สรุปตอน แพ้รักเก่า - 28 เซ็กส์โฟน NC18+ – จากเรื่อง เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD โดย GoodNovel
ตอน แพ้รักเก่า - 28 เซ็กส์โฟน NC18+ ของนิยายโรแมนติกเรื่องดัง เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD โดยนักเขียน GoodNovel เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
Talk - มิลา
สามคืนแล้วที่นอนไม่ค่อยหลับ ไม่รู้เลยว่าตอนนี้คาแลนเป็นยังไง ไหนจะมินลี่อีก สถานการณ์เป็นยังไงบ้างฉันไม่รู้อะไรเลย เคย์เดนก็ไม่พูดอะไร
เวลาคาแลนโกรธเขาน่ากลัวและก็ทำเหมือนฉันไม่มีตัวตนแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้
“คาแลนไม่โทรมาเลยเหรอคะ” ฉันถามเคย์เดนขณะนั่งกินข้าวเช้าด้วยกัน
“มันยุ่ง ๆ กับงานที่บริษัท”
“แล้วเรื่องมิน… คืบหน้าบ้างไหม”
“มาลิคมันระวังตัวมากขึ้น แถมยังประกาศว่าเธอถูกลักพาตัวไป ตอนนี้ทำอะไรลำบาก”
“…” ไม่คิดว่ามาลิคจะทำแบบนั้น เขาคงอยากได้ตัวฉันกลับไปจริง ๆ แน่นอนสิมันมีประโยชน์กับเขานี่
“เดี๋ยวมันก็ติดต่อมา”
“มิลาขอโทรไปหาเขาได้ไหม” ฉันเอ่ยขอด้วยความประหม่า ก่อนจะถูกสายตาคมคู่นั้นจ้องมอง “พูดตามตรงว่าฉันไม่ไว้ใจเธอ”
“นะคะ มิลาสัญญาว่าจะโทรหาแค่คาแลน”
“อืม” เคย์เดนพยักหน้าจากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ายื่นให้ ฉันยิ้มพร้อมกับเอื้อมมือรับมาด้วยความดีใจ
“ติดต่อแค่คาแลนเท่านั้น คุยเสร็จแล้วเอาโทรศัพท์ไปคืนฉันที่ห้องทำงาน”
“ขอบคุณนะ”
“ฉันไม่ได้อยากใจร้ายแต่สถานการณ์ตอนนี้มันต้องระวังตัวให้มากที่สุด ถ้ารู้อะไรเกี่ยวกับมาลิคเธอก็ควรบอก อยู่กับมันตั้งหลายปีไม่รู้อะไรเลยคงเป็นไปไม่ได้”
“ค่ะ ไว้คาแลนกลับมามิลาจะบอก”
พอได้โทรศัพท์มาฉันก็รีบลุกขึ้นจากโต๊ะอาหารทั้งที่ยังกินไม่หมด แต่ว่าอยากคุยกับคาแลนให้เข้าใจมากกว่า
ฉันค่อย ๆ นั่งลงบนเตียงจ้องมองสายที่กำลังโทรออกอย่างจดจ่อ ทำไมนานขนาดนี้ก็ไม่รู้หรือติดประชุมอยู่ รบกวนเขาไหมนะ
กำลังจะกดวางสายเพราะคิดว่าอีกฝ่ายคงไม่ว่างจริง ๆ แต่ทางนั้นดันรับสายซะก่อน หัวใจดวงน้อยเต้นรัว ๆ
“ฮะ... ฮัลโหล”
(อืม)
“เฮีย… ประชุมอยู่เหรอคะมิลารบกวนไหม”
(ว่าง มีอะไร)
“… ทำไมไม่โทรมาหามิลาเลย”
(พร้อมจะเชื่อใจกันแล้วเหรอมิลา)
“ทำไมต้องถามแบบนั้น”
(ฉันเหนื่อยเรื่องงาน เอาไว้ให้อารมณ์ดีกว่านี้แล้วค่อยคุยกัน)
แค่แทนตัวเองว่าฉันกับคำพูดที่ห่างเหินแบบนั้นก็ทำให้คนฟังเจ็บหัวใจมาก ๆ แล้ว คาแลนโกรธมากกว่าที่คิดเอาไว้อีก
“โกรธมิลาขนาดที่ไม่ยอมแทนตัวเองว่าเฮียเลยเหรอ”
(จะไม่ให้โกรธเลยหรือไง)
“มิลาอยากขอโทษ เข้าใจกันหน่อยได้ไหมคะ”
(พยายามแล้วแต่ไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไร)
“ที่มิลาโทรหาเพราะอยากคุยให้เราเข้าใจกัน รู้ไหมสามวันมานี้มิลาคิดมากนอนแทบไม่หลับเลย”
(ไม่ต่างกัน)
เย็นชา!!! ทำไมถึงเย็นชาแบบนี้ ใจฉันเจ็บไปหมดแล้ว
“ขอโทษ มิลาขอโทษ ฮึก~” หยดน้ำตามันไหลอาบแก้มทันทีที่เอ่ยออกมา พยายามกลั้นแล้วแต่ทำไม่ได้ ฉันเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำมาก ๆ
“เฮีย ฮึก~ จะไม่พูดอะไรเลยเหรอ ฮึก~”
“ฮึก~ ใจร้าย”
(…) เสียงพ่นลมหายใจออกมาแต่ไร้การตอบกลับ
“ถ้ายังไม่อยากคุย ฮึก~ มิลาจะไม่โทรไปรบกวนอีก”
(หยุดร้องไห้ เดี๋ยวปวดตา) น้ำเสียงที่เอ่ยบอกนั้นมันต่างออกไปจากตอนแรก
(เฮ้อ~ สุดท้ายก็แพ้น้ำตาของหนูจนได้ เฮียไม่โกรธแล้ว แต่หยุดร้องนะครับคนดี)
“ฮึก~ จริง ๆ นะ หายโกรธแล้วจริง ๆ นะ”
(พรุ่งนี้เฮียจะกลับ เพราะอยู่ที่นี่ก็ยังทำอะไรไม่ได้)
“ไหน ฮึก~ คุณเคย์เดนบอกว่างานที่บริษัทยุ่งมาก”
(ให้คัลเลนจัดการแทน เฮียจะกลับไปสั่งสอนเด็กดื้อ)
“…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD