เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 3
สรุปบท เด็กดื้อ - 3 ให้ท่า: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ตอน เด็กดื้อ - 3 ให้ท่า จาก เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
เด็กดื้อ - 3 ให้ท่า คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD ที่เขียนโดย GoodNovel เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
#กลับมาที่บ้าน พอพี่ลีวายมาส่งฉันแล้วเขาก็กลับรถออกไปอีก ไม่รู้ว่าไปไหนเพราะตลอดทางเราไม่ได้คุยกันเลยสักคำ
“ไอ้ลูกชายตัวดีของฉันมันไปไหนอีก” พอฉันเดินเข้ามาในบ้านคุณท่านก็ถามทันที “ไม่รู้ค่ะ”
“ชอบทำให้ฉันปวดหัวอยู่เรื่อย!!”
“พี่ลีวายเพิ่งกลับมาจากคาสิโน วันนี้หนูเห็นเขาตั้งใจทำงานมากเลยนะคะ” ฉันบอกเพื่อให้คุณท่านสบายใจ แต่สมองมันดันคิดถึงภาพบ้าๆ นั่น
“เรียนเป็นยังไงบ้าง”
“ก็ดีค่ะ หนูขอตัวก่อนนะคะ”
ฉันรีบเดินหนีคุณท่านมาที่เรือนเล็ก ฉันกับแม่อาศัยอยู่ที่เรือนเล็ก เป็นชื่อเรียกที่พักของคนรับใช้ จะเป็นบ้านหลังเล็กๆ ที่ถูกสร้างแยกออกมาจากตัวคฤหาสน์หลังใหญ่
คุณท่านเคยบอกให้ฉันย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกันในคฤหาสน์แต่ฉันไม่สามารถทำตามประสงค์ได้ ถึงแม้จะรู้ดีว่าคุณท่านเอ็นดูตัวเองขนาดไหน เหตุผลก็เพราะไม่อยากถูกพี่ลีวายเข้าใจผิด แค่นี้เขาก็มองฉันไม่ดีแล้ว
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป
ตั้งแต่วันนั้นพี่ลีวายไม่กลับบ้านเลยทำให้คุณท่านร้อนใจมาก จึงให้มาตามที่คอนโดเพราะวันนี้ฉันไม่มีเรียน
พี่ลีวายเป็นแบบนี้บ่อยเขาไม่ชอบกลับบ้าน อาจเป็นเพราะไม่อยากเจอหน้าฉัน
นั่งรถมาไม่นานก็มาถึงที่คอนโดหรูที่พี่ลีวายพักอยู่ ฉันรู้เพราะเคยมาตามเขาบ่อยๆ แต่ก็ไม่เคยอยากมาเลยเพราะรู้ดีว่าจะเจอคำพูดแบบไหน
มาถึงห้องสำหรับ vip ฉันใช้คีย์การ์ดที่คุณท่านให้สแกนด้านหน้าประตูแล้วเปิดเข้ามาในห้อง ก่อนจะผงะเมื่อเห็นเสื้อผ้าที่ถูกถอดไว้แล้วพาดบนโซฟา แถมยังมีขวดเหล้าอยู่เกลื่อนห้อง
ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะจัดการทำความสะอาดห้องให้ พลางคิดสงสัยว่าคอนโดหรูขนาดนี่ไม่มีแม่บ้านเลยหรือไง ทำไมห้องถึงได้รกขนาดนี้
กว่าจะทำความสะอาดเสร็จก็กินเวลาไปหนึ่งชั่วโมง จากนั้นฉันก็เปิดประคูห้องนอนเข้าไปเพื่อจะปลุกพี่ลีวาย
“พี่ลี…..” ดวงตาทั้งสองข้างของฉันเบิกกว้างพร้อมกับเสียงที่ขาดหายไป เมื่อเห็นร่างหนานอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง
รอยสักบนแขนและบนแผ่นหลังนั้นมันทำให้พี่ลีวายดูมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก เขาดูน่าค้นหาและน่าดึงดูด
“หยุดเต้นแรงได้แล้ว” ฉันยกมือขึ้นมาทาบบนหน้าอกของตัวเองแล้วพูดปรามหัวใจที่กำลังเต้นแรงไม่ยอมหยุด
กว่าจะทำใจปลุกได้ก็ผ่านไปแล้วสิบนาที ฉันค่อยๆ นั่งลงบนเตียงใกล้ๆ ร่างหนาที่นอนหลับ ก่อนจะเอามือเขย่าเบาๆ
“พี่ลีวาย พี่ลีวายคะ”
“อื้อ” น้ำเสียงอู้อี้ในลำคอที่ตอบกลับมาทำให้ฉันหวั่นไหวเอามากๆ
“คุณท่านให้มาตามค่ะ”
“ใคร”
“มิลินเองค่ะ”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD