สรุปเนื้อหา แพ้รักเก่า - 2 หลอกใช้ให้พอ – เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD โดย GoodNovel
บท แพ้รักเก่า - 2 หลอกใช้ให้พอ ของ เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย GoodNovel อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
@ คลับ
รู้ตัวอีกทีตอนนี้ฉันก็อยู่ที่คลับกับคาแลนแล้ว ทั้งที่ไม่ควรตอบตกลงเลยด้วยซ้ำ
ภายในห้องวีไอพีของคลับมีฉันและคาแลนนั่งอยู่ มันเป็นห้องกระจกที่มองออกไปจะเห็นตรงเวทีชัดเจน ทว่าคนด้านนอกไม่สามารถมองเห็นด้านในได้ ค่อนข้างเป็นส่วนตัว
บรรยากาศภายในห้องถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ คาแลนเอาแต่ดื่มและจดจ้องใบหน้าของฉันอย่างไม่ละสายตา แน่นอนว่าคนที่ถูกจ้องอย่างฉันทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะวางสายตาที่ตรงไหนจึงได้แต่ก้มหน้าก้มตา
ผ่านไปครู่ใหญ่ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเปิดประตูเข้ามา ทั้งหน้าตา การแต่งตัว ดูมีราศีคงไม่ใช่แค่พนักงานเสิร์ฟแน่ ๆ
“ยินดีต้อนรับสู่เดอะมูนคลับ ไม่คิดว่าคุณคาแลนจะมาที่คลับของผม ไม่อย่างนั้นคงจัดเด็กไว้รอ” ดูท่าแล้วหนุ่มหล่อคนนี้คงจะเป็นเจ้าของคลับในยามราตรีแห่งนี้ คำพูดที่ฟังเป็นทางการแต่เหมือนการหยอกล้อตามประสาคนรู้จักกันซะมากกว่า
“แค่อยากมาดูว่าเจ๊งหรือยัง”
“ยังปากหมาเหมือนเดิมเลยนะคาแลน”
ฟังจากคำทักทายแล้วทั้งคู่คงสนิทกันมาก แต่ไม่เคยเห็นหน้าผู้ชายคนนี้มาก่อน เขาคงรู้จักหลังเลิกกับฉันไปแล้ว
“มึงก็ปากหมาไม่ต่างจากกูนะเคย์เดน”
คนที่ถูกต่อว่าไหวไหล่ก่อนจะตวัดสายตามามองฉันที่นั่งอยู่อีกฝั่งของโซฟา ก่อนจะพูด “อ่า วันนี้คงไม่ต้องการเด็กสินะ เลือกได้ดี”
“เอามาสองคน”
“หืม?” ชายที่ชื่อเคย์เดนเลิกคิ้วขึ้นในเชิงคำถาม แต่คาแลนกลับไม่สนใจ และพูดต่อ “เฟลิกซ์มันหายหัวไปไหน”
“บินไปไต้หวัน ช่วงนี้มันใช้ชีวิตอยู่บนเครื่องบินซะส่วนใหญ่”
ฉันได้แต่เงียบฟังทั้งสองคุยกันไม่กล้าพูดอะไรออกมาแม้แต่ประโยคเดียว ได้แต่หยิกแขนตัวเองให้มีสติ คราวหน้าห้ามปากเร็วตอบตกลงมากับเขาอีก
“คนสวยไม่ดื่มเหรอครับ” เสียงทุ้มเอ่ยถามทำให้ฉันที่กำลังเหม่อสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าแทนคำตอบ
ไม่ใช่ว่าดื่มไม่เป็นแต่เพราะกลัวว่าดื่มไปแล้วจะไม่มีสติเผลอพูดอะไรที่ไม่ควรออกไป
“ไปหามาจากไหน สวยขนาดนี้” เขาถามคนที่นั่งเงียบ คาแลนยกแก้วขึ้นมาดื่มก่อนจะยิ้มมุมปากแล้วตอบ “ดอกไม้ที่สวยงามพอถูกเด็ดจากต้นไม่นานก็เหี่ยวเฉา ไม่มีอะไรน่าเชยชม”
“อะไรของมึง”
อย่าว่าแต่คุณเคย์เดนไม่เข้าใจเลย ฉันเองก็ไม่ค่อยเข้าใจคำเปรียบเปรยนั้นเหมือนกัน และมันก็ไม่ใช่ประโยคที่ฟังแล้วรู้สึกดี
“เอาเด็กมาให้กูสองคน รีบไสหัวไปซะ”
“นี่คลับกู มึงกล้าไล่?”
“เคย์เดน” คาแลนกดเสียงต่ำ คุณเคย์เดนก้มลงเล็กน้อยพร้อมเอ่ยอย่างประชด “อ่า ได้ครับคุณคาแลน ตามบัญชาเลยครับผม”
ให้หลังคุณเคย์เดนออกไปแล้วฉันก็เริ่มเปิดประเด็นถามเรื่องงาน เพราะหากจะให้มานั่งดูเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นคงเจ็บปวดและก็ไม่ได้อยากเห็น แค่รับรู้ มันก็รู้สึกเหมือนมีมีดนับร้อยเล่มมากรีดลงตรงกลางอกแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD