เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 30
เช้าวันต่อมา
ฉันลืมตามองคนที่กำลังนอนหลับอยู่ข้าง ๆ นานเท่าไรแล้วไม่รู้ที่เอาแต่จ้องมองอยู่แบบนี้ ไม่คิดว่าความสัมพันธ์ของเรามันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ การที่คาแลนทำแบบนี้ฉันดีใจแต่ก็รู้สึกผิดมาก ๆ เหมือนกันที่เคยทำร้ายเขา เคยทำให้ความสัมพันธ์ของเราจบลง
‘เลือกมาสิระหว่างน้องสาวกับคนรัก’
‘ฉันจะพาเธอไปอยู่ต่างประเทศ น้องสาวของเธอจะไม่เป็นอะไร’
‘เธอต้องทำงานให้ฉัน แลกกับยาของน้องสาว’
คำพูดเหล่านั้นของมาลิคมันผุดเข้ามาในหัว ในทุก ๆ วันฉันพยายามไม่คิดมากแต่มันก็เอาแต่คิดตลอดเลย
“หนูตื่นนานหรือยัง” คาแลนลืมตาขึ้นมาถามทำให้ฉันที่เหม่อลอยได้สติ
“เมื่อกี้เองค่ะ”
ปลายจมูกโด่งแตะลงมาบนพวงแก้มของฉันแล้วหอมฟอดใหญ่ ถึงจะชอบทำหน้าดุ ขึมเวลาอยู่กับลูกน้อง วางมาดสุขุมเวลาอยู่ในลุคนักธุรกิจ แต่พออยู่กับฉันคาแลนเหมือนแมวขี้อ้อน
“ปวดตัวไหม เมื่อคืนเฮียรุนแรงไปหรือเปล่า”
ใบหน้าเริ่มร้อนผ่าวเมื่ออีกฝ่ายเอ่ยถามแบบนั้น เรื่องที่ทำเมื่อคืนผุดเข้ามาในหัวเป็นฉาก ๆ บทลงโทษของคาแลนทำฉันไม่ได้นอนเกือบถึงเช้า
“เฮียมิลา อ๊า ไม่ไหว”
“แต่เฮียยังอยากเอาหนู ซี๊ด อยากกระแทกไปเรื่อย ๆ”
เวลาเขามีอารมณ์ป่าเถื่อนมันทำให้ฉันแทบจะรับมือไม่ไหว
“เดี๋ยวเฮียเอายามาให้นะ”
“เมื่อคืนมิลาขอให้หยุดเฮียก็ไม่ฟัง”
“โธ่คนดี เฮียไม่ได้ทำนานหนูเองก็ยั่วขนาดนั้น ปากบอกให้หยุดแต่ข้างในตอดรัดของเฮียซะแน่น”
“…” ไม่น่าพูดเลย พอได้ฟังคำตอบทำเอาเขินจนต้องหลบสายตา
“ขนาดง่วงหนูยังตอดของเฮียแน่น แล้วจะให้หยุดได้ยังไง”
“พอแล้ว ไม่พูด ๆ เปลี่ยนเรื่องเดี๋ยวนี้”
“ทำไม เมื่อคืนเฮียทำไม่ถึงใจเหรอคะ แต่ตอนกระแทกตาหนูลอยเลยนะ”
“เฮีย!!!” ฉันขยับตัวหนีคนที่ชอบแกล้ง แต่ถูกแขนแกร่งโอบเอวแล้วออกแรงดึงให้มาแนบติดกับตัวเอง
“เมื่อคืนเฮียควบคุมตัวเองไม่ได้ หนูเจ็บมากไหม”
ผ้าห่มผืนใหญ่ถูกเปิดออกจากตัวเผยให้เห็นเรือนร่างที่เปลือยเปล่าของเราทั้งคู่ ใบหน้าที่แดงกล่ำของฉันตอนนี้บ่งบอกว่ากำลังเขินอายขนาดไหน
“เจ็บไหม” ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปตามรอยแดงและรอยกัดบนตัวของฉัน
“เจ็บสิคะ มิลาบอกห้ามเอียก็ไม่ฟังแถมยังทำรอยเพิ่ม”
“ผิวหนูขาวจนเฮียห้ามใจไม่ได้”
“อื้อ”
“โกรธเฮียใช่ไหม”
“ไม่ค่ะ มิลาไม่โกรธ”
“โกหก”
“มิลาชอบ ชอบที่บนตัวมีรอยของเฮีย ชอบเวลาเฮียทำแรง ๆ ถึงจะห้ามแต่อย่าหยุดเลยนะคะ หนูชอบมาก ๆ”
คนที่กำลังทำหน้าสำนึกผิดคลี่ยิ้มกว้างทันทีเมื่อได้ยินคำตอบของฉัน ก่อนจะกดริมฝีปากลงมาจูบซับดูดดื่ม
ฝ่ามือหนาเริ่มซุกซนลูบไล้ไปตามแผ่นหลังและสะโพกแถมยังบีบแรง ๆ ที่ก้น คงเดาไม่ยากว่าอะไรที่มันทิ่มแทงขาของฉันอยู่ในตอนนี้
“อื้อ~” ประท้วงในลำคอเมื่อถูกจูบที่เร่าร้อนเล่นงาน คาแลนยอมผละริมฝีปากออกไปก่อนจะซุกใบหน้าลงมาที่ซอกคอ
“เฮียพอก่อน มิลาไม่ไหว”
ฉันเอือมมือมาหยิบโทรศัพท์เครื่องหรู คาแลนเอามาไว้ให้ใช้แล้วเพราะเขาไม่อยากให้เหงา มีโทรศัพท์ได้ดูนั่นนี่ไม่เบื่อ แต่ต้องใช้เวลาอยู่ด้วนกัน
ขณะที่เลื่อนฟีดดูคลิปไปเรื่อย จู่ ๆ ก็มีแชตเด้งเข้ามาในเครื่อง ข้อความที่ได้อ่านทำให้หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ เผลอกัดริมฝีปากแรงจนห้อเลือด
‘ลืมฉันไปหรือยังมิลา’
‘เธอไม่เป็นห่วงน้องสาวตัวเองเลยหรือไงคนสวย’
มาลิค เป็นเขาแน่ ๆ รู้ช่องทางติดต่อฉันได้ยังไง ทั้งที่คิดว่าใกล้หลุดพ้นแล้วแต่พออ่านข้อความ จริง ๆ มันไม่ใกล้เคียงคำนั้นเลย
มาลิค: เธอกำลังทำให้มันเดือดร้อน
ฉัน: คำขู่ของคุณไม่มีผลอะไรกับฉันหรอกมาลิค
มาลิค: เลือกทรยศมันแล้วก็อย่าเอาตัวเองกลับไปอยู่ในจุดที่น่ารังเกียจอีก คิดดูสิว่าคนอื่นจะมองคาแลนยังไงที่คว้าเอาคู่หมั้นของคนอื่นมาไว้ข้างกาย
“…” ฉันพ่นลมหายใจแรง ๆ กำโทรศัพท์ในมือแน่น พยายามข่มใจและคิดว่าคำที่พิมพ์มานั้นเขาแค่ต้องการยั่วโมโห อย่าเขวเด็ดขาดนะมิลา
มาลิค: ทิ้งน้องสาวไว้แบบนี้คิดดีแล้วใช่ไหม ถ้าฉันทำอะไรลงไปเธอคงไม่สนใจ อย่างนั้นใช่หรือเปล่า
ฉัน: คิดจะทำอะไร
มาลิค: เด็กนั่นเกลียดฉันขนาดไหนกันนะ ถ้าทำให้มีสายเลือดของฉันอยู่ในท้อง เธอว่ามินลี่จะรับได้หรือเปล่า น้องสาวของเธอคงรังเกียจตัวเองมากเลยว่าไหม
ฉัน: ไอ้ชั่ว!! อย่าคิดทำเรื่องสกปรกกับมินนะ
มาลิค: ถือซะว่าคนกันเองจะใจดีหน่อยก็แล้วกัน ให้เวลาเธอได้เสพความสุขกับไอ้คาแลนหนึ่งเดือน หลังจากนั้นก็หาทางหนีออกมาหาฉัน
มาลิค: ไม่บังคับแต่ถ้าไม่ทำตามน้องสาวของเธอคงได้มีหลานให้เลี้ยงแน่ ๆ
ฉัน: คุณก็รู้ว่ามินมีลูกไม่ได้ เธอตั้งท้องไม่ได้
มาลิค: ได้สิ แค่น้องสาวเธอมีโอกาสรอดห้าสิบเปอร์เซ็นต์ถ้าคิดจะเก็บเด็กนั่นเอาไว้ แต่ถ้าเลือกเอาออกโอกาสรอดก็แทบไม่มีเลย ฉันรู้เรื่องนี้ดีมิลา
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD