สรุปเนื้อหา เด็กดื้อ - 29 จะไปไหน!! – เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD โดย GoodNovel
บท เด็กดื้อ - 29 จะไปไหน!! ของ เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย GoodNovel อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
พรึบ! พี่ลีวายดันตัวฉัน ออกทำให้น้ำสีขุนที่พ่นเข้ามาไหลออกจากร่องสวาท เมื่อครู่ฉันไม่ทันคิดปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นไปตามอารมณ์ไม่พยายามห้ามอย่างที่ควรทำ ตอนนี้ค่อยมาคิดไปมันก็สายเกินไป
“เอาเงินนี่ไปหาซื้อยาคุมกินซะ” พี่ลีวายหยิบเงินแบงก์พัน
ออกจากกระเป๋าแล้วโยนให้ฉันที่กำลังตกใจทำตัวไม่ถูก
“รีบใส่เสื้อผ้า! อยากให้คนอื่นมาเห็นหรือไง”
“มิลินบอกให้ไปทำในห้อง พี่ลีวายดึงดันจะทำตรงนี้เองนี่คะ
แล้วจะมาหงุดหงิดใส่กันทำไม”
“เธอเริ่มก่อนนะ จะมาโทษฉันได้ยังไง”
ฉันเม้มปากแน่น เถียงอะไรไม่ได้เพราะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนจริง ๆ
“พรุ่งนี้อย่าลืมกินยาคุมฉุกเฉิน” พี่ลีวายบอกย้ำพร้อมจัดการ
ใส่เสื้อผ้าของตัวเอง
“ทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นบ่อยเหรอคะ” ถามเองแท้ ๆ แต่ทำไมฉันต้องมารู้สึกเจ็บซะเองด้วยนะ ไม่เอาไหนเลยเรา
“อยากรู้ไปทำไม ทำตามที่ฉันบอกก็พอ”
“กลัวมิลินจะท้องเหรอคะ”
พี่ลีวายเงียบไม่ยอมตอบอะไร ต่อให้เขาเงียบฉันก็พอเดาออก
ว่าพี่ลีวายต้องการอะไร
“มั่นใจหรือเปล่าคะ ว่าถ้ากินยาคุมฉุกเฉินแล้วมันจะไม่ท้อง
จริง ๆ”
“แค่ทำตามที่สั่ง เธอจะถามมากให้มันได้อะไรขึ้นมาฮะ!!”
“ก็พี่ลีวายเองไม่ใช่เหรอ ที่อยากจะปล่อยในทั้งที่มิลินห้ามแล้ว”
พี่ลีวายขบกามแน่นพร้อมจ้องหน้าฉันเขม็ง “เธอคงไม่คิด
จะปล่อยให้ตัวเองท้อง?”
“ไม่หรอกค่ะ มิลินแค่อยากขอว่าครั้งต่อไปห้ามทำแบบนี้อีก”
“มันก็แค่พลาดจะพูดอะไรนักหนาฮะ!!”
“มิลินไม่เชื่อ ว่าคนอย่างพี่ลีวายจะพลาด”
“ไสหัวไปให้พ้น!!”
จุกกับคำไล่แบบนั้นจัง เมื่อกี้ฉันยังทำให้พี่ลีวายมีความสุข
อยู่เลยแต่ตอนนี้กลับถูกเขาไล่เหมือนตัวอะไรสักอย่าง
ฉันถอนหายใจออกมาเบา ๆ ปลอบตัวเองว่าไม่เป็นไร ยิ่งเจ็บสิยิ่งดี จะได้ตัดใจจากคนใจร้ายตรงหน้าสักที ไหน ๆ ก็จะเปลี่ยนตัวเองเป็นคนใหม่แล้ว
“แค่พันเดียวจะพอเหรอคะ มิลินขอสักหมื่นได้ไหม”
“หึ!! เห็นแก่เงินตั้งแต่เมื่อไร?”
“เงินนะคะ ใครจะไม่อยากได้ มิลินไม่ได้รวยอย่างพี่ลีวายหนิ”
“แล้วเธอคิดว่าฉันจะให้ไหม?”
“… ถ้าอยากให้มิลินกินยาคุมก็จ่ายเพิ่มมาค่ะ”
“เธอนี่มัน!!” พี่ลีวายพ่นลมหายใจแรง ๆ ก่อนจะหยิบเงิน
ในกระเป๋าออกมาเพิ่ม
หลังจากรับเงินมาแล้วฉันก็รีบใส่เสื้อผ้ากลับมาที่ห้อง มองดูเวลาตอนนี้ตีห้าแล้ว โชคดีที่พรุ่งนี้ไม่มีเรียนจึงสามารถตื่นสายได้
วันต่อมา
ฉันตื่นเกือบจะเที่ยงพอรู้สึกตัวก็รีบอาบน้ำแต่งตัวออกไป
ร้านขายยาทันที จริง ๆ ฉันไม่ได้อยากท้องหรอกที่พูดไปเมื่อคืนก็แค่ข่มขู่ โชคดีที่หน้าหมู่บ้านมีร้านขายยาจึงไม่ต้องเดินไปไกลมาก
ขณะเดินกลับเห็นรถที่คุ้นตาขับผ่าน ก่อนจะมั่นใจว่าเป็นรถ
พี่ลีวายแน่ ๆ แต่เขาไม่คิดจะจอดรับฉันเลย ใจดำที่สุด!!
ระหว่างที่กำลังคิดตัดพ้อ จู่ ๆ รถสปอร์ตคันหรูที่พี่ลีวายขับก็
จอดอยู่ข้างหน้าราวกับรอฉันอยู่ เห็นแบบนั้นจึงรีบวิ่งไป แต่ทว่า!
เมื่อวิ่งมาจนเกือบจะถึงพี่ลีวายก็เหยียบคันเร่งรถทันที
“คนบ้า!!” ฉันตะโกนตามหลังอย่างหงุดหงิด อุตส่าห์รีบวิ่ง
มาแท้ ๆ น่าจะเอะใจว่าคนอย่างพี่ลีวายคงไม่ใจดีจอดรถรับฉันหรอก
มาถึงที่บ้านฉันก็รีบหาน้ำมากินยาก่อนเป็นอันดับแรก จากนั้น
ก็ภาวนาขอให้ยานี้มันได้ผล ถึงแม้จะชอบพี่ลีวายมากขนาดไหน แต่ฉัน
รู้ดีว่าถ้าเกิดพลาดขึ้นมาคนอย่างเขาไม่มีทางมารับผิดชอบ
กริ่ง~ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเมื่อหยิบขี้นมาดูก็เห็นว่าแทนโทรมา ตอนแรกฉันลังเลว่าจะรับสายดีไหมแน่สุดท้ายก็กดรับ เพราะรู้ดีว่า
การเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นมันเป็นยังไง
“ว่าไงแทน”
“ไม่มาเรียนเหรอครับวันนี้”
“อื้อวันนี้พี่ไม่มีเรียนน่ะ”
“เสียดายจัง”
“มีอะไรหรือเปล่า”
“ผมอยากชวนไปกินข้าว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD