม่กล้าแน่ ๆ” หลายครั้งที่คาแลนยืนยันแต่ฉันก็ยังกลัว ไม่ไว้ใจมาลิคเลยจริง ๆ
“วาริสเป็นคนมีความสามารถ ถึงมาลิคมันจะไม่เคยสนใจชีวิตใครแต่ไม่ใช่กับวาริสแน่ ๆ เพราะนอกจากจะเป็นพี่สาว ตัวยาที่เธอคิดค้นมันสร้างรายได้ให้มันมหาศาล มันไม่กล้าเสี่ยงแลกหรอก”
“ฮึก~ รีบพามินออกมานะคะ มิลาใจไม่ดีเลย”
“เฮียสัญญาว่ากลับไปรอบนี้จะมามินออกมาให้ได้”
คาแลนดึงฉันมาสวมกอดจากนั้นเขาก็กดจูบลงบนหน้าผากอย่างอ่อนโยน
“เฮียรักหนูนะ สัญญาได้ไหมว่าจะไม่ตัดสินใจทำอะไรโดยที่ไม่บอกกัน”
“ค่ะ มิลาสัญญา”
“นอนเถอะคนดี ร้องไห้มาก ๆ มันจะปวดหัวเอานะ”
“อื้อ”
มือหนายกขึ้นมาเช็ดคราบน้ำตาที่เปื้อนบนแก้มให้ จากนั้นก็ดันให้ฉันนอนลงแล้วกอดแน่น คาแลนนอนกอดฉันแบบนี้ทุกคืน
ความอบอุ่นของเขาช่วยปลอบโยนได้อย่างดี สบายใจทุกครั้งที่มีเขาอยู่ใกล้ ๆ เหมือนถูกแบ่งความทุกข์ออกไป
วันต่อมา
ฉันตื่นแต่เช้ามาเตรียมอาหารวันนี้อยากเข้าครัวเองเพราะคาแลนจะไปกรุงเทพฯ ตั้งหลายวัน เขาชอบกินพะแนงหมู ปลาราดพริก ต้มยำกุ้ง ทุกเมนูฉันยังจำได้แม่นเพราะเขาหัดกินหลังคบกับฉันและช่วงที่คบกันชอบอ้อนให้ทำให้กินบ่อย ๆ
“หอมจัง” ไม่รู้ว่าคาแลนมาเมื่อไร ฉันสะดุ้งโหย่งเมื่อถูกสวมกอดจากทางด้านหลังแถมยังถูกขโมยหอมแก้ม
“เฮีย!! มิลาตกใจหมด”
“เฮียคิดถึงอาหารฝีมือหนูที่สุด”
“กำลังจะทำให้กินนี่ไงคะ”
“ใส่กล่องไว้ให้เฮียเอาไปกรุงเทพฯ ด้วยนะ”
“มันจะไม่เสียเหรอคะ”
“กูแค่แสดงความรักกับเมีย ผิดตรงไหน”
“ผิดที่ทำให้คนอื่นเห็น” ฉันชิงตอบทำให้คาแลนทำหน้าบึ้ง อายุเยอะขนาดไหนสำหรับฉันบางมุมเขาก็ดูเหมือนเด็ก
หลังจากร่ำลากันแล้วคาแลนก็เดินไปขึ้นเจ็ทส่วนตัวที่จอดรออยู่ ฉันยืนมองจนเครื่องบินขึ้นไปสูงลับสายตาถึงเข้าบ้าน
“ค่ะ ให้ไว้”
“อย่าคิดจะโทรหาน้องสาวเธอเด็ดขาด”
“…”
“เราเตรียมแผนเอาไว้แล้วอย่าทำมันพัง ช่วยเชื่อใจคาแลนมันหน่อย”
“…”
“ถ้าเธอโทรไปมาลิคมันรู้ ตัวเธอกับน้องนั่นแหละที่จะเป็นอันตราย อยู่กับมันมาหลายปีรู้นี่ว่าคนทรยศต้องเจอกับอะไร”
“ไม่ต้องห่วงค่ะ มิลาทราบดี”
“ฉันเข้าใจว่าเธอเป็นห่วงน้องสาว แต่คาแลนมันก็ห่วงเธอไม่แพ้กัน อย่าทำให้มันเจ็บปวดอีกล่ะ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD